به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از کرمان؛ در حالیکه تنها یک هفته مانده به آغاز ماه مبارک رمضان اما برنامه های تدارک دیده شده برای مساجد و اماکن مذهبی توسط نهادهای مختلف از جمله اوقاف، تبلیغات اسلامی، نهادنمازجمعه و... در هاله ای از ابهام قرار گرفته و منتظر اعلام تصمیم ستادملی کرونا است.
طی یک سال اخیر با وجود بازگشایی مرحله به مرحله بسیاری از صنوف و اماکن و... اما مساجد و بقاع متبرکه وضعیت تقریباً ثابتی را در اجرای تصمیمات ستادملی کرونا و پذیرش محدودیت ها تجربه کردند گرچه گاه به تناسب رنگ بندی ها محدودیت ها کاهش و یا افزایش یافت اما روند کلی حاکم بر این اماکن، همچنان استمرار محدودیت های کرونایی است.
تصمیمات ستادملی کرونا که گاه تناقض های قابل ملاحظه ای در آن دیده می شود، سئوالی را در اذهان ایجاد کرده که چطور مکانی مثل مترو با عدم رعایت فاصله اجتماعی محل انتقال ویروس نیست اما مسجدی با وسعت آنچنانی و ارتفاع مورد تأیید وزارت بهداشت و جمعیت فاصله دار می تواند محل انتقال ویروس باشد؟! سئوالات بسیاری از این دست در پی تصمیمات متناقض ستاد ملی کرونا همچنان در اذهان مردم بی پاسخ مانده است.
مقام معظم رهبری در ۲۱ اردیبهشت سال گذشته فرمودند« یک سؤال بی‌پاسخی وجود دارد در مورد مراسم دعا و نماز و عبادت. من البتّه هیچ پیشنهادی را در مورد مساجد و مراکز دعا و مانند اینها به ستاد ملّی ارائه نمی‌کنم ــ هیچ پیشنهادی را؛ یعنی من تابع نظر کارشناسی و تشخیص کارشناسی ستاد ملّی هستم ــ اما می‌خواهم این را بگویم که مسئله دعا و عبادت، به‌خصوص در ماه رمضان، به‌خصوص در شب‌های قدر که در پیش است، یکی از نیازهای حتمی و اساسیِ مردم است؛ این از یک نظر با نیازهای مادّی تفاوتی ندارد، از یک نظر بالاتر از نیازهای مادّیِ مردم است. مردم احتیاج دارند به اینکه از لحاظ دعا و توجّه و توسّل، به‌خصوص در مسائل مهم، در قضایا یا حوادث مهم، بتوانند این توسّل و این توجّه و این ارتباط با خدا و خواستن از خدا را داشته باشند؛ [لذا] یک فکری برای این بشود. من حتّی معتقدم اگر قواعد سختگیرانه‌ای هم در این زمینه گذاشته بشود، وضع بشود، مردمِ مؤمن و مسجدیِ ما بیشتر از دیگران به قواعد عمل می‌کنند؛ یعنی واقعاً اگر گفته بشود مثلاً فرض کنید به این شرط و با این شکل مردم می‌توانند در صحن‌ها یا در مراکز یا در مساجد یا در حسینیّه‌ها حضور پیدا کنند، عقیده من این است که مردم ــ اینهایی که اهل مسجدند ــ به‌دقّت مراقبت می‌کنند.
همان‌طور که گفتم، من پیشنهادی ندارم و نظر کارشناسی و بررسی‌شده‌ی ستاد را معتبر می‌دانم، منتها توصیه‌ام این است که بررسی این مورد را به کسانی بدهید که اهمّیّت حضور دعا و توسّل و مسائل معنوی را به‌معنای واقعی کلمه درک کرده باشند؛ اینها بررسی کنند مسئله را و تصمیم‌گیری کنند؛ هرچه تصمیم‌گیری کردند، بر عهده من و همه مردم است که بر طبق آن تصمیم‌گیری‌ها ان‌شاءاللّه عمل بشود.»
در این میان برخی برای آنکه شانه از مسئولیت خالی کنند، مدام به فرمایشات رهبری استناد می کنند که «من تابع نظر کارشناسی و تشخیص کارشناسی ستاد ملّی هستم» و می گویند وقتی رهبری چنین می گویند، ما دیگر حرفی نداریم؛ این دسته از مسئولین اما ادامه فرمایش معظم له را نادیده می گیرند که «مردم احتیاج دارند به اینکه از لحاظ دعا و توجّه و توسّل، به‌خصوص در مسائل مهم، در قضایا یا حوادث مهم، بتوانند این توسّل و این توجّه و این ارتباط با خدا و خواستن از خدا را داشته باشند؛ [لذا] یک فکری برای این بشود. من حتّی معتقدم اگر قواعد سختگیرانه‌ای هم در این زمینه گذاشته بشود، وضع بشود، مردمِ مؤمن و مسجدیِ ما بیشتر از دیگران به قواعد عمل می‌کنند؛ یعنی واقعاً اگر گفته بشود مثلاً فرض کنید به این شرط و با این شکل مردم می‌توانند در صحن‌ها یا در مراکز یا در مساجد یا در حسینیّه‌ها حضور پیدا کنند، عقیده من این است که مردم ــ اینهایی که اهل مسجدند ــ به‌دقّت مراقبت می‌کنند.»
مقام معظم رهبری در ادامه این بخش از سخنان حکمت آمیز خویش نکته ظریفی را مورد اشاره قرار می دهند و آن اینکه «منتها توصیه‌ام این است که بررسی این مورد را به کسانی بدهید که اهمّیّت حضور دعا و توسّل و مسائل معنوی را به‌معنای واقعی کلمه درک کرده باشند؛ اینها بررسی کنند مسئله را و تصمیم‌گیری کنند»
دنیا بر سر این موضوع که «کرونا» یک جنگ بیولوژیک است، اتفاق نظر دارد اما متأسفانه در کشور ما به عنوان یک کشور مسلمان و شیعی نقش دین و متون معارفی در این جنگ، آنگونه که باید مورد مداقه قرار نگرفته است گرچه که این مهم را نباید از نظر دور انگاشت که طی همین مدت بسیاری از دعاها از جمله دعای هفتم صحیفه سجادیه، دعای فرج، مناجات هایی که در فضای مجازی پخش شد و... سهم قابل توجهی در رفع بلا داشته و دارد اما همچنان معتقدیم مساجد، بقاع متبرکه، آستان مقدس امامزادگان و... نباید دچار تعطیلی های دراز مدت باشد.
این تعطیلی ها و محدودیت ها و کاهش رفت و آمد به اماکن مذهبی در کنار بمباران پی در پی تبلیغات ضددینی در فضای مجازی و دسترسی بیش از پیش جامعه به ویژه کودکان و نوجوانان به بستر افسارگسیخته فضای مجازی به بهانه فراگیری آموزش های تحصیلی که هیچ مدیریتی بر آن اعمال نمی شود؛ باعث بروز آسیب های اجتماعی فراوانی است.
فضای مجازیِ در دسترس جوان و نوجوان ایرانی اما از فقدان شدید محتوای قوی و پاسخ دهنده به شبهات و در عین حال جذاب و گیرا نیز به شدت رنج می برد.
اخبار موثق و غیررسمی واصله به خبرنگار شبستان حاکی از افزایش آسیب های اجتماعی در میان نوجوانان در پی استفاده بی رویه و بدون نظارت بر آنان از فضای مجازی است.
به نظر می رسد در این برهه بحرانی که بسیاری از مسائل جامعه اعم از اقتصاد و فرهنگ و اجتماع و مهمتر اینکه آیین های مذهبی، به بهانه کرونا دستخوش تهدیدات جدی شده؛ نقش حوزه های علمیه، ائمه جمعه و جماعات و روحانیون و مبلغان دینی و جامعه نخبگانی کشور پررنگ تر از هر زمان و نیاز به حضور ایشان در صحنه و پاسخ به سئوالات و شبهات و تقویت بعد ایمانی جامعه ضروری تر از همیشه و نقش آفرینی ایشان باید جدی تر باشد.
نظر شما