مسجد «مشیرالسلطنه»؛ بنایی از عهد قاجار که قدیمی‌ترین ساعت تهران را در خود جای داده است

به گزارش خبرنگار گروه مسجد و کانون های مساجد خبرگزاری شبستان، مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه واقع در خیابان مولوی تهران یکی از بناهای تهران قدیم است که در سال ۱۳۸۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این بنا متعلق به دوران مظفرالدین شاه قاجار توسط «احمدخان مشیرالسلطنه»، یکی از نزدیکان دربار مظفرالدین شاه ساخته شده، تا به رسم آن دوران، به عنوان باقیات و صالحاتی برای وی بر جای بماند.

مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه بخاطر داشتن صحن کوچک با هشت حجره در سه طرف آن و همچنین شبستانی ستون دار در سمت شمالی؛ تبدیل به بنایی دیدنی شده است. یکی دیگر از ویژگی های مدرسه و مسجد مشیرالسلطنه این است که چندین حجره نیز برای زندگی طلاب در آن وجود دارد.

 

یک ساعت قدیمی نیز پس از ساخت بنا در مسجد مشیرالسلطنه نصب شده است. از هر کجای خیابان مولوی که به این مکان نگاه کنید برج ساعت آن را می بینید و به همین دلیل مسجد مشیرالسلطنه به مسجد ساعت نیز مشهور است.این ساعت مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه را منحصربفرد کرده است که آن را از دیگر مساجد متمایز می کند.  ساعت مسجد مشیرالسلطنه سال‌ها مانند ساعت شمس‌العماره عمل کرد و زنگ خواب و بیدار و کار و استراحت مردم محله مولوی بود، اما مرور زمان نه تنها ساعت را از کار انداخت.

 

 

 

 

 

 

این ساعت یکی از ساعت های قدیمی وارد شده به ایران است. تهران ساعت‌های کمی داشته است که از جمله این ساعت‌های قدیمی می‌توانیم به ساعت بنای شمس العماره، ساعت مسجد جامع و همین ساعت مسجد مشیرالسلطنه اشاره کنیم.

 

 

 

کارشناسان معتقدند به طور یقین این ساعت جزو اولین ساعت هایی است که به ایران آمده است. ساعت مسجد و مدرسه مشیرالسلطنه مدتها است کار نمی کند و بر روی ساعت ۸:۳۰ متوقف مانده است.. قدمت این ساعت احتمالا به حدود ۱۱۰ سال پیش باز می‌گردد و احتمالا تا سال های حدود ۱۳۳۰ تا ۱۳۳۵ نیز کار می‌کرده است.

ویژگی دیگر این مسجد درختان قدیمی است که هنوز تعدادی از آن‌ها در حیاط مسجد به چشم می‌خورند، از آنجا که معمولا مردم ایران در گذشته سعی می‌کردند، زندگی هماهنگی با طبیعت داشته باشند، در سمت شرقی مساجد درختان پاییزی و در سمت غربی، درختانی مقاوم‌تر را می‌کاشتند.

همچنین طلبه‌ها در نزدیکی حجره‌هایشان درختانی را می‌کاشتند که در تابستان برگ‌هایشان جلو ورود نور مستقیم آفتاب به درون حجره را بگیرد و در زمستان با ریختن برگ‌های این درختان بتوانند از آفتاب زمستانی استفاده کنند.