خبرگزاری شبستان – سرویس فرهنگ و ادب – مریم داوری:« علی بن ابیطالب(ع) »در 13 رجب سال 23 قبل از هجرت در کعبه به دنیا آمدند. ایشان نخستین فردی بود که به پیامبر اسلام (ص) ایمان آورد. پیامبر اکرم(ع) با امام علی (ع) عقد اخوت بست.آیات زیادی همچون مباهله، تطهیر و ولایت بر عصمت این امام بزرگ دلالت دارد. پیامبر اکرم پس از انجام حج خود در منطقه ای به نام غدیر، علی (ع) را به عنوان جانشین خود معرفی کرد.ایشان در دوران 25 ساله خلفای سه گانه تقریبا از سیاست دور بودند و به امور اجتماعی و فرهنگی پرداختند و پس از خلیفه سوم به اصرار مردم حکومت را پذیرفتند. ایشان در دوران کوتاه حکومت داری توجه ویژه ای به برقراری عدالت و حفظ وحدت داشتند.امام علی (ع) در 21 رمضان سال 40 هجری به شهادت رسیدند. گفتگویی با «حجت الاسلام حامد ابوالحسنی»در مورد معرفی حضرت امیرالمونین (ع) در قالبهای هنری ترتیب دادیم. وی رییس اداره تولید محتوای فضای مجازی دفتر نهاد مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، نویسنده پژوهشگر، فیلم ساز و مستندساز است . حزب الشیطان، مستندهایی همچون اعتکاف، سینمای سلطه، بازار امین تبریز، چشم را باید شست از جمله آثار اوست. متن گفتگو بدین شرح است:
شخصیت و زندگی حضرت امیرالمونین(ع) در کدام یک از قالب های هنری خوب مورد پردازش قرار گرفته است؟
در مورد معرفی امام علی(ع) ، قالب کتاب بیشتر و بهتر عمل کرده است. کتابهای تاریخی، مذهبی ، رمان ، داستان و شعر زیادی برای گروه های مختلف سنی چاپ شده است.
در کدام یک از قالب های هنری کمتر به زندگی امام علی (ع) پرداخته شده است؟
با وجود اینکه در یک کشور اسلامی زندگی می کنیم اما تعداد فیلم و سریال هایی که در کشور در مورد امام علی (ع) ساخته شده بسیار اندک است. این در حالی است که مردم کشور ما بیشتر به فیلم سریال تمایل دارند تا کتاب. از طرفی نباید از اثرگذاری فیلم غافل شد. قالب تئاتر با وجود قابلیت زیاد، کمتر به شخصیت و زندگی امام علی (ع) پرداخته است.
توجه به زندگی ائمه اطهار(ع) در قالب تئاتر چقدر ضروری است؟
به نظرم باید یک توجه جدی در حوزه نمایشنامه نویسی و تئاتر به امام علی (ع) و سایر امامان معصوم شود. جنبه های زندگی این عزیزان موقعیت هایی دارد که به خوبی می توان آنها را در قالب نمایش به تصویر کشید. متاسفانه اکثریت نمایشنامه ها به سمت فرهنگ غربی رفته است. بسیاری از نمایش هایی که به صحنه می رود، برگرفته از نمایشنامه های غربی است که متاسفانه فرهنگ غرب را ترویج می کند. گاهی حتی دکور و لباس هایی که در صحنه تئاتر استفاده می شود، مناسب فرهنگ ما نیست. . ادامه چنین روندی باعث می شود که به تدریج نمایش های مذهبی بمیرند.
مسئولان و هنرمندان تئاتر برای رونق نمایش هایی با محوریت ائمه اطهار (ع) باید چه اقداماتی کنند؟
به نظرم مسئولان و هنرمندان متعهد در حوزه تئاتر باید توجه بیشتری به تولید آثار در مورد ائمه اطهار(ع) داشته باشند بسیاری از نمایش ها را می توان در قالب خیابانی با هزینه اندک برگزار کرد. کارگردانان می توانند نمایش های خیابانی با محوریت امام علی (ع) ترتیب دهند و در ایام شهادت و ولادت امام علی (ع) آنها را در جای جای شهر برگزار کنند و شهرداری ها نیز باید از این امر حمایت کنند. در حال حاضر که کرونا تمام برنامه ها از جمله برنامه های فرهنگی هنری را تحت الشعاع داده است اما بعد از ریشه کن شدن این بیماری قطعا می توان برنامه های فرهنگی هنری را پیش گرفت و نمایش های خوبی در مورد ائمه اطهار (ع) اجرا کرد. چند هنرمند متعهد که عشق به امام علی( ع)و عشق به هنر داشته باشند می توانند به میدان بیایند و در مورد ائمه اطهار به تولید نمایش بپردازند. نویسندگانی هستند که حتی حاضرند رایگان نمایشنامه بنویسند. چنین کارهایی نیاز به تشکیلات دارد.
یعنی نهاد یا سازمانی عهده دار تولید تئاتر مذهبی شود؟
بله. به نظر بنده بهترین تشکیلات، حوزه هنری است که فعالیت های فرهنگی و هنری مذهبی جزو وظایف اش است. متاسفانه سازمان تبلیغات کمتر به این حوزه می پردازد؛ باید از هنرمندان تئاتری که در حوزه مذهبی کار می کنند، حمایت صورت گیرد. هنرمندان باید برای کار در این عرصه حمایت و تشویق دهند. همچنین باید استعدادیابی و استعدادسازی صورت گیرد. می توان مدرسه های نمایشی ایجاد کرد. می توان نمایشنامه های مذهبی را در مدارس و مساجد اجرا کرد که در این صورت بازخورد بسیار خوبی گرفته می شود.
اجرای تئاتر مذهبی در مدارس چه اثراتی بر روی بچه ها خواهد داشت؟
زمانی که ما کودک و نوجوان بودیم به مسئله سرود و نمایش مذهبی در مدارس توجه ویژه می شد. در حال حاضر این مسایل کمرنگ شده و بچه ها بیشتر به سمت بازی های کامپیوتری سوق پیدا کرده اند. به نظرم باید گروه های تئاتر در مساجد رونق پیدا کنند، بچه ها قطعا استقبال می کنند. وقتی کودک یا نوجوانی در تئاتر بازی کند، قطعا شخصیت کسی که بازی می کند بر روی او اثر می گذارد و این در الگوسازی و الگوگیری موثر است. کودک و نوجوانی که نمایشنامه ای در مورد امام علی (ع) و سایر ائمه اطهار (ع) کار می کند از شخصیت و زندگی این امامان درس می گیرند و پیام های زیادی دریافت می کنند و بدین ترتیب دارای شخصیت محکم، قوی و اخلاقی خواهند شد.
اگر نکته ای باقیست، بفرمائید؟
امیدوارم که مسئولان فرهنگی و هنری با همکاری هنرمندان نمایش های مذهبی را در مساجد و مدارس احیا کنند و در مناسبتهای مختلف مذهبی به ویژه ایام شهادت و ولادت امامان معصوم(ع) شاهد نمایش های خیابانی بسیاری در سراسر کشور باشیم.
نظر شما