به گزارش خبرگزاری شبستان، احمد کاظمی در برنامه گفت و گوی ویژه خبری دوشنبه شب شبکه دو سیما با اشاره به سابقه مناقشه «قره باغ» میان ارمنستان و آذربایجان افزود: منطقه قره باغ از نظر بافت جغرافیایی، موقعیت خاصی دارد و از سال ۱۹۹۱ جمهوری خودخوانده‌ای در این منطقه مستقر شده است که انتخابات ریاست جمهوری و پارلمان محلی دارد و برخی از کشور‌های غربی و آمریکا، استقلال این جمهوری خودخوانده را به رسمیت شناختند.
کارشناس مسائل اوراسیا اضافه کرد: بنابراین در منطقه قره باغ با سه طرف ارمنستان، آذربایجان و جمهوری خودخوانده قره باغ مواجهیم.
کاظمی با بیان اینکه منطقه قره باغ ۴ هزار و ۴۰۰ کیلومتر مربع را شامل می‌شود اضافه کرد: اکنون منطقه مورد مناقشه فقط شامل این مساحت نیست بلکه شامل حدود ۱۳ هزار کیلومتر است یعنی به جز قره باغ، ۷ منطقه خارج از آن توسط نیرو‌های ارمنی و جمهوری خودخوانده قره باغ اشغال شده است و ۴ قطعنامه شورای امنیت در سال ۱۹۹۳ درباره قره باغ، ناظر بر این ۷ منطقه است و درخواست خروج نیرو‌های اشغالگر از ان شده است.
وی گفت: در ارمنستان هم بحث اشغالی بودن ۵ منطقه از این ۷ منطقه و این که این‌ها جزو قره باغ نیست، مطرح است. ارمنستان خواهان مشخص شدن وضع حقوقی قره باغ است و پس از آن حاضر است این مناطق را آزاد کند.
کاظمی گفت: جمهوری آذربایجان در مذاکرات قره باغ، بار‌ها اعلام آمادگی کرده که حاضر است به این منطقه، خودمختاری دهد، زیرا در دوره شوروی هم قره باغ، ولایت خودمختار بود.
وی افزود: جمهوری آذربایجان برای این که نشان دهد از طریق راهکار سیاسی و مسالمت آمیز در پی حل مناقشه قره باغ است بر این نکته در مذاکرات تأکید و قره باغ را جزو لاینفک خاک خود مطرح کرده است.
کاظمی اضافه کرد: اگر قره باغ بخواهد به عنوان جمهوری خودمختار در قالب جمهوری آذربایجان باشد طبیعتاً نظام فدرالی یا کنفدراسیونی باید در جمهوری آذربایجان ایجاد شود و این مستلزم تغییر قانون اساسی این کشور است و برخی از کارشناسان معتقدند جمهوری آذربایجان می‌تواند برای نشان دادن حسن نیت خود، ابتدا این اقدام را انجام دهد، اما این کار به علت برخی از منازعات داخلی آذربایجان، با مخالفت‌هایی مواجه است.
وی با بیان اینکه ارمنستان بر استقلال قره باغ تأکید دارد، گفت: این کشور معتقد است قره باغ باید کشور مستقل باشد، البته باوجود این موضوع، ارمنستان؛ قره باغ را به عنوان یکی از استان‌های خود نگاه می‌کند و در بودجه سالانه خود، بودجه‌ای را هم برای قره باغ در نظر گرفته است.
این کارشناس اوراسیا افزود: ارمنستان تأکید می‌کند با توجه به این که اکثریت مردم منطقه قره باغ، ارمنی هستند باید یک همه پرسی در این منطقه برگزار و وضع حقوقی قره باغ مشخص شود، اما جمهوری آذربایجان با موضوع همه پرسی و تعیین وضع حقوقی قره باغ موافق است به شرطی که همزمان با روشن شدن این وضع، ۷ استان اطراف قره باغ هم آزاد شوند.
کاظمی با اشاره به اینکه درگیری‌های فعلی از شدیدترین درگیری‌ها در ۲۶ سال گذشته است، گفت: تحولاتی در داخل آذربایجان ایجاد شد که دولت این کشور را به این جمع بندی رسانده است که به یک قدرت نمایی در قره باغ نیاز دارد و مشکلات اقتصادی و اختلاف درونی حکومت از جمله این تحولات است.
وی افزود: قره باغ از سوی بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای در سه دهه گذشته همواره به عنوان یک ابزار استفاده شده است و بسیاری از بازیگران به دنبال حل مناقشه نبودند بلکه در پی اداره و مدیریت این مناقشه بودند و با توجه به چنین سابقه‌ای به نظر می‌رسد برخی از اهداف بازیگران که مرتبط با رژیم صهیونیستی، عربستان، ترکیه و آمریکاست در از سرگیری این مناقشه نقش داشته اند.
کاظمی با اشاره به اینکه از ابتدای پس از فروپاشی شوروی، رژیم صهیونیستی در قالب فعالیت‌های مختلف تلاش کرد که در منطقه قفقاز نفوذ کند گفت: از آنجا که اکثریت مردم جمهوری آذربایجان، شیعه هستند و موقعیت جغرافیایی خاصی هم دارد، این رژیم تمایل داشت در این کشور نفوذ کند و برای این منظور چند راهبرد در حوزه‌های نظامی، فرهنگی، آموزشی و تاریخی و امنیتی در پیش گرفته است.
وی افزود: اکنون ۴۰ درصد از نفت مورد نیاز رژیم صهیونیستی توسط جمهوری آذربایجان تأمین می‌شود و این رژیم هم به آذربایجان، سلاح می‌فروشد و در این مناقشه نقش دارد. رویکرد رژیم صهیونیستی؛ استفاده از مناقشات برای افزایش نفوذ خود است.
این کارشناس اوراسیا با اشاره به مواضع کشورمان در مناقشه قره باغ گفت: ایران جزء معدود کشور‌هایی است که در رأی گیری‌های سازمان ملل به تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان رأی مثبت داده است.
وی افزود: اکنون هم ایران اعلام آمادگی کرده است که طرحی را بر اساس یک جدول زمان بندی برای حل مناقشه قره باغ در اختیار دارد و این سیاست راهبردی ایران است و استمرار مذاکرات مستقیم آذربایجان و ارمنستان را راهکار حل مناقشه قره باغ، مطرح کرده است.
کاظمی درباره موفق نبودن گروه مینسک نیز افزود: علت به نتیجه نرسیدن این گروه، تضاد منافع روسیه، آمریکا و فرانسه بود و، چون منطبق با واقعیت و تمامیت ارضی نبود تاکنون ناکام مانده است و این گروه نمی‌تواند با این روند، مناقشه قره باغ را حل کند.
وی ادامه داد: این مناقشه نمی‌تواند طولانی مدت باشد، چون بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه ای، چنین درخواستی را ندارند و ادامه این روند موجب درگیری روسیه و ترکیه در منطقه قفقاز می‌شود، با توجه به اینکه روسیه در ارمنستان پایگاه بزرگ و همچنین تضمین‌های امنیتی با این کشور دارد.
نظر شما