به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری شبستان، این روز ها از بازی مومو زیاد شنیده اید. مومو در حقیقت یک اکانت واتس آپ است که تصویر پروفایل آن، تصویری از یک دختر است که به شکل بسیار زشتی همراه با یک خنده جوکر مانند، در آمده است. در واقع تصویر پروفایل مومو فتوشاپ یا ویرایش شده نیست، بلکه تصویری از یک مجسمه از مجموعه آثار عروسک‌های نمایشگاه توکیو ژاپن است که قسمت‌هایی از آن بریده شده و تنها تصویر صورت زشت آن، در پروفایل نمایش داده شده است.
پلیس هم نسبت به آسیب های این بازی هشدار داده است. رئیس مرکز تشخیص و پیشگیری از جرایم سایبری پلیس فتا ناجا با اشاره به ارسال کلیپ‌های مومو برای برخی کاربران به خصوص دانش آموزان تاکید کرده است که والدین در این خصوص دقت بیشتری داشته باشند و تهدیدات ارسال کنندگان کلیپ‌های مومو را جدی نگیرند و استرس و اضطراب به فرزندان خود منتقل نکنند.
در این باره با «الهام برجی» روانشناس و مدرس آموزش های مهارت زندگی به گفتگو پرداختیم که در ادامه می خوانید:
نظرتون درباره بازی مومو چیست؟
چند روزی است در فضای مجازی و رسانه ها اسم بازی و چالشی به نام «مومو» مطرح شده است. این بازی بازتاب های گسترده ای داشت. در شرایط فعلی که به دلیل شیوع ویروس کرونا مدارس و آموزشگاه ها تعطیل هستند و آموزش ها به صورت مجازی است، دانش آموزان در شبکه های اجتماعی کلاس های درس را دنبال می کنند و گاها به دلیل خانه ماندن ساعت های زیادی را در فضای مجازی می گذرانند. با شنیدن این اخباوالدین به دلیل حساسیت هایی که دارند و دانش آموزان چون کنجکاویی دارند، دچار استرس و نگرانی می شوند.پرداختن به این موضوع دراین برهه زمانی دارای اهمیت دارد. نقش خانواده، دانش آموز و مسئولان بسیار مهم است.
مومو با استفاده از حساب کاربری واتساپ یک لینک تماس برای افراد ارسال می کند و پس از شروع گفتگو آن ها را به رفتارهای خطرناک دعوت می کند. اگر افراد رفتارهای پرخطر را نپذیرند آنها را تهدید می کند و از آن ها می خواهد تا دوستانشان را هم به این بازی و چالش دعوت کنند.
بازی چالش برانگیز وهیجان انگیز است، کودکان و نوجوانان هم به دلیل کنجکاویی و هیجانی که دارند، شرایط سنی آنها به سمت و سوی این بازی ها می روند. به دلیل نبود تحلیل و تفکر انتقادی ممکن است در دام این بازی ها گرفتار شوند.
اهداف این نوع بازی ها چیست؟
ازاهداف این بازی می توان به سرقت اطلاعات کاربران، ایجاد وحشت و مزاحمت در فضای مجازی، عدم اعتماد به نفس و ترویج گوشه گیری و درنهایت احتمال خودکشی را نام برد.
تاثیر و آسیب مومو بر روی کودکان را چگونه ارزیابی می کنید؟
یک پروفایل با ظاهری ترسناک می تواند کودک و نوجوان را تحت تاثیر قرار دهد و با ایجاد ترس و وحشت کنترل آنان را به دست بگیرد و باعث ایجاد مشکلاتی همچون دیدن کابوس، شب ادراری، گوشه گیری و ترس از تنهایی و تاریکی شود. چون تاثیر پذیری کودکان و نوجوانان زیاد است.
در این بین نقش خانواده ها به چه میزان اهمیت دارد؟
نقش خانواده ها بسیار کمک کننده و پیشگیرانه است. خانواده ها باید دانش خود را برای استفاده صحیح از شبکه های اجتماعی بالا ببرند و اصول استفاده صحیح از آن ها را به کودکان خود نیز آموزش دهند. حریم خصوصی و اطلاعاتی که می خواهیم توسط دیگران به اشتراک بگذاریم موضوع مهمی است. باید والدین حتما به فرزندان خود نحوه استفاده صحیح از شبکه های اجتماعی را آموزش دهند.
والدین باید همچنین سواد رسانه ای را بالا ببرند و هم قدم با کودکان ونوجوانان باشند و آن ها را در فضای مجازی رها نکنند.گام بعدی حلقه امنیت و چتر حمایتی است که در سایه ارتباط مناسب با فرزندمان شکل می گیرد.
اگر فرزندمان در فضای مجازی و واقعی دچار مشکل می شوند باید به سمت ما بیاید و بدانند که مورد حمایت قرار می گیرند، و باید با آنان همدلی کنیم و اطمینان داشته باشند که آن ها را طرد نمی کنیم. به او بگویم که اگر ما هم این مشکل را داشتیم، احساساتمون همانند تو بود و تو را درک می کنیم و حالت را می فهمیم. ارتباط باید بین فرزندان خصوصا در دوران بلوغ حفظ شود و با آنان ارتباط صمیمی داشته باشیم تا هنگام بروز مشکل اولین کسی که به یاد آن ها می افتد ما باشیم.
یادمان باشد به دلیل آسیب های مجازی آن ها را از این فضا محروم کنیم چون این موضوع هم آسیب های بیشتری خواهد داشت. روش تربیتی خانواده دارای اهمیت است، مهارت خود آگاهی، خود مراقبتی در فضای مجازی، مهارت نه گفتن و آموزش مهارت های انتقادی نقش بسیار مهمی در پیشگیری از این آسیب ها دارد. کودک و نوجوان ما باید تفاوت بین راز خوب و راز بد را بداند. اگر کسی از او می خواهدموضوعی را پنهان کند باید بداند راز خوب است یا راز بد.
رازی که با نگهداشتن آن در دل احساس خوبی داشته باشیم مثل اینکه می خواهیم برای پدرمون تولد بگیریم و او را شگفت زده کنیم، این راز خوب است، ولی راز بد، رازی است که با پنهان کردن آن احساس بدی به ما دست می دهد. باید کودکان این مسایل را بدانند.
نقش مدرسه و تعلیم و تربیت را چگونه ارزیابی می کنید ؟
در فرصت کم می توان آموزش های بسیار مهمی را به کودک و نوجوان که در مدارس تحصیل می کنند بدهیم. نقش مهمی مدارس ایفا می کنند و مشاوران مدارس می توانند نقش زیادی داشتند باشند، باید به آن ها به آموزش درس مهارت های زندگی و سواد رسانه ای به دانش آموزان داد.
چالش مومو را چگونه می توان برای کودک و نوجوان تشریح کرد؟
ما می توانیم یک جلسه خانوادگی را ترتیب دهیم و در باره این موضوع صحبت کنیم، قرار نیست داستان های ترسناک تعریف کنیم یا بزرگ نمایی کنیم. خیلی واقعی به بچه ها درباره بازی مومو صحبت کنیم و بگوییم که ممکن است یک شخصی به شما پیام بدهد و درخواست های نابجا و غلط داشته باشد اگر این اتفاق افتاد حتما به ما اطلاع بدهد و ما می توانیم کمک کنیم و حتی این موضوع را به پلیس اطلاع دهیم تا پلیس این موضوع را دنبال کند. این مسئله به کودک احساس امنیت و آرامش می دهد.
اگر فرزندانمان درگیر این چالش شدند چگونه برخورد کنیم؟
اگر فرزندمان با این موضوع رو به رو شد با او احساس همدلی کنیم و به او نگوییم که این ترس ندارد یا مسخره اش کنیم یا بگوییم باز ترسیدی یا خیلی حساس هستی. میتوانیم همدلی کنیم و با جملات «من درکت می کنم»، «من هم اگر جای تو بودم همین احساس را داشتم» از او حمایت کنیم. شاید در روزهای اول کودک بترسد یا بخواهد در کنار ما شب ها بخواهد، همه این ها موقت و گذرا هستند و به شرایط عادی باز می گردد.امیدوارم همه کودکان و نوجوانان در سایه امنیت و آرامش باشند.
نظر شما