به گزارش خبرگزاری شبستان از خمینی شهر؛ راضیه گلزاری/ یکی از شهرستان های شاخص استان اصفهان و ایران خمینی شهر است. این شهر از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۷، همایون شهر و پیش تر از آن سدِه و ماربین نامیده می‌شد.
وجود منطقه کهندژ در این شهر که مرکز ساسانی بوده، نشان دیگری بر گذشته تاریخی این دیار است. این شهر رتبه دوم تراکم جمعیت کشور را بعد از تهران کسب کرده و دارای جاذبه و آثار دیدنی و قدیمی بسیاری است که در ادامه به آن اشاره می‌کنیم.
امامزاده سید محمد؛ این امامزاده در فاصله ۵ کیلومتری شهر اصفهان و جنب دانشگاه صنعتی اصفهان در فاصله ۳ کیلومتری خمینی شهر واقع شده است. این امامزاده در دامنه کوهی معروف به سید محمد قرار گرفته و دارای امکانات بسیاری همچون بازارچه خرید _ اسکان زائر _ اتاق عقد و... است که زائران و مشتاقان زیادی را به خود جذب کرده است. ایوان جنب امامزاده سید محمد که مربوط به دوره صفوی است نیز و در خیابان دانشگاه صنعتی واقع شده در تاریخ ۳ تیر ۱۳۴۹ با شماره ثبت ۸۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
امامزاده سید ابراهیم(فروشان)؛ واقع در محله درب سید فروشان خیابان منتظری است این مکان غیر از عبادتگاه شامل آرامگاه شهدا و گورستان هم می‌باشد.
امامزاده سید ابراهیم(ورنوسفادران)؛ مربوط به دوره قاجار و در منطقه یک، خیابان امام شمالی، محله باولگان، کوچه فرهنگ واقع شده، این اثر در تاریخ ۶ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۴۸۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مجموعه حمام‌های اندوان؛ مربوط به دوره صفویه است و در خمینی شهر، محله اندوان، خیابان مدرس واقع شده، این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۷۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
مجموعه حمام‌های گاردر؛ مربوط به دوره صفویه است که در محله گاردر، بلوار شهید منتظری واقع شده، این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۸۳ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و البته هنوز قابل استفاده می‌باشد.
مسجد جامع فروشان؛ مربوط به دوره قاجار است که در محله فروشان، خیابان شهید منتظری، کوچه دوشنبه بازار واقع شده، این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۸۰ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و دارای شبستان، وضوخانه های قدیمی و مجزا و مطبخ خانه است. لازم به ذکر است که این بنا هنوز قابل استفاده است و در ایام سال مراسمات مذهبی باشکوهی در آن برگزار می‌گردد. بیشتر بنای مسجد با کاشی و میناکاری تزئین شده است .
حسینیه لادره، کلاس قرآن مربوط به دوره قاجار است و در بلوار توحید، محله لادره واقع شده، این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۱۸۳۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است و اکنون مکانی فرهنگی مذهبی و اموزشی برای پسران می‌باشد.
خانه سرتیپ سده‌ای مربوط به دوره قاجار و در محله لادره فروشان، بلوار توحید واقع شده، این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۵۴۴۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مجموعه شامل چند خانه، دیوانخانه، حمام و حسینیه می‌باشد؛ که در محله فروشان قرار گرفته است. ساخت آن را به سرتیپ محمد حسین خان امینی سدهی که از فرماندهان قشون ظل السلطان حاکم وقت اصفهان در زمان ناصرالدین شاه قاجار بوده‌است نسبت می دهند و بازدید کنندگان زیادی دارد.
مسجد جامع خوزان، مسجدی است چهار ایوانی که در قرن ۸ هجری بر روی آثار دورهٔ سلجوقی در زمان ایلخانی مغول بنا شده است. از سایر ویژگی‌های این بنا مقرس کاری و قطار بندی به همراه گچبری و تزیینات معقلی و کاشی کاری و مشبک گچی و آجری با ستون‌های سفالی تراش در قسمت شبستان اشاره کرد. لازم است ذکر شود این بنا سالم بوده و در طول سال هم در آن نماز و مراسم برگزار می‌شود.
خانه مجیر مربوط به اواخر دوره قاجار اوایل دوره پهلوی است که در محله اندوان، خیابان مدرس واقع شده ، این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۷۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مکان به منظور سکونت به دست حاج ابوالحسن مجیری یکی از بزرگترین بازرگانان توتون و تنباکو، در زمان ناصرالدین شاه احداث گردید. این منزل مجموعه ای از اتاق‌های به هم پیوسته است و همچنین طبقه بالای این خانه دارای ایوان بزرگی است که به حیاط خانه و روبه روی خانه مشرف می‌باشد. پس از ورود از در ورودی این خانه وارد یک مکان کوچک مسقف می‌شوید. یک در از سمت چپ به حیاط پشتی منزل و از یک در هم به حیاط اصلی خانه منتهی می‌شود. هم‌اکنون در این مکان به عنوان موزه وسایل قدیمی خود این خانه و موزه مشاهیر خمینی شهر مورد استفاده قرار می‌گیرد. همچنین خانه نجوم نیز در این مکان قرار دارد.
مسجد جامع دستگرد از بناهای باستانی استان اصفهان است که قدمت دیرینه دارد. به طوری که مردم بومی و محلی آن اعتقاد دارند، مسجد فعلی نیایشگاه زردشتی بوده که بعد از اسلام به مسجد تبدیل شده است.آثار این نیایشگاه در زیر زمین مسجد به صورت سنگ های نامنظم و ملات گچ و ساروج نیز موجود است.
برج کبوتر خانه دستگرد با قدمتی بیش از ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال پیش است. کبوترخانه ها قدمت هفتصد ساله دارند ولی به نظر می رسد این برج حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال قدمت داشته باشد که در سال ۸۱ توسط شهرداری تملک و طی چند مرحله بازسازی شده و امروزه به عنوان یک نمای تاریخی در پارک مهر خودنمایی می کند.
عصارخانه، مربوط به دوره صفویه است که در سنه یازدهم هجری قمری و دوران پادشاهی شاه عباس اول توسط بانویی ساخته شده است. این عصارخانه در زمان صفویه محور فعالیت اقتصادی و تجاری و یكی از بازار های منطقه بوده است. عصارخانه برای روغن گیری استفاده می شده است، انواع دانه های روغنی را پس از برداشت برای خرد کردن با آسیاب و تبدیل کردن به خمیر به عصارخانه ها منتقل می کردند تا با قرار گرفتن زیر اهرم‌های سنگین روغن آن بدست آید. این بنا که پس از بازسازی در سال ۱۳۹۵ به عنوان یک جاذبه گردشگری بازگشایی و اکنون بخش خصوصی در آن فعال است، به دلیل حفظ خصوصیات عصارخانه بسیار جذاب است و گردشگران زیادی را از داخل و خارج از کشور به خود جذب نموده است. عصارخانه تاریخی خمینی شهر در سال ۸۶ با شماره ۲۶۸۵۴ در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده است.
نظر شما