میوه تلخ ایدئولوژی صهیونیستی

خبرگزاری شبستان، با گذشت دو سال از پایان رسمی جنگ غزه، رژیم صهیونیستی نویسنده تراژدی کشتار مردم غزه همچنان در گرفتن جان مردم گریخته از جنگ ابایی ندارد.

با تحلیل عمیق وقایع، متوجه می شویم که عمق فاجعه تنها به کشتار جمعی مردم غزه خلاصه نمی شود بلکه این کشتار عدالت را هدف اصلی خود قرار داده است.

گزارش مفصل گلدستون شاهد زنده ای از جنایات جنگی رژیم صهیونیستی ضد بشر و در حمله به مناطق مسکونی، مدارس، بخش های صنعتی، بیمارستانها، معادن، مساجد، بیمارستانها، ایستگاه های پلیس، مزارع و خانه ها است.

با این حال، گزارش گلدستون نیز همچون سایر گزارش های مستند برگرفته از حقیقت به دست فراموشی سپرده نشد و همه کشورهای مدافع فلسطین این گزارش را بی سرانجام برشمردند.

آتش بس 18 ژانویه 2009 نه تنها پایانی برای جنگ غزه محسوب نمی شود بلکه تعرضات رژیم صهیونیستی پا را از تمام حقایق انسانی فراتر گذاشته و عدالت را قربانی شماره یک خود کرده است.

انتشار آمار هشدار دهنده از مرگ انسانها از هر رده سنی از یک سو و بی توجهی مساند بین المللی به این خبرها از سوی دیگر رنج تحمیلی به مردم غزه را چندبرابر و بوی جسد به روی زمین مانده عدالت را در فضای مسموم از لابی های پشت پرده سردمداران مدعی عدالت پراکنده می کند.

در این میان شمار مبارزانی که در میان سودجویان جنگ فریاد عدالت را سر می دهند به قدری کم می شود که رژیم صهیونیستی با تکیه بر حمایت های آمریکا و اروپا به خود اجازه می دهد چهره جهانی تروریستی خود را پررنگ تر جلوه دهد.

کشته شدگان جنگ غزه، اولین و آخرین قربانیان رژیم صهیونیستی نخواهند بود و خفقان نوار غزه تا خروج آخرین قربانی هدف نهایی این رژیم است.

اما باز هم کشتار این دسته از فلسطینیان پایان تراژدی نیست.

در میان هزاران بیمار، مجروح باید شمار قربانیانی را اضافه کرد که از نظر روانی درگیر جنایات صهیونیستی هستند.

کودکانی که در مقابل چشمان خود پدرومادرشان را از دست می دهند و کابوس جنگ با خواب آنها عجین شده است.

بنابراین گزارش، 700 هزار کودک غزه از آب های آلوده به فسفر سفید مصرف می کنند و آینده ای آمیخته با بیماری های لاعلاج در انتظار آنهاست.

یک و نیم میلیون انسان در بدترین شرایط ممکن در غزه همچنان نیازمند کوچکترین نیازهای اولیه هستند و برای تحقق عدالت با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.

به گزارش شبکه خبری اینفو-فلسطین جنایت رژیم صهیونیستی علیه مردم فلسطین حاصل منطق نژادپرستی و میوه تلخ ایدئولوژی صهیونیستی است اما سوال این است که سکوت جوامع بین المللی در مقابل این جنایت حاصل کدام منطق و اعتقاد و ایدئولوژی ای است؟

پایان پیام/