خبرگزاری شبستان، سرویس فرهنگی- محمد پورعلم: در هفته هایی که گذشت، پخش سریال "زخم کاری" محمدحسین مهدویان در شبکه نمایش خانگی بار دیگر موضوع اقتباس از آثار ادبی در سینما را داغ کرده است. به گونه ای که پس از پخش قسمت نخست سریال، کتاب "بیست زخم کاری" در کتابفروشی ها نایاب شد. "بیست زخم کاری" عنوان رمانی است به قلم "محمود حسینی زاد" که فیلمنامه سریال مهدویان بر مبنای آن نوشته شده است. جالب تر این که رمان با نگاهی به نمایشنامه "مکبث" به رشته تحریر درآمده و فیلمنامه "زخم کاری" هم بر همین اساس استوار شده است.
"زخم کاری" نخستین سریال کارنامه محمدحسین مهدویان است که انتشار آن از دو هفته قبل آغاز شده و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. بازی دقیق و پرجزئیات جواد عزتی در نقش کاراکتری درونگرا، درخشش دوباره سیاوش طهمورث بر صحنه و حضور متفاوت بازیگرانی چون سعید چنگیزیان و رعنا آزادی ور، همه و همه موجب شده "زخم کاری" حداقل در قسمت های پخش شده دیدنی و قابل تامل باشد.
مهدویان پس از چندین تجربه سینمایی، حالا طبع مخاطبان خود را با ساخت سریال می آزماید. کارگردانی که با وقتی اولین اثرش را ساخت کمتر از سی سال داشت و حالا در چهل سالگی به پختگی لازم برای رکوردشکنی میزان مخاطب در شبکه نمایش خانگی رسیده است.
اما مهدویان با تازه ترین اثر خود، علاوه بر تجربه سریال سازی، اقتباس از یک اثر ادبی را نیز آزموده؛ تجربه ای که اتفاقا موفق از آب درآمده و از زخم کاری سریالی پرکشش و جذاب ساخته است. با این حساب نمی توان از موفقیت نسبی زخم کاری سخن گفت اما به داستان اقتباسی آن اشاره نکرد.
مساله اقتباس سینما و تلویزیون از آثار ادبی دهه هاست در کشورهای صاحب سینما رواج دارد؛ تا آن جا که به امری رایج بدل شده است. اما در کشور ما اقتباس ادبی در سینما امری نادر به حساب می آید. در طول دهه ها حضور سینما در ایران تعداد فیلمنامه های اقتباسی نسبت به کل آثار عددی ناچیز است. از سوی دیگر در کشور ما، بسیاری از کارگردان ها ترجیح می دهند فیلمنامه اثر را خود بنویسند حال آن که مثلا در ساختار سینمای هالیوود کمتر با چنین پدیده ای مواجه می شویم. به همین خاطر است که فیلمنامه نویسان سینمای آمریکا صاحب صنفی به مراتب قدرتمندتر از فیلمنامه نویسان سینمای ایران هستند که در مواقع لازم پتانسیل دفاع از حقوق این قشر را دارد.
به هرروی اقتباس ادبی در سینمای ایران هنوز جایگاه و پایگاه محکمی ندارد که علت آن را شاید بتوان در ارتباط محدود اهالی سینما با ادبیات یا ضعف فیلمنامه نویسی اقتباسی در ایران جستجو کرد. البته در این میان نباید از معدود آثار شاخص سینمایی -پیش و پس از انقلاب- که بر مبنای اقتباس ادبی تولید شدند، به سادگی گذشت اما باید پذیرفت که این رویه در کشور ما هیچگاه به رویکردی تاثیرگذار بدل نشد.
باید منتظر ماند و دید اقتباس موفق مهدویان از رمان بیست زخم کاری می تواند سینماگران را به تکرار این تجربه تشویق کند.
نظر شما