به گزارش خبرگزاری شبستان کردستان، حجت‌الاسلام احمد حاتمیان مدیرکل تبلیغات اسلامی کردستان در یادداشتی به جایگاه بسیجیان و شهدا پرداخته که متن این یادداشت را در ذیل می‌خوانیم.
کجایید ای شهیدان خدایی پرنده‌تر ز مرغان خدایی
زبان از وصف و قلم از ترسیم آن سبک بالان عاشق عاجز است. مردان بی‌ادعا و گمنامی که نشان در بی‌نشانی دارند.
آن پیرفرزانه، خمینی کبیر که افتخارش این بود که خود بسیجی بود، چه زیبا فرمود: «بسیج میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی است که تربیت یافتگان آن، نام و نشان در گمنامی و بی‌نشانی گرفته‌اند.»
امام شهیدان، در سخن دیگر، بسیج و بسیجی را اینگونه توصیف می‌کند «بسیج، شجره طیبه و درخت تناور و پرثمری است که شکوفه‌های آن بوی بهار وصل و طراوت یقین و حدیث عشق می‌دهد.»
در این نوشتار کوتاه با بهره گرفتن از سخن امیر بیان حضرت امیرالمومنین(ع) شمه‌ای اندک از ویژگی‌های زیبای بسیجیان مخلص و مجاهدان پاک باخته را ذکر می‌کنیم.
علی(ع) در توصیف پارسایان و متقیان می‌فرماید: «فمن علامة احدهم انکّ تری له قوة فی دین و حزماً فی دین و ایماناً فی یقین»
در دین، قدرتمند و قوی‌اند. متعهد و ثابت قدم نه سست عنصر و تابع شرائط. دور اندیش و دارای ایمانی راسخ و توام با یقین. باوری عمیق که از زلال معرفت آنان سرچشمه می‌گیرد.
این ویژگی‌های مهم «دینداری قوی، دوراندیشی حکیمانه و ایمان توام با یقین در شاکله وجودی بسیجیان تبلور یافته بود تا آنجا که گویی سال‌های متمادی در مکتب عرفان و سلوک، سپری کرده‌اند در حالیکه هنوز در بهار جوانی قرار داشتند. امام علی(ع) در فراز دیگری از خطبه متقین می‌فرماید: «نزلت انفسهم منهم فی البلاء کالتی نزلت فی الرخاء»
در سختی و بلا چنانند که گویی در آسایش و راحتی فرود آمده‌اند. آنان راحت‌طلب نیستند و با سختی‌ها همان اندازه انس دارند که با راحتی‌ها.
بسیجی‌های پارسا و مجاهدان راه حق، سختی پسندند و جانشان با سختی‌ها انس دارد و از دشواری‌ها نمی‌گریزند. آدمی می‌تواند چنان اوج بگیرد که هیچ دشواری برای او دشواری جلوه نکند و می‌تواند چنان حقارت پیشه کند که از کمترین ناملایمات بلرزد و بترسد و بگریزد.
گرمای بالای پنجاه درجه در جنوب، در میان سنگرهای پرخطر، برای آنان همچون بنفشه‌زارهای بهاری و مناظر دلربا و فریبا جذابیت داشت.
در سرمای چندین درجه زیر صفر در کردستان، مجاهدانی بودند که در پست نگهبانی انگشتان آنان به اسلحه یخ می‌بست و توان جدا کردن دست از اسلحه را نداشتند اما این دشواری‌ها هرگز از عشق و ایمان و مبارزه آنان در راه حق نمی‌کاست.
یکی از ویژگی‌های این انسان‌های بزرگ از منظر امیرالمومنین(ع) آن است که؛ عظمت پروردگار چنان در دل و جان آنان تجلی کرده که هرچه غیر اوست در دیدگانشان کوچک و حقیر است.
تمام قدرت‌های جهان در جنگ تحمیلی علیه ایران متحد بودند، جدیدترین سیستم‌های راداری (آواکس آمریکایی) و پیشرفته‌ترین هواپیماهای جنگی مثل میراژ فرانسوی و ... در چشم مجاهدان با ایمان حقیر و ناچیز بود چون عظمت و قدرت خداوند در دل‌های آنان متجلی گشته. از سوی دیگر همه مظاهر دنیا و جاذبه‌های دلفریبش در برابر لذت انس با خدا برایشان حقیر و بی‌ارزش بود.
«حاجاتهم خفیفه و اُنفسهم عفیفة» این رادمردان، حاجاتشان اندک و نفوسشان عفیف است. با همه کاستی‌ها، کمبودها و ... هرگز احساس نیاز در آنان دیده نمی‌شد و هرگز نیازهای فردی، آنان را از حریم تقوا دور نمی‌ساخت. مناعت طبع و رفعت همت آنان، حیرت‌آور بود.
«صبروا ایاماً قصیرة اعقبتهم راحة طویلة تجارة مریحة سیّرها بهم ربهم»
ایامی کوتاه، شکیبایی کردند و در پی آن آرامش و راحتی طولانی نصیب بردند این تجارتی سودآور بود که پروردگارشان برای آنان میسر کرد.
در سال شصت و شش در جبهه با پاسداری بسیار شجاع و دلیر که از دوستان بود و با وجود اینکه سن او مقداری بالا رفته بود، هنوز ازدواج نکرده و مجرد بود، گفتگویی داشتم و از او پرسیدم چرا ازدواج نمی‌کنی؟ اندکی تامل کرد و گفت: واقعیت این است که من تمام وقتم را برای جبهه گذاشته‌ام و الان که مجرد هستم دغدغه دیگری ندارم.
می‌ترسم اگر ازدواج کنم نتوانم تمام وقت در جبهه حضور پیدا کنم چون در صورت ازدواج، همسرم نیز حقی بر من خواهد داشت.
اگر تا پایان جنگ زنده ماندم، بعد از جنگ ازدواج می‌کنم و اگر شهید شدم، اقلاً مدیون نیستم.
این پاسدار رشید و شجاع، شهید علی غیوری بود که در عملیات چلچراغ منافقین در مهران به شهادت رسید و به تعبیر امیرالمومنین(ع) تجارت سودآوری که خداوند برایشان فراهم آورد، نصیبش شد.
مجاهدان بسیجی و شهیدان گلگون کفن میدان‌های نبرد، چنان شخصیت آسمانی داشتند که زبان از توصیف آن قاصر است.
آرمان مقدس آن عزیزان تحقق مدینه فاضله، عدالت، رشد و معنویت بود. آنان به خون خود غلطیدند تا ملت و مملکت از فساد و تباهی و تجاوز ایمن بماند.
اگر روح ایمان و عشق و جهاد و شهادت طلبی در جامعه تداوم پیدا می‌کرد و مدیران و مسوولان در سطوح مختلف، راه آن مجاهدان شهید و اسوه‌های عشق و ایمان را می‌رفتند، این همه مفاسد، اختلاس، آسیب‌ها و ناهنجاری‌های اجتماعی فراگیر نمی‌شد.
به راستی مسوولانی که خون شهیدان و رشادت و فداکاری مجاهدان بی‌ادعا را نادیده گرفته و به جای خدمت صادقانه و حفظ روحیه جهاد و شهادت، به مظاهر دنیا و تجملات و فریفتگی در برابر زرق و برق دنیا گرفتار شدند چه پاسخی در برابر خون شهیدان دارند؟!!
اینجاست که سخن امیرالمومنین(ع) در خطبه ۱۸۲ جلوه‌گری می‌کند که از سر درد و رنج و با اندوه وصف‌ناپذیر می‌فرماید:
«راستی برادران ما که خونشان در صفین ریخت، اگر امروز زنده نیستند، چه زیان دیده‌اند؟ خوشا به حالشان که نیستند تا از غصه‌های گلوگیر بخورند و خون دل سرکشند!»
امید که هفته دفاع مقدس تلنگری باشد بر غفلت‌هایی که گاه و بیگاه ما را گرفتار بیراهه می‌کند و از خداوند بزرگ پایداری در راه هدایت و سلوک در مسیر شهیدان را خواستاریم.
نظر شما