به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، نقاشی پشت شیشه یکی از بومی ترین و اصیل ترین هنرهای ایرانی است که از دیر باز در این خاک رواج داشته و هنری است که ریشه در آئین های مذهبی ایرانی و اسلامی دارد، با استاد «سعید رضاخان» مدیر گروه نقاشان پشت شیشه ایران درباره عملکرد هنرمندان این تکنیک در سال ۹۹ و در مورد آینده این هنر در سال ۱۴۰۰ به گفتگو نشسته ایم که در زیر می آید:
سال ۱۳۹۹ برای نقاشی پشت شیشه چگونه سالی بود؟
همه‌گیری کرونا تاثیر مستقیم خود را روی نقاشی پشت شیشه گذاشت. نمایشگاه‌های حضوری به کمترین سطح ممکن رسیدند. بطوری که ما فقط با یک نمایشگاه گروهی در سال گذشته بصورت حضوری روبرو بودیم. (طبیعت ، سکوت ، کرونا که در مجموعه تاریخی فرهنگی سعدآباد برگزار شد.) در کنار آن ۲ نمایشگاه نیز با موضوع صنایع دستی توسط میراث فرهنگی در موزه ملی ایران، بخش اسلامی برپا شد که چند اثر پشت شیشه هم در کنار دیگر آثار صنایع دستی وجود داشت. این در حالی بود که کارگاه های آموزشی نیز به کمترین تعداد ممکن رسیدند و فقط در سه ماه آخر سال با تعداد زیادی کارگاه آموزشی در بخش خصوصی روبرو شدیم.
آیا منظور شما این است که از نظر نوع ارایه هنری با رویکردی جدید روبرو شدیم؟
بله. بطور دقیق همین است. از مدتها پیش جهان به سمت دنیای مجازی حرکت کرده بود. اما کرونا آمد و به این موضوع سرعت بیشتری بخشید. ولی نباید از شوکی که در ابتدا ایجاد شد غافل شویم. این شوک با گذشت زمان از میان رفت و در سال گذشته عملیات عادی سازی روانی در ذهن هنرمندان و هنردوستان صورت گرفت. اما در این مدت که عملیات عادی سازی روانی صورت گرفت؛ حرکت مجازی سازی نمایشگاه‌ها و آموزش در سطح وسیع پیش رفت.
پیش‌بینی شما برای سال ۱۴۰۰ چیست؟
انتظار می‌رود در سال ۱۴۰۰ نمایشگاه‌های حضوری بیشتری برگزار شوند. همین موضوع برای نقاشی پشت شیشه نیز صادق است. حتی در زمینه نمایشگاه‌های مجازی و کارگاه‌های آموزشی نیز به همین صورت است. امید بسیاری دارم که نگارخانه‌ها، فرهنگسراها، هنرمندان و هنردوستان فعال‌تر از سال ۹۹ ظاهر شوند و اتفاقات خوبی در تمام زمینه‌ها برای هنر و جامعه هنری، از جمله نقاشی پشت شیشه بیافتد.
دلیل شما برای این پیش بینی چیست؟
اگر فعالیت‌ها و فراخوان‌های سه ماه آخر سال ۹۹ را رصد بفرمایید؛ شما هم به این نتیجه می‌رسید. بسیاری از هنرگردانها و مدیران نگارخانه‌ها در سطح وسیع فراخوان‌های گسترده‌ای برای برنامه‌های خود در سال ۱۴۰۰ داده‌اند. این موضوع نشان از برنامه‌ریزی برای کارهای گسترده دارد.
نتیجه این فراخوان‌ها و فعالیت‌ها چه خواهد شد؟
همانطور که خدمت شما عرض کردم در سال ۹۹ عادی سازی روانی درباره کرونا صورت گرفت. بحث فعالیت‌های مجازی هم شکل گرفتند. در سال ۱۴۰۰ نتیجه تمام این فعالیت‌ها را می‌بینیم و برگزاری برنامه‌های حضوری و مجازی را شاهد هستیم. یعنی در هر دو جنبه شاهد اتفاقات خوبی خواهیم بود. کارهایی ترکیبی که هر دو جنبه را در بر می‌گیرند و شرایط متفاوتی را با سال گذشته بوجود می‌آورند.
کلام آخر شما در این رابطه چیست؟
امیدوارم همانطور که پیش‌بینی کردم؛ روح تازه‌ای در تمام زمینه‌های هنری از جمله نقاشی پشت شیشه دمیده شود. امیدوارم تمام هنرمندان با انرژی تازه و فکرهای جدید وارد میدان شوند و به جامعه ما در رابطه با آرامش روانی کمک کنند.
نظر شما