به گزارش خبرگزاری شبستان از رشت، «فریدون پوررضا» سوم مهرماه سال ۱۳۱۱ خورشیدی در لشت نشا متولد شد. خانواده او همه اهل موسیقی بودند. پدرش با ساز و آواز آشنا بود و غالبا در خانه، آوازهای «قمرالملوک وزیری» را در مایه ابوعطا می خواند و همین امر بر نخستین فراگیری های فریدون تاثیر به‌سزایی داشت.
پوررضا تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ناصرخسرو به پایان رساند. سپس در مغازه پدر به آرایشگری پرداخت و در سال ۱۳۲۸ به تهران رفت و ردیف های آوازی را از استادان بنام آواز ایران همچون؛ یونس دردشتی، سعاتمند قمی و غلامحسین بنان فرا گرفت. استاد بنان آموخته های او را کافی می داند و به تاکید و تشویق او، به گیلان باز می گردد تا پیرامون دستگاه های آوازی بومی ایران پژوهش کرده و آنها را اجرا کند.
سال ۱۳۳۳ کار تعزیه را به همراه علی به‌کیش آغاز کرد و در همان سال نمایشنامه ای نوشت و آن در سالن سینمای لشت نشا اجرا کرد. در این راستا به قطعاتی در آوازهای ملی ایران از فرآورده های تعزیه دست یافت مانند؛ کیکاوسی، ریحانه، بیابانگرد، خلوت نشین، که تاکنون ردیف های رایج موسیقی ایران نشانی از آنها نیست.
شش سال بعد یعنی در سال ۱۳۳۹با اعلام موجودیت رادیو گیلان به سرپرستی استاد نواب صفا، از میان ۴۹ نفر داوطلب آواز، در آزمون خوانندگی رادیو گیلان رتبه اول را کسب کرد و به طور رسمی به عنوان خواننده در رادیو گیلان شروع به کار کرد. نخستین ترانه استاد پوررضا ترانه مردم لیلاکوه لنگرود بود به نام «اَمون خان بَشوم رشت» که با سرنا در رادیو ایران در برنامه شما و رادیو به اجرا درآمد. در همان سال به عنوان پژوهشگر آواهای بومی ، شروع به جمع آوری گسترده ترانه های محلی کرد تا این ترانه ها به‌قول صفا، «در صدای مه گرفته اش که بیان حال صبحگاهان روستاست، تولدی دیگر یابند.»
در سال یاد شده، با همراهی مشاهیر فرهنگی و هنری ایران مانند، سیمین دانشور، محیط طباطبائی، منوچهر آتشی، محمود عنایت و ایرج افشار و دیگر استادان برجسته تهران به لندن سفر کرد. پوررضا در سال ۱۳۶۷ با اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی ایران به عنوان کارشناس موسیقی همکاری خود را آغاز کرد و در همان سال کنسرتی را در رشت برگزار کرد. وی از آن تاریخ به بعد در دیگر شهرهای ایران نظیر؛ شیراز، همدان، آلمان و تهران کنسرت اجرا کرد. ۲ کاست «می گیلان» و «گیله لو» از مهمترین آثار اوست.
در سال ۱۳۷۹ تیتراژ و متن سریال «پس از باران» را اجرا کرد و یک سال بعد مقام نخست موسیقی در فیلم و سریال های کشور را از آن خود کرد. پوررضا، برداشت متفاوتی از موسیقی فولکوریک ارایه داده است. او از ملودی های دیلمان، گالش و گیلک در این راه استفاده کرد و با تحقیق در زمینه موسیقی، بسیاری از ظرفیت های موسیقی گیلان را رشد داد و به گیلان و ایران معرفی کرد.
۲۳فروردین ماه سال ۱۳۹۱ فریدون پوررضا، دم فروبست، در حالی که کتاب «موسیقی فولکوریک گیلان»، که حاصل دو دهه پژوهش های میدانی پوررضا در عرصه موسیقی است، در زمستان ۱۳۹۶ منتشر شد. اخیرا فرهاد پوررضا، فرزند این استاد موسیقی در رسانه ها اعلام کرده که خانه زنده یاد فریدون پوررضا به موزه تبدیل می‌شود.
نظر شما