به گزارش خبرگزاری شبستان از رشت، صبحگاه جمعه(۱۰ دی) کبوتران سرخوش نشسته در مرکز شهر، با شادی و خنده کودکان رشت به پرواز درآمدند. مثل همیشه، بام‌های شیب‌دار عمارت‌های تاریخی پیاده راه فرهنگی مرکز رشت، پناه کبوترانی شدند که یکی از جاذبه‌های رشت شده است. بناهایی که روایتگر سبک جدید معماری نئوکلاسیک اروپایی است. بناهایی همچون «هتل ایران، مریضخانه بلدیه، عمارت بلدیه با برج ساعتش، ساختمان پست و کتابخانه ملی» که در ابتدای پهلوی اول ساخته شدند و عمرشان هنوز به ۵۰ نرسیده در فهرست بناهای میراثی کشور ثبت گردید.
صبح زود است. ولی مادران و کودکان برای یک پیاده گردی در بافت تاریخی مرکز شهر آماده‌اند و مشتاق شنیدن چگونگی انتخاب رشت به‌عنوان مرکز استان در دوره صفویه و روایت ساخت این بناها بر گورستان عمومی وسط شهر. دومین تور پیاده رشت گردی ویژه مادران و کودکان با رویکرد آموزشی به همت گروه ادبیات خلاق، صبح جمعه، دهم دی ماه با نزدیک شدن به ۱۲دی و روز رشت برگزار شد. مدیر اجرایی این برنامه ضمن ارایه توضیحاتی درباره علل انتخاب روز رشت گفت: ۱۲دی فرصت خوبی است تا کودکان به‌عنوان آینده سازان، با داشته‌های فرهنگی رشت آشنا شوند. بناهای به‌جامانده از تاریخ این شهر، هویت معماری شهری است که روزگاری به‌واسطه تجارت ابریشم بسیار پررونق بود.
«مهری شیرمحمدی» بخش باقیمانده عمارت خواجه آوادیس را نمونه‌ای از رونق نوغانداری حتی در محیط‌های شهری توصیف کرد و گفت: این عمارت بجامانده از دوره میانه ناصری، سمبل زمانی است که سود حاصل از تجارت ابریشم، باعث رونق اقتصادی رشت بود.
وی بازدید از این عمارت را فرصت مغتنی برای معرفی خانه ای دانست که اکنون ویرانه‌های آن در پارکینگ حیاط اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان رشت، مظلومانه رها شده است و اضافه کرد: این عمارت از معدود خانه‌های میانه دوره قاجار است که دیوارها دارای گچبری‌های نفیس و درب و پنجره های ارسی است. در زیرزمین این خانه، ابریشم پرورش داده می‌شد.
مدیر اجرایی برنامه رشت گردی پیاده، چگونگی تخریب گورستان عمومی مرکز شهر را نیز برای حاضران توضیح داد و گفت: نخستین بنایی که از این گورستان سربرآورد، عمارت بلدیه با برج زیبای آن بود. بعدها بالای این برج دیدبانی چهار ساعت کار گذاشتند تا ارزش زمان برای مردم روشن شود.
شرکت کنندگان در این برنامه با حضور بر سر مزار استاد ابوجعفر الثومی در حیاط عمارت بلدیه، به وی ادای احترام کردند و راهنمای گروه توضیح داد که وی، کسی بود که مردم غرب گیلان و رشت را به اسلام دعوت کرد و چون مورد احترام اهالی بود، دهه ۵۰ و در زمان شیرخانی به‌عنوان شهردار، سنگ مزاری بر گور وی در حیاط شهرداری گذارده شد.
شیرمحمدی همچنین بر اساس سفرنامه‌ها و آثار مکتوب، درباره سال ساخت مریضخانه بلدیه، هتل ایران و ساختمان پست توضیحاتی داد و گفت: پس از سرکوب جنبش جنگل، نخستین خیابان‌های رشت به موازات ساخت بلدیه ساخته می‌شوند و سومین خیابان محور علم الهدی است که بعدها بنام یکی از روحانیون مبارز جنبش جنگل نامگذاری می‌شود.
حاضران در این برنامه با حضور در بازارچه سبزه میدان، با حوادث تاریخی این بازارچه و خدمات میرزا حسین خان کسمایی، احمد کسمایی، کاس آقا خیاط، از مبارزان مشروطه و جنبش جنگل آشنا شدند. دیدن بخش باقیمانده خانه حاج آقا کوچصفهانی، داماد نخستین شهردار رشت به‌عنوان کسی که نخستین بار خط تلفن را به رشت آورد، برای حاضران بسیار جذاب بود. در بخشی از این برنامه، شرک کنندگان، به کافه‌ای رفتند که با تغییر کاربری یکی از بناهای تاریخی رشت ایجاد شده است. کافه فوتون، روزگاری نخستین آزمایشگاه رشت در خیابان علم الهدی بود که بعدها به‌همت چند جوان خوش سلیقه تبدیل به کافه گردید.
دبیر گروه ادبیات خلاق نیز با تاکید بر تداوم چنین برنامه‌هایی برای گروه سنی کودک و نوجوان گفت: پس از هویت یابی فردِی، هویت‌یابی محلی برای ورود به اجتماع از همان دوران کودکی ضروری است و هویت‌یابی محلی، زمینه‌ای برای هویت‌های ملی است.
« دلارام جباری» گفت: برای دسترسی به نمادهای فرهنگی و تاریخی هر شهری از همان دوران کودکی می‌باید برنامه داشت و برگزاری ویژه برنامه‌هایی برای شناخت محلات رشت، بناهای تاریخی و حوادث مربوط به تاریخ رشت، در همین راستاست.
این فعال حوزه کودک و نوجوان تصریح کرد: این دومین برنامه رشت گردی ویژه کودکان است و از نزدیک شاهد هستیم که بازدید از بناهای تاریخی نظیر عمارت بلدیه، هتل ایران و کتابخانه ملی و... تاچه اندازه برای حاضران توام با احساس شعف و غرور ملی است.
وی فرسودگی و عدم رسیدگی به این بناها را نقطه ضعفی برای متولیان فرهنگی و مسئولان این شهر دانست و افزود: رشت با داشتن پیشینه‌ای به‌نام دروازه اروپا از یک سو و شهری که روزگاری بارانداز کالاهای تجاری سراسر ایران به‌سمت اروپا بود، می‌توانست بهتر از این باشد.
جباری خاطر نشان ساخت: مهمترین پرسش بازدیدکنندگان در پایان برنامه این است که چرا این بناها مرمت نمی‌شوند! و چرا بنای فاخری همچون عمارت خواجه آوادیس همچون گنج مخفی در حیاط مجتمع فرهنگی خاتم الانبیا(ص) رها شده است؟! مدیرگروه ادبیات خلاق بازهم تاکید کرد: دست‌یابی به هویت‌های محلی و ملی، مستلزم هزینه کرد برای حفظ داشته‌های فرهنگی است و بناهای تاریخی بجامانده از رشت قدیم، بخشی از همین داشته‌هاست.
نظر شما