حجت الاسلام «زین العابدین دست داده» در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان در جهرم، با اشاره به اینکه اسلام، خواهان جامعه ای آباد و پیشرفته و بدون فقر است و پیروان خویش را به سوی چنین جامعه ای هدایت کرده است، گفت: امام علی (ع)، از جامعه اسلامی تصویری ارایه می دهد که از گذر پیمودن راه تقوا، در بالاترین مرتبه رشد و رفاه مادی و تکامل معنوی قرار دارد.
این استاد حوزه و دانشگاه افزود: امیرالمؤمنان (ع) در دوران کوتاه حکومت خود، با وجود فتنه های فراوان داخلی و خارجی، توانست مرتبه ای از چنین جامعه ای را نمودار کند.
وی با اشاره به اینکه بی شک فقر زدایی به مفهوم وسیع آن، یکی از اهداف مورد تأکید امیرمؤمنان (ع) بوده است، خاطرنشان کرد: آن چه باید روشن شود، راه کارهای عملی فقرزدایی از نگاه آن حضرت است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
دست داده ادامه داد: در جوامع ابتدایی، که در آن، ساختار تولید خودمعیشتی جریان داشت و روابط اجتماعی و اقتصادی، پیچیدگی جوامع کنونی را نیافته بود، فقر، پدیده ای فردی به شمار می آمد و برای بیان لزوم کمک به نیازمندان، غالباً بر عاطفه و احساس تکیه می شد.
وی اضافه کرد: این تفکر، پس از تحوّل روابط اجتماعی و اقتصادی باز هم ادامه یافت و حتّی پس از انقلاب صنعتی و شکل گیری مکاتب اقتصادی، برخی از بنیانگذاران اقتصاد کلاسیک به علت چنین برداشتی، با کمک کردن به تهی دستان مخالفت می کردند.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: «مالتوس» از اقتصاددانان لیبرال، می گوید: «کسانی که از قبل دنیا را در اختیار دارند، از حقّ استفاده از این مواهب برخوردارند و اگر به قدری گمراه باشند که بر تهیدستان گرسنه رحم آورند، به زودی جزای خطای خود را خواهند دید».
وی ادامه داد: همچنین «ریکارد» و دیگر اقتصاد دانان لیبرال مکتب کلاسیک نیز به همین دلیل با قانون تهی دستان در پارلمان انگلستان مخالفت کردند.
معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی جهرم تصریح کرد: تجربه های بعدی سرمایه داری در مواجهه با رکوردهای شدید اقتصادی و نابسامانی های اجتماعی، نادرستی این نظریه را ثابت کرد و امروزه ثابت شده است که برای پیشرفت و توسعه اقتصادی، نمی توان وضعیت اقشار محروم جامعه را نادیده گرفت.
وی عنوان کرد: از دیدگاه امیرمؤمنان (ع) فقرزدایی، ضرورتی اجتماعی است و با هیچ عذری نمی توان از آن درگذشت؛ چنان که در نامه خود به مالک اشتر می نویسند: «غفلت از رسیدگی به مستمندان و نیازمندان و از کارافتادگان، با هیچ عذری پذیرفته نیست.»
نظر شما