به گزارش خبرنگار گروه قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در چهارم ربیع الثانی سال 173قمری متولّد شد.وی مشهور به «عبدالعظیم حسنی»،«شاه عبدالعظیم» و «سیدالکریم» و تبار وی با چهار واسطه به امام حسن مجتبی(ع) می‌رسد.به مناسبت سالروز ولادت ایشان گفت و گویی پیرامون سیره و شخصیت این عالم بزرگوار با حجت الاسلام«حسن عامری»،کارشناس دینی و استاد حوزه علمیه حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) ترتیب دادیم که مشروح آن را در ادامه می خوانید:
ارتباط حضرت عبدالعظیم(ع) با ائمه اطهار(ع) چگونه بوده است؟
پرداختن به شخصیت انسان ها بویژه افرادی که تاریخ ساز بوده اند و در وجود آنها ابعاد مختلفی از ویژگی های روحی، انسانی، سیاسی، معرفتی، اسلامی و تاریخی بوده است، می تواند برای حال و آینده بشریت مفید و موثر باشد. یکی از شخصیت هایی که نقش عظیم و موثر و سازنده ای در کشور ما داشته است، حضرت عبدالعظیم(ع) بوده است.
یکی از ابعاد شخصیتی حضرت عبدالعظیم(ع) ارتباطی است که وی با حضرات معصومین(ع) بویژه با امام جواد(ع) و امام هادی(ع) داشته است که در تکمیل شخصیت حضرت عبدالعظیم(ع) و نقش آفرینی وی اثر شگفتی داشته است. در واقع می توان گفت پرتوی از نور اهل بیت(ع) در حضرت عبدالعظیم(ع) قابل مشاهده بوده است و این شخصیت بزرگوار به دلیل ارتباطی که با ائمه معصومین(ع) داشت، هرگز در طول تاریخ حیاتشان اجازه نداد که دشمنان بین او که از سادات حسنی بود با دیگر معصومین اختلاف ایجاد کنند، زیرا یکی از شکافهای عظیمی که در صدر اسلام ایجاد و موجب شد، دولت بنی امیه و بنی عباس سوء استفاده کنند، اختلاف افکنی میان سادات حسنی و حسینی بود.
هرگز القائات دیگران به ایشان به عنوان شخصیت برجسته، ممتاز و موثر موجب نشد، که ارادت و ایمان عمیق ایشان به اهل بیت(ع) کم شود و وی برخلاف مسیر حجت خدا حرکت کند. تمام تلاششان در این راستا بود که جریان وحدت آفرین به خصوص در میان شیعیان بوجود آید و این اقدام ایشان در پرورش و تربیت اندیشمندان و نخبگان تشیع موثر بوده است.
حضرت عبدالعظیم(ع) از لحاظ علمی در چه جایگاهی قرار داشت؟
جایگاه علمی حضرت عبدالعظیم(ع) به قدری بالا بوده است که از وی به عنوان یکی از راویان بزرگ و مورد اعتماد اهل بیت(ع) یاد می شود.ارادت حضرت عبدالعظیم(ع) به اهل بیت(ع) و اعتقادات عمیق ایشان مثال زدنی و بی نظیر بوده است، همین موجب شد که از ایشان به عنوان محدث علیم و شخصیت ممتاز یاد شود.ایشان کسی بود که آیات قرآن را با علم کامل تفسیر می کرد، ولی وقتی در محضر امام هادی(ع) قرار می گرفت، همانند یک شاگرد مبتدی زانوی ادب می زند و این می تواند برای نسل های ما درس آموز باشد، که چگونه چنین شخصیتی میتواند عرضه دین به حجت خدا و ولی خدا داشته باشد. این به معنا است که انسان در هر مرتبه ای که قرار دارد، باید خودش را با الگوی حسنه و خدا و اهل بیت(ع) محک بزند.
یکی از اشکالات برخی از انسان ها در الگوی تربیتی این است که خودشان را با الگوهای ضیعف مقایسه می کنند و هرگز خود را با یک الگوی عظیمی که تردیدی در رفتار، کلام و اعتقادات او نیست، مقایسه نمی کنند. امروز وظیفه ما عرضه باورهای دینی و اعتقادی به حجت و ولی خدا است، یعنی به گونه ای رفتار کنیم که حضرت مهدی(عج) رفتار و کردار ما را تایید کند و این یکی از آموزه های حضرت عبدالعظیم(ع) برای ما بوده است.
یکی دیگر از جایگاههای علمی سیدالکریم(ع) این بود که امام هادی(ع) به ایشان مقام دادند و این مقام از معصومین(ع) به کمتر کسی منتسب می شد، در سوالاتی که مردم از امام هادی(ع) می پرسیدند حضرت مردم را به حضرت عبدالعظیم(ع) حواله می کرد و این نشان از مقام بالای داشت، که ولی خدا وی را حجت و ملاک قرار داده بود.
برکات هجرت سیدالکریم(ع) به ری چه بوده است؟
برکات حضور فرزندان معصومین(ع) و امامزادگان در هیچ کشوری به اندازه کشور ما نبوده است، این موضوع در توسعه و ترویج فرهنگ اهل بیت(ع) در ایران موثر بوده است. حضرت عبدالعظیم(ع) وقتی به ایران آمد، شیعیان در مظلومیت به سر می بردند، به طوری که به عنوان شهروند ایرانی به صورت مخفیانه زندگی می کردند و یکی از دلایلی که حضرت عبدالعظیم الحسنی(ع) به صورت مخفیانه در ری زندگی می کر، همین عامل بود. زمانی که خبر حضور وی به گوش شیعیان رسید، دوستان و محبان اهل بیت(ع) از گوشه و کنار دنیا به دیدار وی می آمدند و از سخنان وی استفاده می کردند.
انوار ایشان به قدری در کشور ما برکات به همراه داشت که ری به تدریج به عنوان کانون اصلی شیعه در ایران تبدیل شد. به دلیل برکات علمی ایشان، شهرری به عنوان پایگاه عظیم علوم دینی و اسلامی شناخته گردید و به معارف دینی قوام بخشیده شد، دانشمندان بسیاری در این شهر تربیت و مدارس علمی شکل گرفت و موجب شد که ایران امروز به عنوان کشور شیعی قوی شناخته شود.
چرا از حضرت عبدالعظیم(ع) به عنوان شخصیتی که زمینه ساز اتحاد شیعیان شد، یاد می شود؟
حضرت عبدالعظیم(ع) با وجود شخصیت معنوی و علمی و پیرو امام، یک فعال سیاسی و اجتماعی و مجتهد انقلابی بود.به گونه ای که حکومت عباسی ایشان را تهدیدی برای حکومت خود می دانستند و تاکید داشتند که هرجایی که ایشان حضور داشته باشد، بساط زر و زور و تزویر کارساز نیست، یکی از ویژگی های شخصیتی ایشان مبارزه با خرافات بود و مبارزه با افکار خرافی در مقابل با شیعیان را جهاد فرهنگی می دانستند. هیچ وقت نبود که ایشان جایی باشد و در آنجا نزاع و درگیری میان فرق صورت گیرد و یکی از دستاوردهای عظیم ایشان در ری این بود که در حالی محدث العلیم و سیدالکریم بود، وجودش در زمان حیاتشان متاثر از سلوک معصومین(ع) بود و همانند اهل بیت(ع) با مردم با تواضع رفتار می کرد و برخوردشان با دشمنان هم همراه با رافت و بر اساس تعالیم اهل بیت(ع) بوده است.
سبک و سیره شخصیتی سیدالکریم(ع) چه درس و آموزه هایی برای مردم و نسل جوان می تواند داشته باشد؟
سیره حضرت عبدالعظیم(ع) رسیدگی به مشکلات مردم و داشتن روحیه کریمانه بود. رافت و مهربانی مردم ایران در بحران کرونا به یکدیگر در دیگر کشورها مشاهده نشد و کمک های مومنانه، رزمایش مواسات متاثر از سیره اهل بیت(ع) و بزرگورانی همچون حضرت عبدالعظیم(ع) بوده است. همان گونه زیارت ایشان معادل ثواب زیارت امام حسین(ع) است، عمل به اخلاق و رفتار این بزرگوار نیز موجب می شود که ثوابهای بسیاری از سوی خدا به ما عنایت شود. ما باید از حضرت عبدالعظیم(ع) بیاموزیم که پشتیبان ولایت و امامت باشیم، زیرا که آن چیزی که قدرت و اقتدار ما را حفظ می کند، پشتیبانی از امامت و ولایت است.
نظر شما