به گزارش خبرگزاری شبستان و به نقل از روابط عمومی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، وبینار «دیپلماسی عمومی و گفتمان در عصر الگوریتم‌ها» با هدف افزایش آگاهی مردم در مورد تأثیر الگوریتم‌ها در زندگی عمومی و پاسخ به سؤالات مهم در مورد چالش‌های الگوریتم‌ها برای گفتمان عمومی و پیامدهای اجتماعی و اخلاقی تصمیم گیری به اصطلاح الگوریتمیک (AMD) با همکاری و پشتیبانی بنیاد آسیایی ـ اروپایی (ASEF) برگزار شد.
در این وبینار تخصصی که سلمان رستمی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در اتیوپی حضور داشت، مباحثی توسط هشت سخنران اصلی مطرح شد که به شرح ذیل است:
ديپلماسي عمومي که هدفش اطلاع رساني يا تاثيرگذاري بر افکار عمومي کشورهاست. در اين باره کشورهاي قدرتمند با اشاعه و ترويج ايدئولوژي، ارزش و هنجارهاي خود درصدد صدور پيام و فرهنگ خويش و هم چنين کسب برتري هستند. اين بستر با همکاري رسانه‌ها شکل مي‌گيرد. بر اين اساس کلیه کشورها و به ویژه صاحبان قدرت و نفوذ اقدامات خود را مديون رسانه‌هاي بين‌المللي هستند که در پوشش اطلاع رساني به تامين منافع کشور و پيش برد سياست خارجي از رهگذر تبليغات سياسي، اطلاع رساني و شکل دهي به افکار عمومي مي‌پردازند.
انسان‌ها بدون آنکه خود بدانند تحت تأثیر تکنولوژی قرار می‌گیرند و با ورود آرام و تدریجی یا انقلابیِ، تکنولوژی فرهنگ، سبک زندگی، جهان زیست و همه تصورات تغییر می‌کند. تغییرات تدریجی است؛ اما به ناگاه با بررسی جامعه از بیرون می‌توان دریافت که در مجموعه آداب و رسوم، فرهنگ و اعتقادات و ارتباطات یک جامعه چه مواردی روی داده است. تکنولوژی‌های اطلاعاتی در قرن بیست‌و‌یکم سرعت تغییر جوامع را افزایش داده‌اند. در قرن بیست و یکم تکنولوژی‌های شبکه‌ای مانند فیس‌بوک، تویتر، یوتیوپ، وی چپ، وایبر و ... فراگیر شد، به‌گونه‌ای سبک زندگی شبکه‌ای در حال رواج است. به اعتقاد متفکرین جهان امروز به لحاظ تجربه کردن حجم اطلاعات، بی‌سابقه است و ما در دوره‌ای انتقالی به‌سر میبریم که در آینده به تغییرات عمیقی در زندگی‌مان ختم خواهد شد.
روند تکامل کمی و کیفی رادیو و تلویزیون، ماهواره و اینترنت ... باعث شده است به عصر جدید اعداد و ارقام کامپیوتری قدم بگذاریم که از عصر صنعت‌گرایی و سرمایه‌داری کاملا متمایز است.
در این تکامل که آن را «انقلاب اطلاعات» نامگذاری کرده‌اند، شاهد مهندسی خرد و کلان تحولات به‌وسیله سیستمهای الکترونیک و اطلاعاتی هستیم. اولین موج این اثرگذاری، روندی را شکل داد که به رواج بهره‌وری متکی به دانش و سرمایه‌داری اطلاعات‌محور انجامید. این روند در تکامل اطلاعاتی خویش، تبدیل به نهادها و سازمان‌هایی می‌شود که مجموعا فرهنگ جامعه شبکه‌ای را شکل می¬دهند. در این تحول فرهنگ رسانه‌های جمعی، یعنی رسانههایی با تنوع مخاطبان انبوه و ارتباطات کامپیوتری، به جهت سوق‌دهی جوامع مجازی و منظومه‌های اینترنتی به سمت فضاهای تعاملی و شکل‌گیری محیط‌های نمادین و مجازی پیش می‌رود.
از جمله مهمترین ابزار الگوریتمیک، حضور هوش مصنوعی در کمک به تصمیم گیری در حزوه دیپلماسی عمومی است. این سیستم "شبیه سازی محیط ژئوپلتیک و پلتفرم پیش بینی" است و توانایی این را دارد که با غربال نمودن داده های خام ورودی به سیستم، آنها را بر اساس مدل های قبلی طبقه بندی نموده و منجر به تصمیم گیری های دقیقی در حوزه های مختلف و حتی سیاست خارجی گردد.
سیاست خارجی به آهستگی در حال خارج شدن از دست دیپلمات ها، شرکت ها و اندیشکده های محاسبه ریسک سیاسی و سازمان های «مدیریت ریسک» گذشته است. سیاست خارجی آرام آرام در حال حرکت به سمت الگوریتم های پیشرفته ای است که هدف اولیه آنها تجزیه و تحلیل داده ها، پیش بینی وقایع و مشورت دادن به دولت ها برای این است که چه کاری انجام دهند. دنیا چه شکل و شمایلی پیدا خواهد کرد وقتی کشورها برای پیش بینی آنچه که در آینده اتفاق می افتد از الگوریتم ها استفاده کنند؟ ولی این اتفاقی است که به خاطر توسعه الگوریتم ها در حال انجام بوده و به زودی همگی به آن تن خواهیم داد.
در ادامه بحث سخنرانان، به حجم داده‌های غلط و غیر واقع، بویژه در شبکه‌های اجتماعی اشاره کردند و اینکه افراد بعلت بمباران داده های اطلاعاتی در تشخیص واقعیت دچار سردرگمی می‌گردند و باید با داشته‌های محاسباتی و الگوریتمیک بتوانند مطالب درست را تشخیص دهند.
نظر شما