خبرگزاری شبستان-مازندران؛ تورج زایدلی یکی از پرکارترین و موفق ترین بازیگران سال های اخیر تئاتر استان مازندران است،او همیشه نقش های سنگینی را بر عهده می گیرد و همیشه بازی قابل قبولی را ارائه می دهد. و هفته هنر انقلاب اسلامی بهانه ای شد برای تهیه گفتگو با این هنرمند متعهد و انقلابی که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می‌شود:
* خودتان را معرفی کنید.
تورج زایدلی، متولد ۲۰ بهمن ماه سال ۱۳۵۲ شهر ساری هستم. از دوران ابتدایی در مدارس کار تئاتر را بصورت ابتدایی شروع کرده و از همان زمان علاقه شدید به کار تئاتر و بازیگری پیدا کردم و در سال سوم ابتدایی در مدرسه نهضت ساری در جشنواره دانش آموزی ساری مقام اول بازیگری را کسب کرده و در دوران راهنمایی عضو گروه تئاتر آقای سعید ابوالحسنی شدم ودر حوزه هنری (خیابان انقلاب) شروع به فعالیت کردم و کار تاتر را بطور جدی و تا حضور در صدا و سیما ادامه دادم. تعداد ۸ کار جشنواره ای دانش آموزی تئاتر انجام دادم.
رشته تحصیلی من کارگردانی سینما است، سابقه فعالیتم به حدود ۳۵ سال می‌رسد، بیشتر فعالیتم در حیطه بازیگری است البته در حوزه کارگردانی چندین کار تئاتر و تلویزیون داشتم و در سال ۱۳۶۹ وارد صدا و سیما شدم در اولین کارم «حماسه خرمشهر» کاری از حسین بی نوایی بود شرکت کردم، بعد تئاتر را در محضر نورالدین جوادی آغاز کردم اولین کار تئاترم کار کودک و دومین آن در حوزه هنری (خیابان انقلاب) که در آن زمان سازمان تبلیغات اسلامی بود کارم را آغاز کردم.
در سال ۱۳۶۸ بود که به کارگردانی سعید ابوالحسنی اولین کارم با نام نمایش « ته وسته بمیرم» به گویش مازندرانی را اجرا کردم، نمایش بعدی به کارگردانی سلمان خطی نمایشی تاریخی با نام «قتل مولایم علی» در نقش ابن ملجم ظاهر شدم و پس از آن تاکنون کارهای متفاوتی ارائه دادم.
* تاکنون چه موفقیت‌هایی کسب کرده‌اید؟
در سال ۱۳۸۱، به جشنواره فجر به‌عنوان نفر دوم بازیگر راه یافتم و دیپلم افتخار را کسب کردم و به همراه دوستان عزیزم ۱۰ سکه بهار آزادی برای استانمان به ارمغان آوردیم، همچنین بارها در جشنواره سوره و اکو توانستم از بازیگران برتر شناخته شوم و جشنواره‌های دیگر کشوری، آخرین کارم در سال ۹۹ کاری ارزشی و جزو جشنواره مقاومت بود که در آن بازیگر برتر کشور شدم.
* نظرتان درباره ارزشیابی وضعیت هنر نمایشی چیست؟
از نظر من به علت کمبود نویسنده بومی و هزینه‌های مالی موجب می شود کیفیت کار به حد نصاب نرسد ناخودآگاه چه در صدا و سیما، ارشاد و حوزه هنری کیفیت تولید کار به حد لیاقت بازیگرانی که در این استان فعال هستند نمی‌رسد.
*از نظر شما آیا هنر نقشی در پیشرفت اخلاق در جامعه دارد؟
بله، چون با مردم جامعه ارتباط مستقیمی دارد. و هنرمند همواره از طریق به تصویر کشیدن هنر خود در صدد انتقال انگاره‌ها و ارزش‌های ذهنی خویش و نفی ضد ارزش‌هاست و می‌کوشد از راه تولید اثر هنری در شکل‌گیری بینش و نگرش جامعه سهم ایفا کند.
* در مورد اقتصاد هنر نمایش در استان و کشور نظرتان را بگویید.
در این مورد از دوران پهلوی تاکنون به هنر تئاتر شاهد آفرین گفتن‌ها، باریکلا، بسیار زیبا و اینکه زحمت فراوانی کشیدید و خداقوت گفتن‌ها هستیم، همین چیزها را هدیه می‌دادند در این مورد هیچ چیز نمی‌توان گفت!
* چه توصیه ای به هنرجویان خود دارید.
هنرجویان عزیزم، تورج زایدلی با ۴۶ سال سن و بیش از ۳۰ سال سابقه کاری، هر سال کاری انجام دادم به این نتیجه رسیدم، اول برای اینکه خانواده ام در جامعه به سختی زندگی نکنند شغلی انتخاب کنم و منبع درآمدی داشته باشم و بعد ساعت و زمان ویژه‌ای برای دل خودم و ارائه کارهای هنری اختصاص بدهم.
پس از آن برای ارائه کارهای هنری ام چه در زمینه بازیگری، کارگردانی و ... بتوانم در کارم پیشرفت کنم، اولین مانع بحث مادی است، بسیاری از دوستانم هنرمندان خوبی هستند ولی چون خانواده شان از نظر مالی در عذاب هستند نمی‌توانند کار هنری را به‌درستی انجام بدهند و به بن بست می‌رسند، خودم این راه را رفتم، پیشنهاد می‌کنم تجربه زندگی مرا امتحان کنید شاید نتیجه بگیرید.
* فعالیت‌های حوزه هنری در استان مازندران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حوزه هنری یک ارگان انقلابی و سیاسی است که با بودجه بسیار کمی که دارد به هنرمندان خدمت کرده و با توان بالایی سعی بر این دارد که هنرمندان را دور خود جمع کند هر چند که بودجه‌اش ناچیز است ولی امکاناتی ویژه در اختیار هنرمندان قرار می‌دهد.
* با حوزه هنری به‌عنوان یک نهاد انقلابی تا چه اندازه آشنا هستید و چه مدت همکاری دارید؟
حوزه هنری اولین ارگان انتخابی من بود که در سال ۱۳۶۸ وارد این نهاد شدم شروع به کار کردم افتخاراتی هم به دست آوردم تاکنون هم با حوزه هنری کار می کنم در جشنواره‌ها مقام‌هایی کسب کردم امیدوارم فعالیتم در حوزه هنری مستمر باشد.
* پیشنهاد شما برای بهتر و با کیفیت شدن فعالیت‌ها و تولیدات این مرکز چیست؟
نگاه ویژه، حمایت مادی و معنوی به هنرمندان و کارگردانان را سرلوحه امور قرار دهند چون اغلب این افراد خانه دوم خودشان را حوزه هنری می‌دانند هر چقدر پشتیبابی هنری بیشتری ببیند کار ارزشمندتری ارائه خواهند داد.
حرف آخر...
مه دل خانه شو بووه روز ره نوینم // شاید خوی دله شه جان صحنه تئاتر ره بوینم
خدا خدا زمبه خدایا شو نوه روز ترسمبه// روز بووه خوی دله شه جان صحنه تئاتر ره نوینم
نظر شما