«سیخ دارنگون»، بهشتی با جاده ترانزیتی فاقد حفاظ!

خبرگزاری شبستان – شیراز:

«سیخ دارنگون» منطقه ای خوش آب و هوا که در جنوب غربی شیراز واقع شده، آنهم در حدود 10 کیلومتری، این منطقه آنقدر از لحاظ آب و هوا خوب است که تفرجگاهی برای آخر هفته ها و تعطیلات مردم منطقه به ویژه شیرازی ها شده است، برخی از مردم، این منطقه زیبا را بهشتی روی زمین می دانند.

ابتدای جاده این منطقه با پادگان های ارتش محصور شده است، گویی که انگار باید از یک منطقه نظامی برای رفتن به این محل عبور کرد، اما به گفته مردم محلی این پادگان ها زمان ابتدای صبح که نظامیان می خواهند خود را به محل کار برسانند، بعدازظهر زمان خروجشان و همچنین اگر بخواهند ادوات نظامی مثل تانک را جابجا کنند، این جاده با مخاطره روبرو می شود.

این منطقه 72 شهید و بیش از 500 جانباز و ایثارگر به اسلام و انقلاب تقدیم کرده است و در آن 14 هزار نفر بومی زندگی می کنند، این 14 هزار نفر مردم روستایی هستند که در روستاهای منطقه ساکن هستند و افرادی که در این منطقه صاحبان باغ شهری محسوب می شوند را این آمار لحاظ نکرده است.

یکی از اهالی منطقه «سیخ دارنگون» که خود را «حسن عابدی» معرفی می کند، می گوید: این منطقه از چندین روستا تشکیل شده و دارای آب و هوای سرد و معتدل و همچنین کشاورزی و دامداری شغل اصلی مردم است.

این منطقه به نقطه ای برای اتصال به جاده کوار – فیروزآباد – عسلویه به جاده دشت ارژن – کازرون – بوشهر و یا خوزستان مبدل شده است به نوعی رانندگانی که نمی خواهند به ترافیک های شیراز برخورد کنند این جاده را انتخاب می کنند و این جاده فرعی راهی برای دورزدن شیراز و به یک جاده ترانزیتی تبدیل شده است.

یکی از اهالی فاز 2 منطقه «سیخ دارنگون» می گوید: اجاره بهای مسکن در شیراز به حدی سنگین شده که باعث شده بسیاری از روستائیان به محل های خود برگردند و جمعیت خواه ناخواه به این سمت می آید و بسیاری از جمعیت جانبازان شیمیایی در این منطقه به خاطر آب و هوا زندگی می کنند و این عوامل باعث می شود تا تردد بیشتر شود.

«معصومه سیمی» می افزاید: اعلام شده در شبانه روز 50 هزار خودرو از این جاده جابجا می شود و اگر چنین باشد باید از نوع جاده از راه فرعی به راه اصلی تغییر پیدا کند و تمام مزیت های راه اصلی شامل حال جاده و مردم شود، اصلا مسئولین اتوبان بزنند و عوارضی بگذارند.

* جاده ای که مثل یارانه رشد نکرده است

به گفته مسئول شورای اسلامی روستای «قلعه چوبی»، این جاده، جاده دسترسی به عسلویه، فیروزآباد و کوار است و 20 درصد تردد های به سوی عسلویه و بالعکس در این منطقه روی می دهد.

«حبیب هاشمی» با اشاره به اینکه جاده این منطقه اندازه یارانه 45 هزار تومانی است که هنوز رشد نکرده است و می گوید: منطقه سیخ دارنگون در جنوب غربی شیراز از 25 روستا تشکیل شده است که تعدادی در منطقه «شورآب» هستند.

دهیار روستای «کلنج» منطقه «سیخ دارنگون» پیرامون جاده می گوید: در سیستم وزارت راه و شهرسازی جاده ها درجه بندی دارد و این جاده یک جاده روستایی پر از چاله بود که پس از پیگیری های فراوان مسئولین وقت، از جاده روستایی به جاده فرعی ارتقا پیدا کرد، پس از آن روکش آسفالت روی آن قرار گرفت.

«حسام دانشور» می افزاید: 30 هزار قطعه باغ شهر در این منطقه وجود دارد و بر اساس محاسبه من که یک روستایی هستم اگر یک پنجم صاحبان آن رفت و آمد داشته باشند که 6 هزار خودرو می شود و اگر خود منطقه هم 6 هزار خودرو داشته باشد در مجموع 12 هزار خودرو فقط خودروهای خود منطقه هستند.

عابدی هم می گوید: وضعیت جاده خیلی نامناسب است این جاده برای چهار هزار نفر در 2 دهه پیش با عرض 6 متر ساخته شده است و این جاده تحمل این تعداد خودرو را ندارد و روزانه شاهد تصادف های زیادی هستیم، نامه نگاری های زیادی انجام شده است و لازم است که مسئولین فکری به حال این جاده کنند چرا که این جاده بار ترافیکی برخی شهرستان های جنوبی استان را به دوش می کشد.

یکی دیگر از اهالی منطقه «سیخ دارنگون» که خود را «رضا صبوری فر» معرفی می کند، با اشاره به اینکه در چند روز گذشته 6 تصادف منجر به فوت داشتیم، این جاده برای روستاها ساخته شده است و توان و ظرفیت این تعداد باغ شهری و تردد از سایر شهرستان ها به سمت شیراز و سایر نقاط استان را ندارد، می افزاید: جوانان روستایی این منطقه که برای امرار معاش در روستاهای دیگر می روند و یا برای آموزش به شهر می روند، تصمیم گرفتند برای رفع مشکلات جاده، جاده را ببندند و سالخوردگان قصد داشتند از طریق رسانه پیگیر مشکلات باشند.

* وضعیت جاده از سفید به قرمز تبدیل شده است

یکی از اعضای شورای منطقه هم مشکل این جاده را به زبان کرونایی بیان می کند و می گوید: مشکل جاده «سیخ دارنگون» از وضعیت سفید به قرمز تبدیل شده است و امیدوارم رسانه ها صدای ما را به گوش مسئولین برسانند.

«محمدامین نجمی» با اشاره به اینکه مسئولین پیگیر جاده سیاخ دارنگون باشند چرا که این منطقه برای سرمایه گذاری مستعد است، می افزاید: مسئولین ما امنیتی هستند تا عمرانی و تاکنون هیچ گزارش عمرانی به ما نداده اند.

* منطقه «سیخ دارنگون» شده حیاط خلوت مسئولین!

دانشور می گوید: منطقه «سیخ دارنگون» حیاط خلوت مسئولین شده است که آنان روزهای آخر هفته به این منطقه برای تغییر آب و هوا بروند؛ وی دلیل این صحبت را آنچه که «چندین سال است که داد این مردم به جایی نرسیده است»، عنوان می کند.

ترددهای سنگین ارتش، خودروهای ترانزینی، باغ شهرها و روستائیان باعث شده تا به جاده فشار بیاید و این جاده ظرفیت این حجم از تردد را ندارد، این گفته مدیر عامل باغ شهری «هزار باغ» است.

«اسماعیل اعلایی» با اشاره به اینکه این جاده حفاظ و علائم رانندگی مناسب ندارد، می گوید: اگر امروز قرار باشد جاده ای راه اندازی شود آن جاده، جاده «سیخ دارنگون» است چرا که یک جاده دو بانده در چند کیلومتری این جاده قرار داد و اگر یک تونل چهارصد متری زده شود این جاده به کمربندی شیراز متصل می شود و جاده دوبانده به این جاده کمک می کند چرا که هر فردی که می خواهد وارد جاده «سیخ دارنگون» شود، 40 کیلومتر اضافه تردد می کند و این باعث می شود که مصرف سوخت زیاد شده و سرمایه ملی در حال از بین رفتن باشد، حتی پلیس راه این موضوع را می داند و از مسئولین امر تقاضا مندیم که برای این جاده تردد شمار بگذارند تا صحه ای برای حرف های ما باشد.

سیمی که با یک جلد سند مالکیت باغ شهری آمده، ادامه می دهد: من 12 سال تمام است که در جوار روستائیان تردد می کنم، مشکلی نبوده اما در چهار سال اخیر و به ویژه یک سال اخیر تصادف هر روز وجود دارد، این سند را دولت به من و سایر مالکین داده اما برای باغ شهرها و منطقه امکانات جاده ای در نظر نگرفته است، روستایی و صاحبان باغ شهر مالیات می دهند و باید جاده خوبی داشته باشند.

وی با اشاره به اینکه جاده گنجایش ندارد، عرض کم و پیج های خطرناک فاقد دید را از مشکلات جاده عنوان می کند و می گوید: کمترین خطای انسانی در این جاده بیشترین تلفات را ایجاد می کند و پس از این همه رفت و آمد و صحبت با مسئولین امر با کار کارشناسی نشده، دست انداز هایی ایجاد کرده اند که این دست اندازها، باعث تصادف می شود.

* در فضای مجازی نام جاده به «جاده مرگ» عنوان شده است

سیمی با اشاره به اینکه در فضای مجازی نام جاده به «جاده مرگ» عنوان شده است و می گوید: در فصل برداشت هم که ادوات کشاورزی در جاده تردد می کنند، مردم «یا حضرت عباس (ع)» گویان از جاده تردد می کنند، معضل جاده باعث شده که جان همه را به خطر انداخته است.

عابدی با اشاره به اینکه در ایام نوروز و ایام دیگر ترافیک سنگینی را شاهد هستیم و در زمستان هم یخبندان روی می دهد، می گوید: در طرح که 15 سال پیش وجود داشته است قرار بود کمربندی شیراز به عسلویه روی این جاده قرار گیرد اما هنوز روی نداده است.

دانشور می گوید: بخش مرکزی جوابگو نیست از سال 92 کارهای بخش شدن سیخ دارنگون اجرا شد و زمانی که این روی دهد مراجعت به آن زیاد می شود و دولت اگر می خواهد افق 50 سال سیخ را ببیند این شهر به شیراز دوم تبدیل می شود.

* جاده ای با این همه مشکلات، محلی برای آموزش رانندگی!

دهیار روستای «کلنج» منطقه «سیخ دارنگون»، تنها راه اصلاح جاده منطقه «سیخ دارنگون» را دو بانده شدن و یا ایجاد گاردریل وسط جاده می داند، اما عابدی یک موضوع دیگر را که به فرهنگ مردمی مربوط می شود، عنوان می کند که جای خنده و تعجب دارد، او می گوید: «این جاده به جاده آموزشی مبدل شده است و برخی خانواده ها در این جاده به همسر یا فرزندان خود، آموزش رانندگی می دهند و افرادی که گواهینامه ندارد را پشت فرمان می نشانند»؛ هاشمی پیرامون این موضوع می گوید: نظارت پلیس در این جاده وجود ندارد.

یکی دیگر از اهالی پیرامون این جاده می گوید: جاده، اصلا جاده کارشناسی شده نیست، عرض جاده مشکل دارد، خط کشی جاده اخیر باعث تعمیرات جلوبندی می شود و اگر کسی به جاده شناخت نداشته باشد باعث تصادف می شود.

«بیژن نامور» با اشاره به اینکه راه و شهرسازی اعلام کند که هزینه های تغییرات در جاده را با چه هدفی انجام داده است، می افزاید: روی چه اصل و نقشه ای این حرکت تغییرات و دست اندازها ایجاد شده است.

هاشمی می گوید: بعد از تغییرات غیرکارشناسی اداره راه، تصادف ها چند برابر شده است و مسئول اداره راه و شهرسازی شهرستان اعلام کرده که ما یک جاده روستایی دادیم و توان ساخت نداریم.

* مشکل آب شرب، اینترنت و آنتن دهی تلفن همراه، هم داد اهالی را در آورد

یکی دیگر از اهالی که نامش «محمد برزگر» است، می گوید: مشکل ما جاده است، آب هم نداریم و در برخی از روستاها یک وجب آسفالت وجود ندارد؛ پس از این صحبت ها به مشکلات دیگر اهالی رسیدیم، نامور، با اشاره به اینکه آب منطقه سیخ قابل استفاده نیست و این منطقه هنوز آب آشامیدنی قابل شرب ندارد، می گوید: چندین سال است که پیگیری ها مثمر ثمر نشده و به صورت تانکری با تانکر 10 هزار لیتری آب بین مردم توزیع می شود، آب تانکر هم از سر چشمه پر می کنند و تحویل می دهند.

اعلایی می گوید: مشکلات آنتن دهی موبایل در این منطقه وجود دارد برخی روستاها، که خط همراه اول ندارد و اینترنت ندارد و برای درس خواندن باید بچه ها به لب جاده اصلی بروند تا بتوانند درس بخوانند.

بر می گردیم هنوز چیزی از زمان نگذشته و از جاده ای کم عرض و فاقد حفاظ و علائم مناسب رانندگی، به جاده اصلی سپس به شیراز می رسیم، اینترنت هم وصل می شود، ما ماندیم و گزارش نزدیک 2 هزار کلمه ای.

عکس ها توسط اهالی در اختیار رسانه ها قرار گرفته است.

گزارش: محسن تورع