به گزارش خبرگزاری شبستان، نقش تاريخي زناني نظير حضرت خديجه (سلام الله علیها) ممكن است نقشي متعارف - چنان كه از اين عبارت انتظار ميرود - نباشد اما هيچكس در اهميت و تعيين كننده بودن آن ترديدي ندارد و اين موضوع با رجوع به متون تارخي و احاديث و روايات - به طور مشخص در مورد زنان صدر اسلام - در همان نگاه اول رخ مينمايد و نيز چنين ويژگي شايد با مرور زندگي شخصيتي نظير حضرت خديجه (سلام الله علیها) به عنوان كسي كه 25 سال در بحرانيترين دوران صدر اسلام در كنار پيامبر بود،بيش از پيش جلوه گر شود.
با به گفته نهله غروي نائيني استاديار دانشگاه تربيت مدرس در رشته علوم قرآن و حديث معمولاً براي هر دين وشريعت جديد و براي هر رهبر، داشتن پشتوانه سياسي و اقتصادي ضروري است تا يك قدرت ظاهري داشته باشد تا مردم در برابر دعوتها و سخنان آن رهبر، مطيع باشند و سر تعظيم فرود بياورند. علاوه بر صفات خود رسول اكرم در درستكاري، امين بودن و راستگويي كه در جامعه مشهور بود و اعمال خود پيامبر در طول حياتشان از نظر دعوتهاي طبقات بالاتر جامعه ، از نظر مالي يا از نظر قدرتي پشتوانه بودن حضرت خديجه براي پيامبر اكرم بسيار مؤثر بود.
وی در ادامه گفته های خود درباره تاثیر حضرت خدیجه بر زندگی سیاسی پیامبر (ص) آورده است: در خود كتابهاي اهل سنت از قول عايشه آمده كه: «از بس پيامبر از خديجه ياد ميكرد و حتي براي دوستان خديجه قطعات گوشت قرباني ميبرد و هميشه ذكر خير خديجه را ميكرد گاهي من احساس حسادت ميكردم. يك روز گفتم يا رسول الله چقدر اسم اين زن را ميبري او كه پيرزني بيش نبود، حالا شما يك همسر جوان و زيبا داريد!» و پيامبر در جواب عايشه ميفرمايند: «خديجه اولين زني بود كه به من ايمان آورد و در زماني كه همه مرا ترك كردند او ياريام كرد» و باز پيامبر ميفرمايند كه: «خداوند از هيچ زني به من فرزند نداد و فقط از خديجه به من فرزند داد» و اين هم از نكات جالبي است كه داشتن ريشههاي طاهر و پاك تا چه حد اهميت دارد چنان كه در مورد ائمه ميبينيم از همسراني كه خداوند نميخواسته هيچ وقت بچه دار نشدند و در ميان همسران پيامبر با اينكه بودند كساني كه از شوهران ديگرشان فرزند داشتند اما از پيامبر بچه دار نشدند و اين خود نكته بسيار مهمي است كه نشان مي دهد حضرت خديجه بطن و درونشان هم پاك بوده كه بايد جايگاه پرورش يك موجود پاكي مثل حضرت زهرا (سلام الله علیها) باشد و با توجه به گفتههاي قرآن كه ميگويد سخنان پيامبر از روي هوا و هوس نيست بنابر اين پيامبر اگر در مورد حضرت خديجه و يا هر كس ديگر تمجيدي كردند اين تمجيد ثابت و هميشگي است و پيامبر در مورد حضرت خديجه فرمودند كه «چهار نفر از زنان هستند كه بهترين زنان بهشت هستند» و نام آنها را به ترتيب شمرده و گفتهاند «حضرت خديجه، حضرت فاطمه، حضرت مريم و آسيه زن فرعون».
این استادیار دانشگاه تربیت مدرس ادامه داده است: چنان كه ميبينيم تمام سخناني كه پيامبر در مورد حضرت خديجه دارند تماماً تعريف و تمجيد از ايشان است. حضرت خديجه با اينكه در اوج نعمتها زيسته بود اما هنگامي كه سه سال در شعب ابوطالب محاصره ميشوند پابه پاي رسول اكرم با صبوري كامل زندگي را ميگذراند و حتي يك بار شكايت نميكنند و اين از بزرگي روح و عظمت شخصيت ايشان حكايت دارد. در گزارشهاي تاريخي آمده كه وقتي حضرت خديجه - چند روز بعد از ابوطالب - از دنيا ميروند براي پيامبر واقعاً مصيبت و سختي بزرگي بود تا حدي كه آن سال را «عام الحزن» يعني سال اندوه ناميدند زيرا پيامبر حامي و پشتيبان خود را از دست دادند.
منبع: سخن تاریخ
نویسنده: لعيا درفشه
نظر شما