حجت الاسلام علی اکبر مهدی پور محقق و پژوهشگر عرصه مهدویت با اشاره به ابعاد مختلف ولادت، غیبت و ظهور حضرت بقیه الله (عج) به خبرنگار شبستان گفت: کلیه ابعاد مرتبط با ولادت، غیبت و ظهور حضرت مهدی (عج) از سال ها پیش زمینه سازی شده بود. یکی از جهات خاص که در این زمینه مورد توجه و عنایت ویژه ای قرار داشت مساله امامت حضرت در سنین کودکی است. خداوند منان با علم به این مساله که حضرت در سنین بسیار کم به امامت می رسند، از دو طریق آمادگی های فکری و ذهنی برای پذیرش این موضوع را فراهم ساخته بود.
جامعه اسلامی و آمادگی پذیرش امام 5 ساله
وی افزود: نخستین آمادگی و زمینه سازی برای پذیرش این مساله، مبعوث شدن دو تن از پیامبران یعنی حضرت عیسی و حضرت یحیی در سن کودکی به رسالت، است که قرآن کریم در رابطه با این موضوع آیاتی را نقل می کند. عیسی (ع) هنگامی که یک روزه و در گهواره بود، در پاسخ مردم هنگام سوال از مادرش حضرت مریم، سخن گفت و فرمود: «انی عبدالله آتانی الکتاب و جعلنی نبیا» حضرت یحیی (ع) نیز در خردسالی به نبوت مبعوث شد.قرآن درباره این پیامبر گرامی الهی می فرماید: «و اتیناه الحکم صبیا» ما در سنین کودکی به او حکم نبوت را عطا کردیم.
حجت الاسلام مهدی پور با بیان این مطلب که در عرف مردم، نبوت بالاتر و برتر از امامت است تصریح کرد: درستی یا نادرستی این عقیده مورد بحث نیست اما به لحاظ عرفی مردم اینگونه می اندیشند بنابراین اگر خدا کودکی را در سنین کودکی به نبوت مبعوث کرده باشد به طریق اولی می تواند کودکی را نیز در سنین کودکی به امامت منصوب کند. همچنان که دو تن از امامان معصوم (ع) پیش از حضرت مهدی (عج) در کودکی به امامت رسیدند.
این محقق و پژوهشگر مهدویت خاطرنشان کرد: حضرت جوادالائمه (ع) 7 ساله بودند که پدر بزرگوارشان علی بن موسی الرضا (ع) به شهادت رسید و امام جواد در 7 سالگی به امامت منصوب شد. در این زمان با وجود اشاره قرآن به مبعوث شدن عیسی و یحیی در سن کودکی، موضوع امامت امام جواد (ع) برای مردم سوال برانگیز بود که چگونه کودکی 7 ساله میتواند امام باشد؟
اما به قدری معجزات مختلف و بیانات دقیق و عمیق در پاسخ به پرسش های مختلف و سخت، از ایشان صادر شد که کسی در امامت ایشان تردید نکرد به عبارت دیگر هر فردی که به امامت حضرت رضا (ع) معتقد بود پس از امام رضا (ع) به امامت حضرت جواد (ع) اعتراف و اعتقاد داشت.
آیا امام یک ساله با امام صد ساله تفاوت دارد؟
وی با اشاره به یک مورد از پاسخ های دقیق و عمیق حضرت جواد (ع) با وجود خردسالی حضرت، گفت: روزی مامون به حضرت جواد (ع) عرض کرد: مردم در حق شما غلو می کنند و می گویند شما تعداد قطرات باران را می دانید آیا اینگونه است؟ حضرت در مقابل این سوال هدفدار مامون که با نقشه و خدعه طرح شده بود چه باید می فرمود؟ اگر می فرمودند بله! با توجه به مساله غلوکنندگان مشکل ساز می شد و اگر انکار می کرد خلاف واقع بود لذا حضرت فرمودند: من از شما سوال می کنم آیا خداوند قادر است که این علم را به مورچه ای بدهد؟ مامون گفت: بلی حضرت جواد (ع) فرمودند: من در نزد خدا از یک مورچه کمتر نیستم.
به عبارت دیگر امام جواد با این پاسخ موضوع علم لدنی اهل بیت را نیز اثبات کردند. این که علم امام، علم لدنی و از جانب خداست و نیاز به آموزش و مربی و زمان و ... ندارد لذا در مساله امامت، سن مطرح نیست امام یک ساله از لحاظ علم، منطق، اخلاق، گفتار و رفتار با امام صدساله تفاوتی ندارد.
حجت الاسلام مهدی پور یادآور شد: پس از جواد الائمه (ع) امام هادی نیز در 9 سالگی به امامت رسیدند که در زمان امامت آن حضرت از این جهت مشکلی پیش نیامد با فاصله نه چندان طولانی از امامت حضرت هادی، امام مهدی (ع) به دنیا آمده و در 5 سالگی امامت حضرت آغاز شد در این زمان با توجه به تجربه امامت حضرت جواد و حضرت هادی (ع) در دوران خردسالی و علاوه بر آن اشاره قرآن به بعثت دو پیامبر در سن کودکی، دیگر امامت 5 ساله امام زمان (عج) برای مردم و جامعه اسلامی چندان غریب نبود. از طرفی حضرت امام عسگری (ع) نیز در این رابطه سخن گفته و برای اصحاب بازگو کرده بودند که دلیل محصور بودن آن حضرت در پادگان نظامی آن است که بنی العباس با توجه به روایات و احادیث نقل شده از حضرت رسول (ص) به خوبی می دانستند که منجی آخرالزمان فرزند بلافصل ایشان است و این اقدام آنها با هدف جلوگیری از تولد منجی انجام می شود. لذا در روز نیمه شعبان سال 255 هجری قمری که حضرت متولد شد تمامی افرادی که به امامت امام حسن عسگری معتقد بودند امامت حضرت مهدی (عج) نیز پذیرفتند.
ارائه ادله امامت در اولین روز امامت
وی در ادامه با اشاره به برخی از وقایع و اتفاقات روز شهادت امام عسگری (ع) و ارایه برخی از ادله امامت حضرت مهدی تصریح کرد: ابو الادیان از اصحاب امام حسن عسگری (ع) نقل می کند که امام در آخرین روزهای عمر شریف خود، نامه هایی را به من داد و فرمود: اینها را به شهر مدائن برسان؛ پس از پانزده روز به سامرا بازخواهی گشت و از خانه من ناله و افغان خواهی شنید و بدن مرا در محل غسل خواهی دید گفتم: ای سرور من! چون چنین روی دهد، امام و جانشین شما که خواهد بود؟ فرمود: هر کس پاسخ نامه های مرا از تو بخواهد، امام پس از من خواهد بود. گفتم: نشانه دیگری بفرمایید! فرمود: کسی که بر من نماز بخواند، امام پس از من خواهد بود. گفتم: نشانه دیگری بفرمایید! فرمود: کسی که از آنچه درکیسه است خبر دهد، امام پس از من خواهد بود. ولی هیبت و شکوه امام مانع از آن شد که بپرسم در آن کیسه چیست!نامه ها را به مدائن بردم و جواب آنها را گرفتم و همان گونه که فرموده بود روز پانزدهم وارد سامرا شدم و در آن حال فریاد ناله و افغان از سرای آن حضرت شنیدم و بدن امام عسگری (ع) را در محل غسل یافتم در آن حال جعفر، برادر آن حضرت را دیدم که بر در خانه امام ایستاده است و جمعی از شیعیان، وی را در مرگ برادر تسلیت و بر امامتش تبریک می گفتند!! با خود گفتم: اگر این جعفر امام است که امامت تباه می شود؛ زیرا او را می شناختم که اهل شراب و قماربازی و تارزنی است! ولی چون در پی نشانه ها بودم پیش رفتم و مانند دیگران تبریک و تسلیت گفتم ولی او درباره هیچ چیز از جمله جواب نامه ها از من سوالی نکرد در آن حال عقید یکی از خدمتکاران از خانه بیرون آمد و خطاب به جعفر گفت: ای سرور من، برادرت امام عسگری (ع) کفن شده است، برخیز و بر او نماز گزار!! من به همراه جعفر و جمعی از شیعیان داخل خانه شدم و امام یازدهم (ع) را کفن شده بر تابوت دیدم. جعفر پیش رفت تا بر برادرش نماز گزارد ولی چون خواست تکبیر بگوید کودکی گندم گون با گیسوانی مجعد و دندان های پیوسته بیرون آمد و لباس جعفر را گرفت و گفت: ای عمو! عقب برو که من به نمازگزاردن بر پدرم سزاوارترم! پس جعفر با چهره ای رنگ پریده و زرد، عقب رفت! آن کودک پیش آمدم و بر بدن امام (ع) نماز گزارد پس از آن به من فرمود: جواب نامه هایی را که به همراه داری به من بده! نامه ها را به او دادم و با خود گفتم این دو نشانه از نشانه های امامت این کودک است و جریان کیسه باقی مانده است نزد جعفر رفتم و او را دیدم که آه می کشید! یکی از شیعیان از او پرسید این کودک کیست؟جعفر گفت: به خدا سوگند هرگز او را ندیده و نمی شناسم. ما نشسته بودیم که گروهی از اهل قم آمدند و از امام حسن عسگری (ع) سراغ گرفتند و چون از شهادت آن حضرت باخبر شدند گفتند: به چه کسی تسلیت بگوییم؟ مردم به جعفر اشاره کردند آنها بر او سلام کردند و تبریک و تسلیت گفتند. سپس خطاب به جعفر گفتند: همراه ما نامه ها و اموالی است بگو نامه ها از کیست؟ و اموال چقدر است؟! جعفر برآشفت و از جابرخاست و گفت: آیا از ما علم غیبت می خواهید؟! در این حال خدمتکار از اندرون بیرون آمد و گفت: نامه های فلانی و فلانی همراه شماست و نام و نشانی صاحبان نامه ها ها را گفت و نیز کیسه ای با شماست که در آن هزار دینار است که نقش ده دینار آن محور شده است آنها نامه ها و اموال را به او دادند و گفتند: آن که تورا برای گرفتن این ها فرستاده امام است.
معرفی جانشینان پیامبر(ص) با ذکر نام
این محقق و پژوهشگر مهدویت خاطرنشان کرذ: بنابراین همان روز شهادت امام عسگری (ع) نیز مقرون به نشانه هایی بود آنگونه که هیچکس در امامت حضرت شک نکرد. علاوه بر این شخص رسول(ص) و ائمه تا زمان امام عسگری (ع) در هر مناسبت و فرصتی نام دوازده امام معصوم و جانشینان پیامبر را ذکر کرده اند که علاوه بر منابع شیعی در منابع اهل سنت نیز به آنها اشاره شده است. از جمله جوینی حمزینی در کتاب خود بنام فرائد السمطین در قرن هفتم حدیثی را در این زمینه نقل کرده است. همچنین در ینابیع الموده نیز احادیث فراوانی دراین باره وجود دارد. در میان منابع شیعی نیز کتاب کفایه الاثر بیش از یکصد حدیث در این رابطه ذکر می کند همچنین آیت الله صافی گلپایگانی در کتاب 3 جلدی خود بنام منتخب الاثر یک جلد را به ذکر روایات مربوط به معرفی ائمه با نام آنها اختصاص داده و 200 روایت را ذکر کرده است.
پایان پیام/
نظر شما