عصر انتظار دوران خذلان و محرومیت انسان ها از وجود امام نیست

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، حجت الاسلام والمسلمین «مجتبی کلباسی» در نشست مجازی «انسان عصر انتظار» که به همت پایگاه فقه حکومتی وسائل برگزار شد، اظهار داشت: ما نه تنها غیبت را نقصان بشر و کاستی او تلقی نمی کنیم بلکه انسان عصر انتظار کامل و مترقی است.

رئیس مرکز تخصصی مهدویت افزود: دیدگاه لااقل شخصی من این است که عصر غیبت نه یک عصر تصادفی در تاریخ بشر بلکه یک عصر پیش بینی شده است و عصری است که انسان از حس گرایی و منطق گرایی و عقل گرایی باید تعالی پیدا کند.

وی با بیان این که انسان عصر غیبت تکامل پیدا کرده و ظرفیت هایی برای او پیدا شده  است، گفت: در کل، بشر به جایی رسیده که بدون حضور محسوس امام، هم او را قبول دارد و هم در مسیر الهی حرکت می‌کند و آن روایتی هم که نقل شده نیز قابل عنایت است.

حجت الاسلام والمسلمین کلباسی یادآور شد: از جمله نبی مکرم اسلام(ص) می فرمایند: «ای علی، بدان که شگفت انگیزترین مردم در ایمان و بزرگترین آنها در یقین، گروهی هستند که پیامبر را ندیده اند و امام از دیدگان آنها پوشیده است، پس به واسطه سیاهی روی سپیدی ایمان آورده اند».

وی با تأکید بر این که ما عصر غیبت را عصر خذلان و محرومیت نمی دانیم، یادآور شد: بله از حضور امام به صورت حسی محرومیم ولی وجود ایشان به تعبیر خورشید پشت ابر است و این انسان اتفاقا می‌تواند بر اساس خرد و یافته های خود حرکت کند و به نقطه ای برسد که آن قابلیت عظما برای او پدیدار شود، در حالی که من از فرمایشات دکتر فیرحی برداشت کردم عصر غیبت، عصر محرومیت و ممنوعیت است.

رییس مرکز تخصصی مهدویت با اشاره به روایاتی که قیام های قبل از ظهور را طاغوت معرفی کرده است، بیان داشت: برخی می خواهند از این طریق حکومت اسلامی ما را نفی کنند، در حالی که مطابق روایات ما اساسا یک ساعت عدالت برتر از خیرات سالیان است و امثال این موارد که شما اگر مجموعه این روایات را ببنید انبوهی است و شاید به هزار آدرس و نمونه برخورد می‌ کنیم، تا جایی که اوامر زیادی برای حرکت برای تشکیل حکومت و برقراری عدالت داده شده است.

وی بیان داشت: به طور کلی روایاتی که قیام های قبل از ظهور را نفی می‌کند مربوط به جایی است که فردی مدعی امامت و عصمت باشد و اصلا بر فرض این که چنین معنایی داشته باشد در مقابل عمومات آیات قرآنی و انبوه روایات هیچ قدرت عرضه وجود ندارند،  البته شکی نیست که بدون امام معصوم هیچ کس و هیچ حکومتی را نمی توانیم به عصمت منتسب کنیم، این یک خطا است.