خبرگزاری شبستان- «اسماعیل حسین پور» دکترای تخصصی زبان و ادبیات فارسی؛ در حالی که رئیس جمهوری در گفتگوی تلویزیونی دوشنبه 26 مهر گفته بود:«همه مردم باید توجیه و اقناع شوند تا واکسن بزنند. هدف ما اقناع است تا اجبار» ولی تنها با گذشت یک روز از سخنان رئیس جمهور، سازمان اداری و استخدامی کشور طی بخشنامه ای اعلام کرد: «از روز شنبه اول آبان ۱۴۰۰ از حضور کارکنانی که حداقل یک دوز واکسن را دریافت ننموده‌اند در محل کار جلوگیری خواهد شد». «در حالی که سازمان استخدامی کشور طی بخشنامه ای، ورود کارمندانی که واکسن کرونا نزده اند به ادارات را ممنوع اعلام کرده اما معاون فنی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت اعلام کرده که تزریق واکسن کرونا اجباری نیست». (کیهان 28 مهر)
جای سؤال اینجاست: آیا کارکنان دولت جزء مردم محسوب می شوند یا خیر؟ آیا رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور، سخنان رئیس جمهور را نشنیده است یا وقعی به آن نمی نهد؟ صدور یک بارۀ این بخشنامۀ آمرانه چه سنخیتی با اقناع سازی مورد نظر رئیس جمهور دارد؟
شایسته است در راستای اقناع 17 میلیون فرد واکسن نزده، ستاد ملی کرونا و رئیس سازمان اداری و استخدامی کشور، گزارشی از میزان فوت کارکنان واکسن تزریق کرده و کارکنان واکسن تزریق نکرده در چهار ماه گذشته را منتشر کند و بعد به این شیوه های مدیریتی آمرانه متوسل شود.
همه می دانیم که رعایت پروتکل های بهداشتی و تأمین و تزریق واکسن ایمن، یک ضرورت اجتناب ناپذیر است و هرگونه تعلل در انجام آن تضییع حق الناس است ولی اصرار بر تزریق واکسنی که بنا به تحقیقات صورت گرفته بر روی 380هزار نفر، اثربخشی آن در جلوگیری از عفونت و ابتلا به ویروس کرونا تنها پنج درصد است، چه ضرورتی دارد؟
این برخورد برده وار با کارکنان دولت، زیبنده فرادستان تصمیم گیر نیست. کاش کار به دستان به جای صدور این بخشنامه و اصرار بر تزریق واکسنی که چندان ایمنی بخش نیست؛ در راستای صیانت از جان همۀ ایرانیان و کارکنان دولت، پیگیر واردات واکسن های اثربخشی می شدند که مردم بسیاری از کشورهای دنیا را ایمن کرده است.
انتظار می رود دولت، ضمن اقناع مردم، با تهیه واکسن هایی ایمن، زمینه اعتمادبخشی بیشتر به مردم و جامعه را فراهم آورد و از اصرار بر تزریق واکسنی که کمترین اثربخشی را دارد پرهیز کند.
در پایان به قول مولوی عزیز خطاب به سازمان اداری و استخدامی کشور می گوییم:
صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی دانی، یا نامه نمی خوانی!
نظر شما