به گزارش خبرنگار گروه غدیر و مهدویت خبرگزاری شبستان، به مناسبت فرا رسیدن ایام شهادت جانسوز حضرت زهرای مرضیه(س) به عنوان نخستین مدافع حریم ولایت و نیز به منظور بررسی مولفه های مهدویت در سیره فاطمی(س)، با حجت الاسلام «مصطفی حسن زاده»، کارشناس مرکز تخصصی مهدویت گفتگویی ترتیب داده ایم که در ادامه مشروح بخش دوم و پایانی آن تقدیم حضورتان می شود:
حجت الاسلام حسن زاده با بیان اینکه به گفته تاریخ پس از رحلت پیامبر(ص) اینطور نبود که همه از امیرالمومنین علی(ع) غافل شده باشند، اظهار کرد: با فاطمه سلام الله علیها راه و حقیقت را پیدا کردند. در دل شب آن‌گاه که مردمان، مردم غافل از فاطمه علیها‌السلام خفته بودند، هفت تن در جوار پیکر فاطمه علیها‌السلام بودند و نگاهشان به گام‌های علی علیه‌السلام ، بعدها نیز همان ها مزار فاطمه علیها‌السلام را می‌شناختند.
این کارشناس مهدوی تصریح کرد: امروز هم، همه امامشان را گم نکرده‌اند. با فاطمیه در سجاده‌های نیمه شب‌ها، در هیاهوی روزها، آن‌گاه که مسلمین، مسلمین غافل از امام، در بیابان‌های حیرت و گمراهی، در بی‌خبری و غفلت سرگردانند، هستند کسانی که از امامشان دور نیستند. آنان که از فاطمیه غافل نیستند با فاطمه علیها‌السلام بوده و اینان کسانی اند که با امامشان‌اند، اگر چه در روزگار ظهور نباشند، روزگارشان را به حضور می‌گذرانند.
برای ظهور باید به حس حضور برسیم
وی تاکید کرد: اگر مشتاق دیدار مهدی فاطمه (ع) هستیم، اگر ظهور می خواهیم باید به احساس حضور برسیم و امام زمان ارواحنافداه را حاضر ببینیم، با نام فاطمه زهرا سلام الله علیها ذکر بگوئیم و به محبتش از گناه دوری و برای خشنودیش انفاق کنیم.
پیام فاطمیه بازگشت به خیمه حجت خدا است
حجت الاسلام حسن زاده اضافه کرد: نامردمان حضرت علی علیه‌السلام را تنها گذاشتند. علی(ع) ماند و فاطمه(س). گفتند: حق با شما است، بروید و بجنگید که اگر پیروز شدید به شما خواهیم پیوست!. علی علیه‌السلام فرمود: خدایا! مرا از اینان بگیر. فاطمه علیها‌السلام فرمود: خدایا! وفاتم را برسان و این چنین شد که آرامش و اتحاد بر آنان حرام شد، در زمین سرگردان شدند. وادی غیبت آغاز شد و همچنان بشریت حیران و سرگردانند! تنها راه نجات بشریت از این حیرت و سرگردانی لبیک به پیام فاطمیه و بازگشت به سمت خیمیه حجت خدا است.
خطبه فدکیه معجزه حضرت زهرا(س) است
وی درباره رزق عظیم فاطمیه برای منتظران امام زمان(عج)، ابراز کرد: حدیث کساء، که پیامبر رحمت (ص) شدیدترین قسم ها را فرمودند که هر حاجتمندی این حدیث را بخواند حاجتش برآورده می شود، حدیثی به ظاهر مختصر اما اصول اعتقادی شیعه است. خطبه فدکیه معجزه نیز حضرت فاطمه (س) است، امام صادق(ع) می فرماید: ما اهل بیت(ع)، کودکانمان را امر به حفظ خطبه مادر می کنیم.
وی با بیان اینکه اضطرار به امام در همه رفتار حضرت زهرا(س) نمایان بود، گفت: ما متأسفانه ما، زندگی خود را بدون امام پیش می‌بریم و حتی برخی افراد می‌گویند که چه نیازی به امام دارند در حالی که اولین مسأله، معرفت به امام و فهم واقعی نقش و جایگاه امامت است. فریاد حضرت زهرا (سلام‌الله‌علیها) این است که امام زمان خود را بشناس و دست خود را از دست ولی زمان خارج نکن تا به گرفتاری و بدبختی دچار نشوی.
وجوه شباهت امام به کعبه
وی درباره وجوه شباهت امام به کعبه در بیان حضرت زهرا(س)، ابراز کرد: شرافت و فضیلت کعبه ذاتی است اگر مردم به کعبه کافر شوند و آن را خانه خدا ندانند از شرافت کعبه کاسته نمی‌شود بلکه آنها ضرر می‌کنند که خود را از شرافت و فضیلت کعبه محروم کردند و نتوانستند از نورانیت کعبه خود را نورانی کنند، امام نیز در این زمینه به منزله کعبه است که شرف و فضل ذاتی دارد هر کس که در دفاع از او کوتاهی کند خودش ضرر کرده و خود را از فیض، برکات و نورانیت امام محروم کرده است.
این کارشناس مهدوی تاکید کرد: کعبه منصوب خدا است «جَعَلَ اللَّهُ الْكَعْبَةَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ» (مائده، آیه ۹۷) با آمدن مردم به مکه و طواف کردن آنها کعبه، کعبه نمی‌شود و با نیامدن آنان به مکه و طواف نکردشان نیز کعبه از کعبه بودن خارج نمی‌شود، امام نیز مجعول و منصوب خدا است «إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا» (بقره، آیه ۱۲۴) اگر همه مردم رو به امام بیاورند و به او رأی دهند او امام نخواهد شد چون او امام بوده است و اگر پشت به او کنند و رأی ندهند یا از رأی خود بر گردند از امام بودن عزل نمی‌شود چون مقام امامت را مردم به امام نداده بودند تا بخواهند از او بگیرند.
وی در ادامه گفت: کعبه را خداوند نصب کرده است تا علم و محور وحدت همه مسلمین باشد و با آمدن مسلمین از دورترین نقطه جهان به مکه و قرار گرفتن زیر این بیرق قدرت و برادری آنها به نمایش گذاشته شود، امام نیز منصوب خدا قرار گرفته تا محور همه مسلمین باشد تا کسی از اسلام منحرف نشود از این رو رسول خدا(صلی الله علیه وآله ) فرمودند: «فانما مثلک فی الامه مثل الکعبه نصبها الله علما وانما تؤتی من کل فج عمیق ونأی سحیق و لاتاتی و انما انت علم الهدی و نورالدین و هو نورالله» (بحارالانوار، ج ۲۳,، ص ۴۸۳،احتجاج طبرسی ،ج ا، ص ۴۴۶) یعنی فقط مَثَل تو در میان امت، مَثل کعبه است که خداوند به عنوان عَلَم و پرچم، آن را نصب و معین کرد و از هر درّه عمیق و ناحیه دور دستی به سوی او می‌شتابند و او به سوی آنها نمی‌رود و تو (ای علی !) پرچم هدایتی، نور و روشنایی دینی و آن نور خدا هستی...
حجت الاسلام حسن زاده ابراز کرد: رابطه و نسبت مردم با کعبه و نسبت کعبه با مردم نسبت فقیر و غنی است. کعبه در اوج بی‌نیازی است، ولی مردم در اوج فقر و نیاز و محتاج به معنویت کعبه هستند پس کعبه به سوی مردم نمی‌رود ولی این مردم هستند که به سمت کعبه می‌روند. امام نیز همین گونه است که در اوج بی‌نیازی است چراکه مقام امامت را از مردم نمی‌گیرد تا به سمت مردم برود و آنها را متوجه خودش کند. این مردم هستند که سخت محتاج به دستگیری امام هستند از همین رو است حضرت فاطمه (سلام الله علیها) در پاسخ محمد بن ولید که پرسید چرا اینگونه فداکاری می‌کنید؟ می فرمایند: پدرم فرمودند: «مثل الامام مثل الکعبه توتی ولاتاتی: بحار،ج۳۶،ص ۳۵۸».
ارزش مناسک حج به ارتباط با ولایت و امام است
وی افزود: همان گونه که نظر و نگاه به کعبه عبادت و رفتن به حج و کعبه فریضه است امام در بین امت نیز همین گونه است نگاه به وی عبادت، نصرت رساندن و بیعت با امام(ع) فریضه است: «مثل علی فی هذه الامه کمثل الکعبه المستوره النظر الیها عباده والحج الیها فریضه» (بحار ،ج۳۸،ص۱۹۹) اکثر مسلمانان در تمام عمر کعبه را ندیده اند، ولی به سوی کعبه سجده می کنند و هرگز نمی گویند تا کعبه را نبینیم سجده نخواهیم کرد و شرط سجده به سوی کعبه دیدن کعبه نیست...
این کارشناس مهدوی تاکید کرد: چه بسا افرادی که تمام عمر در کنار کعبه زندگی کرده و حتی یکبار به کعبه توجه نکرده باشند و چه بسا فرادی که هرگز کعبه را ندیده اند و در تمام نمازها و ساعت ها به سمت کعبه در سجده اند... شرط اطاعت و فرمانبرداری از امام نیز دیدن ظاهری نیست؛ بوده اند افرادی که تمام عمر در کنار امام زندگی کرده اند ولی هرگز ایمان نیاورده و توجه نکرده اند و اویس هایی که هرگز به ظاهر امامشان را ندیده اند و لحظه ای از امامشان غافل نبوده اند...
وی در پایان خاطرنشان کرد: بی شک، کعبه و حرمتش، زمزم و شرافتش، صفا و مروه و صفایش، قربانگاه و تقوای قربانی اش، رمی جمرات و طرد شیطانش، عرفات و نیایش خالصانه اش، و سرزمین حرم با تمام برکاتش، در پرتو ولایت و امامتِ اهل بیت است. اگر کعبه به همه این شرافت ها مزیّن است، روح عمل و مناسکش ولایت و امامت و شناخت امام و خضوع در برابر امام است. چنانکه امام صادق (ع ) در این زمینه می‌فرماید: «إِذَا حَجَّ أَحَدُکُمْ فَلْیَخْتِمْ حَجَّهُ بِزِیَارَتِنَا لِأَنَّ ذَلِکَ مِنْ تَمَامِ الْحَج؛ هر گاه از شما کسى به حجّ می رود و مناسک خود را به جاى مىآورد به مدینه آید، و ما اهل بیت(ع) را زیارت کند، زیرا این کار از تمامیّت حجّ است؛ یعنى جزء آخر حجّ و مناسک آن است.» و نیز از امام باقر(ع) است که فرمودند: «تَمَامُ الْحَجِّ لِقَاءُ الْإِمَام، تمام بودن حجّ به زیارت امام است.»
نظر شما