خبرگزاری شبستان، گروه اجتماعی، معصومه بدخشان، نشاط و امید در مدارس یکی از مباحثی است که از رئیس جمهوری تا وزرای مستعفی و حال حاضر وزارت آموزش وپرورش به آن تاکید داشته و دارند. با همه این تاکیدات دانش آموزان همیشه در گرما، سرما و بلاهای طبیعی به دنبال تعطیلی مدارس هستند. به عبارتی دیگر از مدارس فراری هستند. جامعه شناسان و کارشناسان آموزشی معتقدند مدارس ما نشاط ندارد و فضای خشک و بی رو ح مدارس موجب شده است که بسیاری از دانش آموزان به اجبار به مدرسه بروند و همیشه به دنبال تعطیلی باشند. نبود شادی و نشاط در مدارس را هم مسئولان وزارت آموزش و پرورش کتمان نمی کنند. یکی از معاونت هایی که متولی نشاط آوری با برنامه ریزی فرهنگی و پرورشی در مدارس است، معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش است که سکانداری این معاونت در دستان «علیرضا کاظمی» است او نیز از موانعی که بر سر راه نشاط و امید در مدارس است سخن می گوید. در همین باره با او به گفتگویی پرداخته ایم که در زیر می خوانید:
شما از موانع بر سر راه نشاط در مدارس سخن می گوید در این باره بیشتر توضیح می دهید؟
دو مسئله در بحث نشاط مدارس داریم. ابتدا باید به یک درک مشترکی از نشاط برسیم. نشاط در فضای مدارس یعنی چی؟ پس از اینکه به درک مشترک رسیدیم باید برنامه برای نشاط ارایه بدهیم.
برای اینکه دانش آموز تحرک، پویایی و انگیزه لازم را برای درس خواندن داشته باشد باید برنامه های مختلف اجرا شود.
موانعی برای نشاط و شادابی در مدارس داریم. یکسری ازموانع به درون مدرسه باز می گردد که می توان به کمبود فضای زمانی فعالیت نشاط آور اشاره کرد.
یعنی در مدارس زمانی برای برنامه های نشاط آور وجود ندارد؟
برای نمونه می خواهیم یک مسابقه ورزشی برگزار کنیم باید وقت دو کلاس گرفته شود که اجازه برگزاری داده نمی شود. می خواهیم هفته ای یک جُنگ شادی بگذاریم اما فضای مدرسه اجازه نمی دهد. معلم ها نیز حق دارند و می گویند باید برنامه درسی را در برنامه زمانی که تعیین شده است به پایان برسانند به همین دلیل فرصت نمی دهند.
یعنی برای مسئولان مدرسه درس اهمیت بیشتری دارد؟
برای مدیر مدرسه، معلم ها و خانواده درس اهمیت بیشتری از فعالیت های گروهی و اجتماعی دارد. این یک مانع در درون مدرسه ای است. ما زمان و فضا نداریم اما ایده داریم.
یک مانع دیگر کمبود منابع است. اگر بخواهیم یک فعالیت کوچک فرهنگی انجام دهیم میلیارد ها تومان هزینه دارد. برای نمونه می خواهیم در هر مدرسه یک جُنگ برگزار کنیم وقتی محاسبه می کنیم هزینه زیادی برآورد می شود.
درباره موانع بیرون مدرسه نیز توضیح دهید؟
یکسری از موانع در بیرون مدرسه است که به خانواده ها و جامعه باز می گردد. بچه ها بیشتر عمر را به دلیل ورود به شبکه های اجتماعی به تنهایی سپری می کنند.
علاقه و اشتیاق دانش آموزان به فعالیت های نشاط آور کم شده است.به دلیل حضور بی حد و حصر و بیدار ماندن تا پاسی از شب دانش آموز دچار یکسری اختلالات روحی، روانی و جسمی شده است که انگیزه دانش آموز را برای فعالیت های نشاط آور کم می کند.
وقتی دانش آموز را به کانون ها ورزشی و اردوگاه ها دعوت می کنیم انگیزه و توان کمی برای حضور دارند. به عبارت دیگر کسالت و تنبلی باعث می شود تا فعالیت ها نشاط آور کمتر شکل بگیرد.
از تعداد 14 میلیون دانش آموزی که داریم در فعالیت های فرهنگی 4 میلیون نفر را نمی توانیم جذب کنیم.
یک مانع دیگر که نمی توانیم فضای نشاط و شادابی را در مدارس خوب دنبال کنیم به عامل بیرونی خانواده ها بازمی گردد، تمرکز بیش از حد خانواده ها بر ساحت های علمی است. خانواده فکر می کند تنها علم است که می تواند آینده زندگی دانش آموز را تامین کند. فرزندانشان را دایم تحت فشارهای مختلف روحی و روانی قرار می دهند. این باعث می شود دانش آموز هم افسرده شود و هم گرایشش به فعالیت های نشاط آور کم شود. چون هر وقت می خواهد فعالیت های فرهنگی و گروهی انجام دهد ذهنش متمرکز بر فعالیت های علمی و کلاس های فوق برنامه درسی است.
اگر خانواده به فرزندش این میدان را بدهد که استعداد خود را در عرصه های مختلف علمی، هنری و ورزشی شکوفا کند این مشکلات حل می شود. اکنون در هدایت تحصیلی شاهدیم که اکثر دانش آموزان تحت فشار روحی و روانی مسیر زندگی تحصیلی و شغلی را انتخاب می کنند.
خانواده ها به دلیل اهمیت ندادن به مسایل گروهی و اجتماعی حاضر به هزینه کردن مالی و زمانی برای فرزندانشان نیستند. امروز فرزندان ما نیاز دارند پارک، سینما و تئاتر بروند، یک اردوی ورزشی خوب بروند اما به دلیل هزینه های زیادی که دارد از سوی والدین انجام نمی گیرد.
آموزش و پرورش در مقابل این موانع چه کارهایی انجام می دهد؟
معتقد هستیم با همه این موانع ایده های خلاقانه خود را متناسب با این شرایط به اجرا در می آوریم.سعی کرده ایم از تمام ظرفیت ها به همین منظور استفاده کنیم. فعالیت های اردویی و گروهی را تقویت کرده ایم. اردوی مدرسه ای، منطقه ای، استانی و بیرون استانی را تعریف کرده ایم.
یکی از بهترین فعالیت های نشاط آور برگزاری اردوها است که درحال حاضر اردوهای ملی نیز برگزار کردیم. دانش آموزان در این اردوها به شدت خوشحال و شاد هستند.با اجرای فعالیت ورزشی، هنری و فرهنگیوعلمی به دنبال ایجاد نشاط در مدارس هستیم.
نظر شما