خبرگزاری شبستان سرویس فرهنگی - لیلا ضامنی: خبرنگار در روزگار ما چه کسی است و معنای حرفه اش چیست؟ آنچه در نگاه اول در اذهان عمومی از خبرنگار متبادر می شود، اطلاع رسانی و آگاهی بخشی است اما چقدر توانسته است به این رسالت خطیر خود جامه عمل بپوشاند در شرایطی که خیلی از عواملی که باید با خبرنگار همراه و همسو شود تا به این وظیفه عمل شود فراهم نیست، در دو سال گذشته که کرونا بر ایران و دنیا سایه افکنده بعد از جامعه پزشکی یکی از مهم ترین گروه های آسیب پذیر اهالی رسانه بودند آنهایی که بدون هیچ پشتوانه ای رنج و خطر را به جان خریدن تا به رسالت شان عمل کنند. عکاسان خبری و گزارشگران زیادی از بیمارستان ها تصاویری از کرونا ارایه دادند تنها برای ثبت واقعیت و انجام وظیفه ای که به آنها محول شده بود؛ بد نیست در روز خبرنگار به رنج ها و مصائب خبرنگاری در دوران پاندومی بپردازیم چه آنها که به بیمارستان ها و مراکز درمانی رفتند و چه آنها که باید در رسانه حاضر می شدند تا محتوای مناسب تولید کنند تا چرخ آسیب پذیر رسانه بچرخد و صفحات از محتوا خالی نباشد.
«سارا» خبرنگار اجتماعی یکی از خبرگزاری های رسمی است که هر روز مسافت طولانی را از خانه تا مرکز شهر که دفتر رسانه اش هست طی می کند درباره تجربه های آمدن به رسانه در روزهای غیر دورکاری می گوید: من وسیله شخصی ندارم مجبور بودم هر روز اسنپ بگیرم و یا با عوض کردن سه تاکسی به محل کارم برسم هزینه های حمل و نقل زیاد و ترس از کرونا گرفتن مسیله مهم من بود در کنار این برنامه های خبری که کمتر شده بود و فقر سوژه و تولید محتوا نیز آزار دهنده بود .
«احمد» عکاس خبری می گوید: من عکاس حق التصویر هستم، در دوران پاندومی به بیمارستان ها سر زدم و گزارش های تصویری گرفتم حتی به بهشت زهرا هم رفتم تنها برای گزارش اما برای من عایدی مالی گزارش تصویری نمی ارزید که جانم را به خطر بیندازم . در هر صورت این دوران به پایان می رسد و ما تجربه ای متفاوت از شیوع یک برنامه را پشت سرگذراندیم تجربه ای که در بحران چگونه می شود کار خوب ارایه داد.
در ابتدای شیوع پاندومی کرونا برخی رسانه ها از همان ابتدا برای محافظت از جان خبرنگاران و سرمایه های انسانی خود اقدام به دورکاری کردند و تمامی خبرنگاران از منزل کار کردند و هیچ برنامه پوششی را هم نرفتند این شیوه ای بود که آنها اتخاذ کردند تا از کرونا کمترین آسیب را ببینند و در عین حال تولید محتوای فاخری داشته باشند .
«خبرنگاری» که در حدود یکسال در منزل به شکل دورکار فعالیت کرده است این تصمیم رسانه را ارج می نهد و می گوید: رسانه برای جان نیروی انسانی ارزش قایل بوده که این تصمیم را گرفته است؛ اگرچه ما در دوران دورکاری مشکلات قطع و وصلی اینترنت و دسترسی به افراد برای گفتگو و گزارش را داشتیم ولی با این همه توانستیم این تجربه را از سر بگذرانیم حتی ما در این مدت بسیاری از نشست ها و برنامه ها را به شکل آنلاین پوشش دادیم ، شاید مهمترین درس پاندومی کرونا برای ما مواجه با شکل جدیدی از گزارش نویسی بود و اینکه دنیا به سمت مجاز بیشتر حرکت می کند تا واقعیت و این در کار رسانه ها هم بی اثر نخواهد بود.
یکی از نقاط جالب در پاندومی کرونا برگزاری رویداد های مختلف به شکل آنلاین بود و نوشتن آنلاین گزارش در رسانه ها بود، «صنم» خبرنگار حوزه هنر می گوید: در دوران کرونا گروه های خبری آنلاین از سوی روابط عمومی ها و خبرنگاران تشکیل می شدند و رویداد های هنری آن تایم بدون کم و کاست گزارش می شد و متد خوبی در این دوران بود اگرچه تجربه حضور در برنامه واقعی چیز دیگری است.
با این اوصاف کار کردن در دوران کرونا برای خبرنگار سخت تر از آنچه که فکر می کنید هست چه آنها که با مشقت خود را به تحریریه ها رسانده اند و چه آنها که در منزل به شکل دورکار تولید محتوا کرده اند.
نظر شما