دِلالان بی آب و مسئولان در خواب

به گزارش خبرگزاری شبستان از میناب، مردم مظلوم روستای دلالان از هفته نخست ماه رمضان تا کنون با لب های تشنه زندگی می کنند و این در حالی است که دمای هوا در میناب این روزها از 50 درجه هم گذشته و به مرز بی‌تحملی رسیده است.

« حسین دبی »،  رئیس شورای اسلامی روستای دلالان در گفتگو با خبرنگار شبستان، عنوان کرد: از سوم ماه مبارک رمضان آب شرب روستا قطع است و هیچ آبی در شبکه روستای دلالان جریان ندارد.

وی با بیان این که روستای دلالان با 41 خانوار و 120 نفر جمعیت در بخش مرکزی میناب قرار دارد، افزود: بیش از 40 روز است که اینجا هر روز کربلاست.

دبی گفت: مسئولان فرمانداری و آبفار در پاسخ به پیگیری های ما گفته اند که بررسی می کنیم ولی تا کنون حتی برای این که اطلاع داشته باشند این مردم بی بضاعت چگونه آب تهیه می کنند، یک سرکشی ساده از روستا هم نکرده اند.

« عباس چنگال نسب » یکی از اهالی روستا نیز به خبرنگار شبستان گفت:من چهار نفر عائله دارم و از سومین روز ماه رمضان هیچ آبی نه برای شرب، نه برای استحمام و نه برای شستشو نداریم.

وی با ذکر این مطلب که مسئولان وظیفه دارند مشکل آب مردم را حل کنند، افزود: مگر بالادستی وجود ندارد که مسئولان بی تدبیر و کسانی که به وظیفه کاری خود عمل نمی کنند را بازخواست و مواخذه کند.

« محمد درویشی » از اعضا شورای اسلامی روستای دلالان نیز اظهار کرد: از روزهای نخست قطعی آب پیگیر رفع این مشکل هستیم ولی مسئولان آب و فاضلاب روستایی می گویند مشکل را بررسی و رفع می کنیم ولی تا بحال هنوز برای دیدن اوضاع به روستا نیامده اند.

وی گفت: مسئولان تنها از این هفته به هفته بعد وعده رفع مشکل می دهند.

دوریشی با ذکر این مطلب که خدمت به مردم تنها با پشت میز نشستن محقق نمی شود، افزود: از استاندار و مسئولان عالی رتبه درخواست می کنیم کسانی که نفس خدمت به مردم را ندارند از منصب ها کنار بگذارند.

وی ادامه داد: طی مدت قطعی آب، تمام وقت ما در فرمانداری و اداره آب و فاضلاب تلف شده در حالی که هیچ خروجی نداشته است.

این عضو شورای اسلامی عنوان کرد: از بس پیگیر مشکل قطعی آب شده ایم که دیگر حتی آبا و فاضلاب پاسخ تلفن ما را هم نمی دهد.

وی با بیان این که مجموعه آب و فاضلاب روستایی میناب مسئولانی ناکارآمد و خنثی دارد، افزود: از نظر جمهوری اسلامی هر کسی توان خدمت به مردم را ندارد می بایست صحنه مدیریت را برای افراد توانمند خالی کند.

درویشی ادامه داد: چرا باید تاوان بیخیالی مسئولان را مردمی مثل اهالی روستای دلالان پرداخت کنند.

وی با بیان این که بیش از 40 روز است زندگی مردم در دلالان مختل شده، افزود: در برهه ای که تمام آحاد بشر می بایست بدون تبعيض و به ميزان کافي به آب آشاميدني سالم براي مصرف دسترسي داشته باشند شایسته و برازنده نیست که بعد از 40 سال از انقلاب اسلامی، زن و دختر مردم با طی مسافت طولانی، از یک چاه آب آلوده به منزل حمل کنند.

درویشی ادامه داد: بهره مندی از آب شرب سالم یکی از حقوق اولیه مردم در هر جامعه ای به شمار می رود و اگر شهرستانی به مهمی میناب از هر لحاظ، مسئولانش در برطرف کردن معضل آب شرب مردم آن درمانده اند این بیانگر بی‌تدبیری مسئولان است.

عضو شورای اسلامی دلالان همچنین با بیان این که توقع می‌رود مسئولان کمی هم به مردم توجه کنند، افزود: انگار ما در میناب پشت دیوار بی تدبيری زندگی می کنیم.

« موسی دیار » یکی دیگر از اهالی روستای دلالان ضمن تشریح اوضاع بی آبی در این روستا به خبرنگار شبستان گفت: من اصالتم متعلق به همین روستا است ولی اکنون در بندرعباس زندگی می کنم و از طریق یکی از دوستان فرهنگی از هفته نخست ماه رمضان برای انجام فعالیت های فرهنگی به این روستا آمدم و از نخستین روز حضورم در اینجا متوجه شدم مردم نسبت به قطعی و مشکل اساسی آب شرب و بی توجهی مسئولان به روستا گلایه دارند و برای تامین آب مورد نیاز خود با طی مسافت طولانی با دهان روزه، آب آلوده ای را  از یک چاه به خانه حمل می کنند.

وی گفت: از آنجایی که خودم ریشه ای در این روستا داشتم دیدن این صحنه که زن و فرزند مردم در گرمای شدید برای تهیه آب حیران و سرگردان هستند تصمیم گرفتم که برای آنها کاری انجام دهم که در نهایت موفق شدم با رایزنی با صاحب یک تانکر حمل آب آشامیدنی، در هفته سه روز آب شرب سالم را به صورت رایگان در اختیار مردم قرار دهیم.

دیار با بیان این که مردم روستای دلالان بی بضاعت و از نظر مالی بسیار ضعیف هستند، هزینه تامین آب را خودم به ازای هر تانکر 60 هزار تومان از هزینه شخصی پرداخت می کنم.

وی با بیان این که روستای دلالان بیش از 10 سال که  با مشکل بی آبی مواجه است، افزود: این وضعیت بحرانی از ابتدای ماه رمضان شدت پیدا کرده و اکنون بیش از 45 روز است که این روستا در بی آبی کامل به سر می برد و طی این مدت علی رغم پیگیری های مکرر شورای اسلامی روستا، هیچ مسئولی حتی برای بازدید هم به این روستا سفر نکرده است و گویا عزمی هم برای کمک به این مردم سختکوش وجود ندارند.

وی افزود: آنچه مردم را بیشتر آزار می دهد عدم پاسخگویی مسئولان است.

دیار گفت: مردم ناامید از اقدام متولیان، دست یاری به سوی رسانه‌ها دراز کرده‌اند تا شاید با انعکاس مشکل خود بتوانند مسئولان را به چاره‌اندیشی در این راه وادار کنند.

گفتنی است؛ در حالی برخی روستاهای میناب با مشکل کمبود آب شرب مواجه هستند که به علت نشتی و ترکیدگی در شبکه‌های توزیع آب روستایی، آب فراوانی هدر می رود.