خبرگزاری شبستان- یزد، حمیدرضا عمادی؛ زیر گنبد فیروزه ای رنگ مسجد جامع یزد که می ایستی، آرامشی وصف ناپذیر را حس می کنی، که حاصل بیش از هشتصد سال حضور نمازگزاران در زیر این گنبد تزیین شده با آجرهای لعاب دار است ، انرژی مثبتی که یادآور پاکی ذهن و جسم معمارانی است که به برپایی این بنا همت گماشتند و حضور مردان و زنان نمازگزاری که فریضه نماز را بر پای داشتند و امروز اهل دل اگر باشی همه آن خوبیها را در قالب انرژی مثبت درک خواهی کرد.
بشر از ابتدای خلقت به نوعی در تلاش برای شناخت و ارتباط با معبود خویش بوده است و اگر نگاهی به تاریخ ادیان داشته باشیم می توانیم بیشتر با سیر تکاملی این مسیر و شیوه های برقراری ارتباط و نیایش در ادیان مختلف آشنا شویم.
ایرانیان زرتشتی که مطابق آیین خود با خداوند ارتباط برقرار می کردند با آمدن اسلام این نهایی ترین نسخه دین به واسطه خلق به گزینی (بهترگزینی) که داشتند به اسلام گرایش پیدا نمودند و به طور طبیعی دستورات این دین را در برقراری ارتباط و نیایش با خداوند مورد توجه قرار دادند .دستوراتی که دراین حوزه دین آن را نماز نام نهاد و برای آن فلسفه ،شرایط ، ارزش و جایگاه خاصی قائل شد تا آنجا که آن را ستون دین اسلام بر شمرد و تمامی بزرگان آیین به انجام آن به صورت فردی و جمعی سفارش نمودند.
نکته مهم اینکه فعل نماز در ظاهر صورتی یکسان دارد لیکن آنچه نمازها را از هم متمایز می سازد کیفیت پرداختن به آن در مقدمات ، صورت و سوم تاثیراتی است که نمازگزار از انجام آن در معنی حاصل می کند تاثیراتی که در تمامی شئون رفتاری و کلامی او انتظار می رود نمود عینی داشته باشد و در یک کلام او را به خداوند و آنچه به آن سفارش نموده نزدیک و نزدیکتر سازد.
انعطاف پذیری در دستورات اسلام دارای اهمیت خاصی است به نحوی که در عرصه نماز پیوسته شرایط نماز گزار را مد نظر قرار می دهد به عنوان مثال بیماری ، در سفر بودن ، به هنگام جنگ و ... از جمله آنهاست که نماز گزار متناسب با شرایطی که در آن قرار دارد می تواند به اقامه نماز بپردازد.
اسلام دینی است که علاوه بر توجه به مسائل فردی به صورت خاص به انجام فرایض دینی به صورت جمعی نگاه ویژه ای داشته و بر این حضور در اجتماعات دینی تاکید زیادی دارد به نوعی که حضور نمازگزاران در صف های جماعت را ارجح تر از برپایی نماز به صورت فردی می داند حضور نمازگزاران در صف های به هم فشرده و انجام فریضه نماز در حرکت فرمی جمعی و اتصال انرژی های مثبت افراد نیرویی فرا زمینی را ایجاد می کند و اتصال مستحکم تری را با خالق برقرار می کند و با تاثیرات بیشتری همراه است.
به غیر از برپایی نماز به صورت جماعت ، برقراری ارتباط بین افرادی که به کانون برگزاری نماز یعنی مسجد می آیند نیز باعث می شود تا ارتباطات اجتماعی بیشتری بین افراد شکل گیرد و کارکردهای اجتماعی از این همبستگی معنوی حاصل شود.
مساجد این کانونهای فرهنگی ، اجتماعی که بیش از این محل نماز بود و پس از آن محل درس و وعظ ، برطرف کردن اشکالات شرعی و محلی برای پایان دادن به برخی اختلافات روزمره ، امروزه با گذر زمان دستخوش تغییراتی شده است که برخی از کارکردهای گذشته خویش را از دست داده است و بایستی عاملان به عمل این فریضه الهی در قالب کانونهای مساجد به آن توجه خاصی نمایند.
مساجدی همچون مسجد جامع شهر تاریخی و جهانی یزد که معماری خاص آن هر پاک ضمیری را به تحسین وا می دارد، مسجدی که برای هر فصل از سال بخشی از خود را در اختیار نمازگزار قرار می دهد تا با استفاده از نور و گرمای طبیعی در زمستان و بلندی ایوان و سقف گنبدخانه در تابستان محلی شایسته در چهار فصل همراه با تنوع مکانی را برای نمازگزار فراهم آورد مسجدی که در طی سالیان سال برپایی و گذر قرنها از بروز و شکل گیری آن مستحکم ایستاده است و هنوز آغوش خود را برای حضور عاشقان الهی باز می کند تا نمازی را اقامه کنند توام با شناخت، آگاهی و درک تا از صورت به معنا نزدیکتر و نتیجه اش تزکیه نفس باشد و و قرب الهی.
نظر شما