به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از انتشارات شهید کاظمی، همزمان با ایام راهیان نور و روزهای پایانی سال 1399 حاج مهدی رسولی، مداح اهلبیت(ع) زنجانی در یادداشتی خواندنی بر کتاب "درگاه این خانه بوسیدنی است" همه دوستاران کتاب را توصیه به خواندن این کتاب تحسین شده کرد.
بسم ربالشهداء و الصدیقین
سالیانی است که خدای متعال توفیق آشنایی با خانواده نورانی خالقیپور را شامل حال این حقیر کرده است، چهره نورانی حاجآقا خالقیپور در روزهایی که بستری بودند را یادم هست. حسرت از آشنایی دیرهنگام.
الحمدلله در این سالها همیشه از محضر حاج خانم کسب نور کردیم.
واقعا آستان این خانه بوسیدنی است.
پیشنهاد میکنم در این روزهای آخر سال و أیام پربرکت راهیان نور
امسال با مطالعه کتابهای شهدایی از حسرت اردوهای راهیان نور بکاهیم.
کتاب خاطرات حاج خانم خالقیپور بسیار خواندنی است.
کوچیک شما
مهدی رسولی
مادران شهدا همواره به عنوان نمادهای ایثار، گذشت و الگوهای صبر برای سایر افراد جامعه محسوب میشوند. آنها با تقدیم فرزندان خود اجازه ندادند تا دشمنان از موقعیتهای موجود به نفع خود استفاده کنند.
مادر شهیدان خالقیپور یکی از مادران نمونه زنجانی است که علاوه بر تقدیم سه فرزند خود، افتخار همسری جانباز دوران دفاع مقدس را دارد. خانواده شهیدان خالقیپور ساکن محله نازیآباد تهران هستند که در برخی از ایام سال در زنجان ساکن میشوند. اولین شهید این خانواده شهید داود خالقیپور، متولد 1344 است که در 22 اسفند 1362 طی عملیات خیبر در جزیره مجنون به فیض شهادت نائل آمد. دو شهید دیگر این خانواده نیز رسول و علیرضا متولدین 1346 و 1350 بودند که به طور همزمان در سال 1367 در منطقه شلمچه، عملیات پاسگاه زید، همزمان با عملیات مرصاد در جنوب کشور انجام شد در آغوش یکدیگر به فیض شهادت نائل آمدند.
بانو فروغ مُنهی، مادر شهیدان خالقیپور است که با صبر و پایداری راه فرزندان خود را ادامه میدهد. مادری که هنوز هم مثل ایام هشت سال دفاع مقدس، با اقتدار و محکم صحبت میکند و میگوید هنوز دفاع تمام نشده است و جنگ با دشمن ادامه دارد تا ظهور آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.
کتاب "درگاه این خانه بوسیدنی است" خاطراتِناگفته مادرشهیدان فروغ منهی؛ مادر شهیدان داوود، رسول و علیرضا خالقیپور به قلم نویسنده کتاب "مربع های قرمز"، خانم زینب عرفانیان در قطع رقعی و 240 صفحه توسط انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.
نظر شما