ضرورت آمادگی جهان برای تعجیل در امر ظهور

حجت الاسلام عدالتیان گفت: ظهور منجی به اذن خداوند است اما آمادگی جهان برای تعجیل در ظهور آن حضرت نقش اساسی دارد و در این خصوص سه وظیفه مهم افزایش آگاهی و خودسازی؛ ترویج ارزش ها، روشنگری و تربیت انسان های صالح و توسل به اولیای خدا بر عهده منتظران است.

خبرگزاری شبستان- مشهد- مرضیه وحدت؛ پرشدن عالم از ظلم، پیش بینی شرایط دوران ظهور است، در روایات ما آمده است، وقتی حضرت ظهور می کنند که عالم پر از ظلم و جور شده باشد و به دست حضرت عالم پر از عدل و داد خواهد شد. این روایات اشاره به این دارد که قبل از ظهور حضرت، ظلم در عالم فراگیر و مظلومان به ستوه خواهند آمد و همه عالم نیازمند ظهور منجی برای نجات عالم از چنگال ظالمان خواهند شد. به مناست میلاد حضرت مهدی (عج) این خبرگزاری با حجت الاسلام مهدی عدالتیان مدیر موسسه فرهنگی راه روشن گفتگو داشته است که در ادامه تقدیم می شود:

 

چرا برخی از مردم از آمدن امام زمان (عج) واهمه دارند؟  

ترس از آمدن منجی در برخی از افراد ناشی از جهل غفلت و تبلیغ سوء برخی دشمنان است، ممکن است افرادی از آمدن منجی نگران باشند و بگویند حضرت بیایند جنگ و خونریزی برپا می شود و آرامش زندگی ما برهم خواهد خورد یا حتی برخی به نادرستی گمان کنند که حضرت گردن ما را می زنند در حالی که وقتی انسان به منابع محکم و دقیق دینی مراجعه می کند می بیند امام زمان (عج)مهربانترین پدر امت، دلسورترین مربی عالم و پرخیر ترین نیکوکار جهان هستند و هدف حضرت اصلاح جامعه بشری و نجات انسان ها از ظلمت جهل، ظلم، خیانت و همه تاریکی های موجود در عالم است لذا وقتی حضرت ظهور می کنند نه تنها به دوستان و معتقدین خود محبت دارند بلکه همه انسان ها را دوست می دارند و با محبت خود انسان های جاهل و غافل را آگاه می کنند.

 

این مسئله که وقتی حضرت ظهور می کنند بسیاری را گردن می زنند  از کجا آمده است ؟آیا درست است؟

حضرت افراد نا آکاه را آگاه می کنند، افراد غافل را از غفلت بیدار می کنند، انسان های حق ستیز را نصیحت می کنند و فقط معاندینی که به هیچ عنوان نه حق را می پذیرند و نه حاضرند حق در جامعه وجود داشته باشد و می خواهند با حق مقابله کنند و عمدا حق ستیزی می کنند با آنها می جنگند و آنها را از سر راه بشریت بر می دارند. وقتی این حقیقیت روشن شود دیگر نه تنها نگرانی از آمدن حضرت نیست بلکه اشتیاق به ظهور حضرت روز به روز افزون تر خواهد شد.

 

برخی معتقدند باید جهان پر از ظلم شود تا حصرت طهور کنند. آیا این گفته درست است؟ و با وجود این‌همه ظلم به طهور نزدیک شده ایم؟

پرشدن عالم از ظلم، پیش بینی شرایط دوران ظهور است، در روایات ما اشاره شده، وقتی حضرت ظهور می کنند که عالم پر از ظلم و جور شده باشد و به دست حضرت عالم پر از عدل و داد خواهد شد. این روایات اشاره به این دارد که قبل از ظهور حضرت ، ظلم در عالم فراگیر خواهد شد، مظلومان به ستوه خواهند آمد و همه عالم احساس می کنند نیاز به منجی قطعی است و باید منجی فرابرسد و عالم را از چنگال ظالمان نجات دهد اما از این پیش بینی که معصومین فرمودند، برخی به خطا نتیجه غلطی گرفتند که باید گناه کنیم تا با پر شدن گناه حضرت ظهور کنند.

در اینجا باید چند نکته را باید توجه داشت: اولا حضرت برای ظهور نیاز به یارانی دارند که آن یاران باید انسان های سالم، صالح، باتقوا و مطیع پروردگار باشند، پس منتظران ظهور باید در جهت پاک شدن تهذیب و خودسازی تلاش کنند نه در جهت ترویج گناه؛ دوم اینکه هدف حضرت قائم (عج) پاک سازی عالم از آلودگی و فساد است و این هدف با گناه در تقابل است و هرگز نمی تواند گناه زمینه ساز ظهور باشد.

نکته سوم از ویژگی منتظرین امام زمان (عج) در روایات تقوا، پاکی و دوری از گناه ذکر شده بنابراین دوستان حضرت هر چه بیشتر در این جهت باید تلاش کنند تا جزء منتظران و یاران واقعی آن حضرت باشند و آخرین نکته اینکه پر شدن عالم از ظلم کار ظالمان است، کسانی که کشورها و انسان های مظلوم را غارت می کنند و امروز می بینیم اگر در نظام اسلامی تلاش بر اجرای عدالت است اما بسیاری از کشورهای جهان که در راس آن ظالمان و ستمگران هستند مظلومین در فشار ظلم بسر می برند و عالم به شکلی از ظلم پر شده ، یعنی ظالمان در راس کارها و امور مختلف بشریت قرار گرفته اند.

بنابراین پر شدن ظلم توسط ظالمان و خونخواران است نه افراد معمولی، گرچه انسان های معمولی هم باید خود را به سوی پاکی ببرند ولی آنها در حقیقیت در معرض  و مورد ظلم قرار گرفته اند و در نتیجه از آن پیش بینی ظهور نباید برداشت غلط نمود و ترویج فساد کرد بلکه هر چه بیشتر باید تقوا و پاکی را ترویج کنیم تا زمینه سازی برای ظهور فراهم شود.

همچنی ظهور منجی به اذن پروردگار است اما آمادگی جهان برای تعجیل در ظهور آن حضرت نقش اساسی دارد و در این خصوص سه وظیفه مهم برعهده ما است اول افزایش آگاهی و خودسازی؛ دوم ترویج ارزش ها، روشنگری و تربیت انسان های صالح و سوم توسل به اولیای خدا به ویژه خود آقا ولی الله.

 

نظر شما نسبت به رجعت برخی مومنان و امامان بعد از ظهور چیست؟ 

رجعت یک اعتقاد اساسی در تشیع است و ریشه در فرمایشات معصومین و روایات معتبر دارد و در زیارت آل یس که منصوب به حضرت مهدی قائم (عج) است، حضرت آموزش دادند که دوستانشان  این چنین با حضرت ارتباط برقرار کنند. در این زیارت آمده است« همانا رجعت شما حق است و هیچ شکی در آن نیست» کلمه رجعت به معنای بازگشت  است و مقصود از رجعت این است که بارگشتی همزمان با ظهور امام زمان (عج) و همچنین بعد از ظهور خواهد بود.

آنچه از مضمون آیات و روایات استفاده می کنیم دو رجعت است رجعت اول رجعت مردم است که در هنگام ظهور امام زمان دو گروه از مردگان زنده می شوند و به این عالم بر می گردند  و در این عالم دو مرتبه ظهور پیدا می کنند یک عده مومنان خالص و فوق العاده ای که با عشق به حضرت مهدی (عج) و عشق احیای حق و محقق شدن وعده های الهی و پاک شدن عالم از ستمگران زندگی کرده اند و از دنیا رفته اند چنین افرادی که بهترین ها از بین خوبان هستند به اذن پروردگار در آن زمان بر می گردند که بخشی از پاداش خود را ببینند که آن پاداش در روزگار امام زمان (عج) است.

دسته دوم برخی از بدترین مجرمان هستند که بازگشت آنها برای مشاهده قسمتی از عقوبت آنها در این عالم است. این دو گروه که بهترین ها از خودبان و بدترین ها از بدان هستند جمعی برای دیدن بخشی از پاداش خود و گروهی برای مشاهده بخشی از عقوبت خود به دنیا بر می گردند.

رجعت دوم مربوط به معصومین (ع) است که از روایات استفاده می شود، برخی از معصومین بعد از حکومت امام زمان (عج) و رفتن آن حضرت از دنیا، دوباره بر می گردند و حکومت آن حضرت را ادامه می دهند تا بشریت بعد از مشاهده ظلم هایی که به معصومین شده دوران شکوفایی و عزت و عظمت آنها را مشاهده و بعد از آن پرونده این عالم بسته شود .

 

برخی با برداشتن چله تلاش می کنند که امام زمان (عج) را ببینند آیا این کار درست است؟

رضایت امام زمان (عج) مهمتر از زیارت آن حضرت است، بعضی از افراد با تلاش هایی مانند چله نشینی سعی می کنند به زیارت حضرت ملحق شوند. بدیهی است شور و اشتیاق آن افراد به حضرت قابل تقدیر است اما آنچه یزرگان و علمای ما تذکر داده اند این است که رضایت امام زمان مهمتر از زیارت آن حضرت است، چه بسا افرادی در زمان پیامبر و سایر معصومین حضور داشتند و مکرر معصومین را می دیدند اما شخصیت های الهی از آنها راضی نبودند و افرادی مانند «اویس قرنی» گرچه به زیارت حجت موفق نشدند اما حجت خدا از آنها راضی بودند و برای آنها دعا کردند.

لذا بهتر است به جای این گونه تلاش ها در دوران غیبت با توجه به اینکه دوران غیبت دورانی است که تقدیر الهی بر این است که مردم از زیارت حضرت محروم باشند، تلاش کنیم رضایت جضرت را در کسب آگاهی و عمل به دانسته، خودسازی، تهذیب نفس در ساختن جامعه و کمک به مظلومین عالم در خدمت به مستضعفین تلاش کنیم تا رضایت حضرت را جلب کنید و زمینه ساز ظهور باشیم.

 چله نشینی اگرچه نشانگر عشق و شور افرادی است که به دنبال این امور هستند اما توصیه نمی شود بلکه تلاس در جهت آگاهی و عمل در مسیر رضای حضرت مهمتر و مورد پسند بیشتر آن حضرت می باشد.

 

کد خبر 1158978

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha