اعطای نشان فداکاری به شهید سرلشکر غلامرضا چاغروند

به گزارش خبرگزاری شبستان، برابر تصویب «شورای عالی نشان ها» در ارتش، به‌پاس فرماندهی و مدیریت جهادی در صحنه‌ها و برهه‌های سرنوشت ساز دوران پیروزی انقلاب تا عملیات‌های مختلف دفاع مقدس و ایثار و بذل جان در اعتلای ایران سربلند اسلامی، نشان فداکاری به شهید والامقام ارتش اسلام؛ سرلشکر «غلامرضا چاغروند» که سرسختانه در خط مقدم دفاع از استقلال، تمامیت ارضی و نظام مقدس جمهوری اسلامی  ایستاده‌اند تعلق گرفت و توسط فرمانده کل ارتش به خانواده این شهید معزز اهدا شد.
نشان فداکاری که اعطایی مقام معظم رهبری(مدظله‌العالی) به ارتش جمهوری اسلامی ایران است، نماد ایثار و از خودگذشتگی دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه افسری امام علی(ع) ارتش است که در راه پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و نظام جمهوری اسلامی ایران مردانه ایستاده و دفاع کرده‌اند.
غلامرضا چاغروند در سال 1331 در خرم آباد دیده به جهان گشود و در سال 1353 پس از ورود به دانشکده افسری دوره خلبانی را طی و هوانیروز را برای ادامه مسیر انتخاب می کند.
وی پس از گذراندن دوره های (نظامی – زبان انگلیسی – پرواز بالگرد) در تهران و مرکز آموزش اصفهان مهارت لازم برای پرواز با بالگرد 214 را کسب کرد و به پایگاه هوانیروز کرمانشاه منتقل شد.
خلبان چاغروند نیز همانند دیگر نیروهای هوانیروز با آغاز جنگ تحمیلی، جان نثار به جبهه های جنگ غرب و جنوب شتافت و جانفشان پرواز کرد.
آخرین ماموریت این خلبان جسور و با ایمان هوانیروز در بعداز ظهر 1359/07/12 است. درآن روز چاغروند و کمک خلبان ستوانیار حسین مصری وکروچیف گروهبانیکم عادل موسوی عازم ماموریتی از کرمانشاه به ایلام ودهلران می شوند. آنها پس از انجام ماموریت در دهلران، با سوار کردن 7نفر نظامی در مسیر بازگشت زمانی که وارد منطقه ای با نام دهات جالیز که بین موسیان و دشت عباس قرار گرفته می شوند، بالگرد آنان مورد اصابت گلوله دشمن قرار می گیرد و ضمن آسیب رسیدن به بالگرد، کمک خلبان نیز مجروح می شود.
خلبان چاغروند که در اثر آسیب دیدگی بالگرد، قادر به پرواز نبوده، برای سالم ماندن سرنشینان اقدام به فرود اجباری در بین نیروهای دشمن می کند.
دشمن با اسارت بالگرد و سرنشینان تدارک یک مصاحبه رادیویی برای خوراک تبلیغاتی را در همان محل می بیند که خلبان چاغروند در مقابل خواسته آنها مبنی بر اسائه ادب به ساحت امام خمینی(ره) و مسئولان از خود مقاومت نشان می دهد که همان جا او را شهید و دفن می کنند.
عدم بازگشت بالگرد به پایگاه کرمانشاه تا مدتی در هاله ای از ابهام می ماند تا اینکه مصاحبه چند نفر از سرنشینان بالگرد از رادیو عراق پخش می شود.
اقوام خلبان چاغروند با اطلاع از این شنود به کمیته هلال احمر مراجعه و خواهان وضعیت او می شوند که مسئولین از نبودن نام او در بین اسرا خبر می دهند. آنها این پیگیری را ادامه داده و از طریق نامه نگاری کروچیف عادل موسوی با خانواده اش پی به شهادت خلبان چاغروند می برند قسمتی از متن نامه کروچیف عادل موسوی بشرح زیر می باشد: «ما در ظهر همان روز یعنی 1359/07/12 مرز دهلران اسیر شدیم. خلبان چاغروند شهید شد و خلبان حسین مصری را که تیر خورده بود به بیمارستان بردند. به خانواده های آنها اطلاع دهید».
نیروهای تجسس هوانیروز پس از مدتی لاشه سوخته بالگرد را پیدا و به استناد نامه کروچیف موسوی، خلبان چاغروند را در لیست شهدا منظور می کنند.
درتاریخ 1362/12/04 به روایتی یک آزاده و به روایتی دیگر چوپانی به اشتباه به پایگاه هوایی دزفول مراجعه و اطلاع می دهد که ناظر تیرباران یکی از خلبان های هوانیروز ایران به دست دشمن در منطقه بوده است.
تیم تجسس هوانیروز زمانی که محل مورد نظر را شکافته و تجسس می کند با اسکلتی مواجه می شود که لباس ها پوسیده و تنها پلاک هویتی با نام خلبان هوانیروز غلامرضا چاغروند به جای مانده است که به هوانیروز اطلاع می دهند. خلبان غلامرضا چاغروند در آمار شهدای جنگ منظور و مزارش در گلستان شهدای خرم آباد است.