به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اهواز، «مهدی مرادی» در چهارمین نشست مجازی گروه حال خوش خواندن کانون پرورش فکری خوزستان که با موضوع نقد و بررسی کتاب «یک شعر بی‌طاقت» اثر افسانه شعبان نژاد به‌عنوان میهمان ویژه حضور داشت اظهار کرد: شعر نوجوان امروز با شعر نوجوان دهه ۶۰ تفاوت‌های چشمگیری دارد و بر همین اساس باید در تحلیل مضامین و حال و هوای آن به شیوه‌های جدید روی آورد.
شاعر، نویسنده و منتقد ادبی کشور با اشاره به اینکه امروز ضرورت پدیده‌ای به نام شعر نوجوان، بیشتر احساس می‌شود افزود: یکی از کارکردهای مهم شعر، کارکرد جبرانی آن است که می‌تواند پاره‌ای از فقدان‌ها را برای نوجوانان جبران کند و به آنها کمک کند با آلام و دردها و اندوه‌های خود بهتر کنار بیایند.
وی ایجاد فرم تازه در شعر نوجوان، توجه به فونکسیون موجودات و عناصر طبیعی و در واقع کارایی آنها در طبیعت، توجه به گسستن انسان از طبیعت و توجه همزمان به نیازهای مادی و معنوی را چهار ویژگی کتاب «یک شعر بی طلاقت» نوشته افسانه شعبان نژاد برشمرد و تأکید کرد: در این مجموعه ۲۱ شعر وجود دارد که این شاعر در خلال آنها به عناصر عینی پرداخته و می‌توان گفت این مجموعه در اکثر اشعار، رویکردی به بیرون دارد و به بیان دیگر بسامد عناصر عینی و بیرونی اشعار بالاست.
مرادی به مقایسه کتاب «یک شعر بی‌طاقت» با کتاب دیگری از همین مؤلف به نام «پرنده گفت شاعرم» پرداخت و تصریح کرد: در این دو مجموعه یک رویکرد خاص به فرم مشاهده می‌شود که علاوه بر مضامین مشترک، توجه ویژه به یک ساختار واحد و منسجم وجود دارد.
وی افسانه شعبان نژاد را شاعری معناگرا دانست و اضافه کرد: شعبان نژاد به اجتماع هم نظر دارد و شعر او از آنجا اهمیت پیدا می‌کند که بیانگر مافی الضمیر و ناخوآگاه شاعر است و تجلی روزگار شخص اوست.
این شاعر و نویسنده خوزستانی ابراز کرد: ما اکنون در روزگاری زندگی می‌کنیم که انسان پیوند خویش با محیط زیست و طبیعت و همنوعانش را از دست داده و این تک افتادگی باعث اندوه و ناامیدی‌اش شده اما در کنار آن از امید و شادمانی هم سخن گفته است.
وی تک‌تک اشعار کتاب «یک شعر بی‌طاقت» را از نظر محتوا و فرم و ساختار را مورد بررسی قرار داد و خاطر نشان کرد: شعبان نژاد در این مجموعه از نظر ایجاز و اختصار کلمه موفق بوده است.
مرادی به وجود تفاوت‌هایی در منطق معنایی برخی اشعار اشاره کرد و ادامه داد: منتقد باید بر اساس قراردادی که شاعر با مخاطب می‌بندد، وارد فضای شعری او شود.
وی عنوان کرد: در نقد کتاب اولویت بر بررسی محتوا است و عناصر بیرونی مثل ویژگی‌های ظاهری کتاب، اشتهار شاعر و ... توضیح بدیهیات است و کمکی به تأثیرگذاری و پیشبرد نقد نمی‌کند، این عملکرد به ما کمک می‌کند که در شناسایی یک پدیده بهتر عمل کرده و سازوکار درون متن را بهتر کشف کنیم.
این منتقد ادبی کشور بیان کرد: در نوشتن نقد بهتر است از زبان شاعرانه استفاده نشود چراکه نقد، زبانی علمی می‌طلبد و از آنجا که قرار است مؤلف در بررسی نقدها متوجه زوایای جدیدی شده و در آثار بعدی از آنها کمک بگیرد، بسیار خوب است که تلاش کند سفری را در متن آغاز و بکوشد که پیوند ارگانیک و اندام واره عناصر را در متن رصد و شناسایی کند.
نظر شما