به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری شبستان، واترپلو ورزشی، آبی و تیمی است. بنابراین از یک طرف باعث بروز آثار ورزش شنا میشود و از طرف دیگر اثر مفید ورزشهای توپی را به همراه دارد. بازیکنان این رشته باید از قدرت و سرعت بالایی برخوردار باشند. در ورزش واترپلو تمام اعضای بدن مانند یک زنجیر عمل میکنند. یعنی ورزشکار باید از تمام عضلات خود کمک بگیرید تا بتواند نیروی لازم را به توپ وارد کند.
با وجود همه فوایدی که این رشته ورزشی دارد ولی آن طور که باید و شاید مورد توجه مسئولان ورزشی نیست و بر همین اساس مشکلات زیادی هم بر سر راه بازیکنان واتر پلو وجود دارد، در واقع می توان گفت واتر پلو جزو مظلومترین رشته های ورزشی است و با توجه به اینکه یک رشته مادر محسوب می شود، هنوز با مسایل و مشکلاتی زیادی دست و پنجه نرم می کند.
در همین زمینه گفتگویی با «محمد بحیرایی»، بازیکن اسبق تیم ملی واترپلوی کشور انجام داده ایم که می خوانید.
شما از چه زمانی به فعالیت در رشته ورزشی واتر پلو پرداختید؟
من از سال 1386 (17 سالگی) تا 1395 عضو تیم ملی واترپلوی کشور بودم، در سال 1387 در مسابقات آسیایی شرکت و برای دومین بار مدال طلا کسب کردم. در مجموع سه مدال طلا در این رشته در کشور وجود دارد که یکی از آنها به نام بنده ثبت شده است. بعد از سال 95 به پیشنهاد کشور سوئد، سه سال در آنجا بازی کردم، در حال حاضر نیز در لیگ کشور مشغول هستم.
ورزش های آبی چه نقشی در شادی و نشاط جوانان دارند؟
واترپلو، ورزش فوق العاده بانشاط و خوبی است البته شالوده و فندانسیون این رشته ورزشی «شنا» است، این رشته در گذشته ناشناخته بوده ولی اکنون تنها رشته ورزشی رو به توسعه و پیشرفت در کشور است که شرایط بهتری پیدا کرده، لازم است این رشته ورزشی بیشتر تبلیغ و ترویج شود و خانواده ها فرزندان خود را بیشتر با این رشته آبی آشنا کنند تا دید جامعه نسبت به آن بازتر شود.
در گذشته حمایت های زیادی از رشته واترپلو نمی شد ولی اکنون کمی بهتر از قبل شده است اما هیچ گاه همانند تیم های بسکتبال و فوتبال تبلیغات رسانه ای نداشته و به حقوق بازیکنان این رشته آن طور که باید و شاید رسیدگی نمی شود و مسئولان برای سرمایه گذاری در این رشته اهتمام چندانی ندارد.
رشته واترپلو در سال 1997 جزو سخت ترین رشته های ورزشی دنیا شناخته شد ولی هنوز از نظر درآمد و پیشرفت پایه به شرایط مطلوبی دست نیافته است. تیم ملی واترپلوی کشورمان بعد از 44 سال موفق به کسب مدال برنز در بازی های آسیایی شد که این یک موفقیت بزرگ برای ما محسوب می شد، بر همین اساس انتظار بهبودی شرایط مالی بازیکنان این رشته بعد از موفقیت در بازی های آسیایی را داشتیم که متاسفانه هنوز هم محقق نشده است. این موفقیت می توانست از نظر مالی اسپانسر خوبی برای بچه ها و ایجاد انگیزه برای آنها باشد. من از این مسئله گله دارم که چرا لیگ برتر واترپلوی کشورمان سه ماهه است،چرا نباید مانند سایر رشته های ورزشی (فوتبال) یک ساله باشد.
با توجه به اینکه شنا و واترپلو جزو رشته های مادر محسوب می شوند آیا آموزش و پرورش حمایت های لازم را در این زمینه می کند یا شما در جریان برنامه های آنها در این رشته ها هستید؟
اخیرا وزارت آموزش و پرورش در راستای ترویج و نهادینه سازی رشته ورزشی شنا در جامعه برنامه ای جهت آموزش این رشته در مدارس تدوین کرده است که در صورت موافقت در تمام مدارس، تدریس و آموزش داده خواهد شد، فعلا به دلیل عدم استقبال، مورد تایید مسئولان آموزشی قرار نگرفته است، در صورتی که با این طرح موافقت شود، تحول عظیمی در این رشته مادر و پایه در کشور رخ خواهد داد، ضمن اینکه در کشورهایی مانند سوئد تمام رشته های ورزشی به صورت پایه از مهد کودک تا مقاطع بالا تدریس و آموزش داده می شود در حالی که جای این برنامه در نظام آموزشی کشور ما خالی است.
رشته واترپلوی ایران چه جایگاهی در آسیا و جهان دارد؟
با کسب مقام سوم تیم ملی بزرگسالان واترپلوی ایران در «مسابقات آسیایی جاکارتا» شرایط ما در آسیا ارتقا یافت ولی در حال حاضر در سطح جهانی رتبه خوبی نداریم، فقط در حوزه جوانان برای نخستین بار در مسابقات جهانی واترپلو رتبه نهم را کسب کردیم و در حوزه بزرگسالان ارتقای ملی نداشتیم. آقای چلیچ، سرمربی صربستانی تیم ملی واترپلوی کشورمان، مربی آماده و فوق العاده ای است. همچنین محسن رضوانی، رییس فدراسیون شنا نیز با توجه به اینکه خودشان ورزشی بودند، دلسوز این رشته بوده و با تمام قوا و توان تلاش می کند.
آیا گرانی ارز در اعزام بازیکنان به خارج از کشور مشکلاتی ایجاد کرد؟
وزارت ورزش در تخصیص اعتبار برای رشته واترپلو همکاری های لازم را داشتند ولی در زمینه تامین ارز تا حدودی کوتاهی کردند لذا بیشترین تلاش ها و اقدامات توسط دبیر، نایب رییس و ریاست فدراسیون واترپلو انجام شد در صورتی که اگر وزارت ورزش مساعدت بیشتری داشتند، فدراسیون با همکاری آنها در ادامه راه موفق تر عمل می کرد.
در کشورهای خارجی باشگاه ها موظف به هزینه 30 درصدی اعتبار برای رشته های پایه از جمله واترپلو هستند. یکی از مسایل بسیار مهم و آزاردهنده برای بنده این است که مسئولان،«مسابقات مناطق کشور واتر پلو» را برگزار می کردند ولی در زمان انتخاب و اعزام برای مسابقات جهانی، تیم واترپلو را با این بهانه که اعتبار نداریم، اعزام نمی کردند و به جای آن تیم های پینگ پونگ و بسکتبال اعزام می شدند، دردناکتر اینکه متاسفانه تاکنون هیچ تیمی تحت عنوان «تیم واترپلو» در میان دانشجویان کشور تشکیل نشده است.
مهمترین مشکل سد راه لژیونرها چیست؟
مهمترین مشکل بازیکنان واترپلو، دغدغه مالی آنهاست، اگر بچه ها از نظر اقتصادی تامین و حمایت شوند با انگیزه بیشتری به کار خود ادامه می دهند، چون آنها از این طریق ارتزاق می کنند لذا تلاش شبانه روزی بازینکان فقط به خاطر کسب درآمد و افتخارآفرینی برای کشور عزیزمان است این در حالی است که هیچ حمایتی نمی شوند و فقط به فعالیت ورزشی خود می پردازند.
آیا ملی پوشان واترپلو شامل معافیت از سربازی می شوند؟
پاداش کسب مدال قهرمانی واترپلوی ایران بعد از 44 سال معافیت بازیکنان از خدمت سربازی بوده ولاغیر. درخواست ما از مسئولان این است که ریاست فدراسیون واترپلوی کشور را در جهت حمایت از تیم های ملی، تیم های پایه ملی جوانان، بزرگسالان و امید یاری کنند و با اتخاذ تصمیمات و اقدامات لازم و درخور، گامی در جهت نهادینه سازی این رشته در جامعه و حل مشکلات مالی بازیکنان بردارند. در حال حاضر حل مشکلات اقتصادی بازیکنان، مهمترین راهکار برای موفقیت در این رشته است، وزیر ورزش و جوانان باید اعتبار مشخص و معینی از طریق کمیته المپیک و وزارت ورزش در اختیار فدراسیون قرار دهند تا با برگزاری تورنمنت های بیشتر در داخل و خارج کشور، اسپانسرهای بیشتری برای بازیکنان فراهم کنند.از اعتبار اختصاص یافته به این حوزه نیز اطلاعی نداریم.
نظر شما