بی توجهی مسئولان قرآنی بسیار آزاردهنده است/ بچه های قرآنی به دلیل عدم حمایت مسئولان تمایلی به شرکت در مسابقات ندارند

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، چهل و چهارمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم در ۲ بخش بانوان و آقایان در رشته های قرائت ترتیل، قرائت تحقیق، حفظ کل، حفظ ۲۰ جز قرآن، دعاخوانی، همخوانی و مدیحه سرایی، اذان و تفسیر عمومی قرآن از ۲۹ آذر تا سوم دی ماه در تهران برگزار و نفرات برتر معرفی شدند.لذا در این خصوص با «عصمت پیرمرادی»، نفر اول رشته دعاخوانی چهل و چهارمین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم گفت و گویی انجام دادیم که در ادامه مشروح آن تقدیم حضورتان می شود.

لطفا خود را کامل معرفی کنید و بفرمایید در چه رشته ای تحصیل می کنید؟

عصمت پیرمرادی 32 ساله از استان خوزستان هستم، تدریس می کنم، ترم آخر رشته  معلمی ابتدایی هستم.

از چند سالگی شروع به آموزش در این حوزه کردید و چند سال است که در این زمینه فعالیت می کنید؟

من از 9 سالگی (سوم دبستان) شروع کردم، رشته تخصصی من قرائت است و از زمانی که رشته دعاخوانی اضافه شد به سمت این رشته گرایش پیدا کردم و حدود 4 الی 5 سال است که در این زمینه فعالیت می کنم؛ ضمن اینکه من یک پیش زمینه ای در این حوزه داشتم و در برخی محافل و مجالس نیز تلاوت می کردم ولی به طور حرفه ای نه. در کل رشته تخصصی من همان قرائت قرآن است.

چند بار در مسابقات کشوری و بین المللی شرکت داشتید؟

حدود 4 سال است که در رشته دعاخوانی شرکت می کنم. سال اول در مسابقات کشوری (مسابقات اراک) رتبه ای کسب نکردم ولی در مسابقات سراسری که در قم برگزار شده بود، توانستم رتبه سوم را کسب کنم. همچنین سال گذشته هم در استان دوم شدم. امسال نیز رتبه اول را کسب نمودم. با توجه به اینکه بنده طلبه هستم در رشته قرائت مسابقات کشوری طلاب نیز شرکت و رتبه اول را کسب نمودم،ضمن اینکه با شرکت در رشته های مختلف مسابقات متعدد هم حائز رتبه برتر شدم.

شما در نزد چه اساتیدی آموزش دیدید؟

استان خوزستان دارای نخبگان قرآنی زیادی است به گونه ای که برخی از داوران مسابقات کشوری اوقاف مانند آقای دغاغله از شهرستان ما هستند ولی متاسفانه ما در شهر خود اصلا استادی در زمینه صوت و لحن نداریم؛ من هم با تلاش و کوشش خودم به این مرحله از موفقیت دست یافتم. من هیچ وقت برای کسب رتبه در مسابقات شرکت نکردم، ضمن اینکه کسب رتبه برای همه خوشحال کننده است ولی هدف اصلی من چیز دیگری بود ،چون شهرستان ما جزو مناطق محروم محسوب می شود به دلیل اینکه من بتوانم از رقبای خود در شهرستان های دیگر (آبادان، شادگان و اهواز) نکته جدیدی را بیاموزم در مسابقات شرکت می کردم و این طور هم نبود که اگر در مسابقات نکته ای را آموختم آن را رها کنم و فقط به زمان همان برگزاری مسابقات بسنده کنم. من تا همین لحظه ای که شما تماس گرفتید در حال تمرین بودم ،چون می دانم شهرستان ما یک منطقه محروم و فاقد اساتید حرفه ای و قهار است لذا همه تلاش خود را می کنم تا در این زمینه کمکی به فعالان قرآنی شهر خودداشته باشم.

ناگفته نماند که من از کلاس هایی که برای آمادگی دانش آموزان برای مسابقات قرآنی دانش آموزان برگزار می شد، استفاده می کردم؛ هرچند برای دانش آموزان بود ولی چون من یک چهره شناخته شده ای بودم، چیزی نمی گفتند و من هم در این کلاس ها شرکت و از این فرصت استفاده می کردم، ولی در مجموع شهرستان ما هیچ استاد صوت و لحنی ندارد و من هم با توکل به خداوند و همت و اراده خود توانستم به این سطح از مسابقات دست یابم.

قرآن کریم  چقدر در زندگی شما ساری و جاری است و چه نقشی در موفقیت شما داشته است؟

همیشه گفته ام ما هر چیزی که داریم از قرآن است. اگر قرآن نبود من هم کسی نبودم. عصمت پیرمرادی را همه با قرآن می شناسند. اگر قرآن نبود، من هم مثل بسیاری از افراد ناشناس دیگر در جامعه ناشناخته بودم. من موفقیت، داشتن آبرو، عزت و دوستان خوب را مدیون قرآن می دانم.

خانواده چه نقشی در موفقیت شما داشت؟

قطعا حرف اول را خانواده می زند و نقش بسیار مهم و بسزایی داشتند. اگر تشویق ها، کمک ها و همکاری های خانواده نبود من به این مرحله نمی رسیدم. اگر همین خانواده اجازه فعالیت در این حوزه و شرکت در مسابقات در مناطق دور را به من نمی دادند، من موفق نمی شدم، چون برخی خانواده ها به دلیل وجود مسایل و مشکلات مختلف و دور بودن مسیر این اجازه را به فرزندان خود ندادند و این باعث ایجاد دلزدگی در آنها می شد در حالی که خانواده من نهایت همکاری و مساعدت را با من داشتند.

به کدام آیه از سوره های قرآن کریم بیشتر علاقه دارید؟

در مجموع من به سه آیه آخر سوره مبارکه حشر، سوره کوثر و سوره قدر بسیار علاقه دارم و بیشتر مرا تحت تاثیر قرار می دهد. هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ﴿۲۲﴾ اوست‏ خدايى كه غير از او معبودى نيست داننده غيب و آشكار است اوست رحمتگر مهربان (۲۲)هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿۲۳﴾ اوست‏ خدايى كه جز او معبودى نيست همان فرمانرواى پاك سلامت[بخش و] مؤمن [به حقيقت‏ حقه خود كه] نگهبان عزيز جبار [و] متكبر [است] پاك است‏ خدا از آنچه [با او] شريك مى‏ گردانند (۲۳)هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۲۴﴾ اوست‏ خداى خالق نوساز صورتگر [كه] بهترين نامها [و صفات] از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است [جمله] تسبيح او مى‏ گويند و او عزيز حكيم است (۲)من بلافاصله بعد از پایان نماز، سه آیه آخر سوره حشر را می خوانم.

از نظر شما مهمترین مشکل در حوزه قرآنی چیست؟

کم توجهی به بچه های قرآنی در میان مسئولان بسیار مشهود است. وقتی یک تیم فوتبال نتیجه ای نمی گیرد، همه مسئولان پیگیر می شوند که چرا نتیجه نگرفته و چه شده که نتیجه ای حاصل نشده است، ولی وقتی مسابقات قرآنی ما تمام می شود، پرونده آن بسته می شود تا سال آینده. چرا باید این گونه باشد؟ اگر فعالان قرآنی خوب حمایت شوند در مسابقات بین المللی به رتبه های خوبی دست می یابند. متاسفانه ما بچه های قرآنی فعال و حرفه ای با کسب رتبه های کشوری داشتیم که به دلیل بی توجهی به مسئولان، این حوزه را رها کردند و به آسیب های اجتماعی مبتلا شدند؛ به عنوان مثال ایمان بندتیر یکی از قاریان خوب و ممتاز شهر ما بود که به دلیل جوانی و نادانی مرتکب یک مشکل جزیی شدند که این امر باعث عدم حمایت مسئولان از ایشان شد در حالی که این برخورد آنها مناسب نبود، چون ما انسان هستیم و انسان هم معصوم از گناه نیست. همه آدم ها در طول زندگی خود مرتکب یک اشتباهی شده اند که این امر نمی تواند دلیلی بر طرد یک نخبه قرآنی باشد. متاسفانه ایشان چند روز پیش به دلیل ایست قلبی دار فانی را وداع گفتند.

اگر مسئولان از من، عصمت پیرمرادی به عنوان نفر اول دعاخوانی تجلیل می کردند تا دیگر فعالان قرآنی هم در جریان این تقدیر قرار بگیرند به آنها این گونه القا می شد که بچه های قرآنی هم در دید هستند و مورد توجه مسئولان قرار می گیرند و انگیزه ای هم برای آنها ایجاد می شد، هرچند تجلیل برای من مهم نیست، اگر مهم بود با این همه کمبود امکانات و بی توجهی مسئولان  فعالیت قرآنی خود را نیمه راه رها می کردم و دیگر ادامه نمی دادم در حالی که تلاش کردم و اکنون هم به این سطح از مسابقات راه یافتم لذا منظور من تجلیل و تقدیر از فعالان قرآنی دیگر و ایجاد انگیزه برای آنها در این حوزه است؛ بنابراین این بحث در مورد خودم نیست بلکه کلی است و شامل همه فعالان قرآنی می شود.

انتظار شما از مسئولان قرآنی چیست؟

مسئولان قرآنی شهرستان ما باید در جریان مشکلات و کمبودهای بچه های قرآنی باشند. بدانند در چه زمینه هایی مشکل دارند. در شهر ما استعدادهای درخشان زیادی وجود دارد که نیازمند حمایت مسئولان می باشند. بالاترین سطح مسابقات در شهر ما، از آن بنده است. در واقع من از نگاه آنها یک استاد محسوب می شوم، ضمن اینکه اشکالات و ضعف هایی هم دارم، چون در نزد اساتید خاصی آموزش ندیدم؛ پس طبیعی است که من هم در کار خود ایراداتی داشته باشم؛ بنابراین این شهر نیازمند اساتید حاذق و برجسته قرآنی است که مسئولان قرآنی باید زمینه های آن را فراهم کنند.

بسیاری از خانواده ها از من درخواست می کنند که کلاس های صوت و لحن برگزار کنم، ولی من می گویم چشم، قبول می کنم ،ولی رشته لحن نیازمند مهارت و تسلط کامل است که با اساتید حاذق و مجرب باید آموزش داده شود، چون من بدون آموزش همه اینها را یاد گرفتم لذا کسی باید آموزش صوت و لحن شما را بر عهده بگیرد که تسلط کامل و علم آن را داشته باشد؛ بنابراین این انتظار باید از مسئولان باشد.

متاسفانه زمانی که من این رتبه را کسب کردم، فقط یکی از کارمندان اداره اوقاف شهرستان ما پیام تبریک ارسال کردند. بسیاری از بچه های قرآنی شهرستان ما به دلیل عدم حمایت مسئولان قرآنی دیگر تمایلی به شرکت در مسابقات قرآنی ندارند.