شهید «مرتضی زرهرن» سرباز و خادم رهبر بود

همسر شهید «مرتضی زرهرن» اولین شهید تکاور ارتش و چهارمین شهید مدافع حرم خراسان‌شمالی، می گوید: مرتضی لبیک یاحسین و یازینب را گفت و سرباز و خادم رهبرش بود و با رشادت در جبهه مقاومت اسلامی جنگید.

خبرگزاری شبستان _خراسان شمالی _شیروان؛ همسر شهید «مرتضی زرهرن» می گوید: همانگونه که مرتضی لبیک یا حسین و یا زینب را گفت و سرباز و خادم رهبرش بود و با رشادت در جبهه مقاومت اسلامی جنگید، من هم با افتخار و زینب وار فرزندانمان علی و فاطمه را همانند بانوی حماسه ساز کربلا در خط راستین شهدا و امام شهدا به حول و قوه الهی تربیت می کنم.

 

«زهرا رمضان پور» اظهارکرد: چند وقت پس از شهادت شهید که بالاخره جرات کردم و سر کیف شهید رفتم از جیبش کیف مهر تربتش را که همیشه همراهش بود و با آن نمازهایش را می‌خواند پیدا کردم،قصد کردم از این به بعد به جای همسرم با آن نماز بخوانم وقتی کیف را باز کردم مهرها سرخ از خون بود با دین این صحنه گریه کردم طوری که علی و فاطمه گریان از من میخواستند گریه نکنم
یک لحظه یاد حرفی افتادم شهدا سرشان در زمان شهادت بر پای سید شهیدان است حالا دیگر بی تابی نمی‌کنم چون میدانم در آن لحظات بهترین عالمیان کنارت همسرم بودن و خوشا به سعادتت همسرم.

 

همسر شهید زرهرن ضمن اشاره به خاطرات شهید عنوان کرد: یاد شب قدر ماه رمضان سال 94 افتادم که با هم در خانه احیا می گرفتیم و بعد از مراسم قرآن سر گرفتن گفتی چه دعایی کردی زهرا خانم؟ گفتم از خدا واسه خودمون عاقبت بخیری خواستم، مرتضی خندید و گفت  چه دعای خوبی آمین.


آری تو با عاقبت بخیری رفتی
و ما بدون تو مانده ایم.
 

شهید سرهنگ دوم «مرتضی زرهرن» اولین شهید تکاور ارتش و چهارمین شهید مدافع حرم از خراسان‌شمالی است که در 21 فروردین ماه سال 95 در درگیری با نیروهای تکفیری به درجه رفیع شهادت نایل شد. وی در 24 تیرماه سال 58 در شهرستان شیروان خراسان شمالی در یک خانواده متدین به دنیا آمد که در سن 9سالگی پدرش را از دست داد و از آن زمان مادرش با صبر و شکیبایی و با سختی بسیار فرزندانش را به ثمر رساند.


شهید زرهرن در سال 78 با راهنمایی خواهرش از طریق پذیرش در دانشکده افسری امام علی (ع) به خدمت نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران در آمد و بعد از چهار سال سال تحصیل در رشته مهندسی و دانش استحکامات و گذراندن دوره تکاوری به عنوان یک نیروی زبده ارتشی در تیپ 258 تکاور ذوالفقار شاهرود با سمت فرماندهی پست مهندسی مشغول به خدمت شد.


وی دارای لیسانس مهندسی بود که در طول 17 سال خدمت خود در ارتش جمهوری اسلامی ایران در بیرجند، لرستان، تهران، شاهرود، بروجرد و ... مایه افتخار و مباهات نظام بود.


ایشان بسیار در کار خود فردی ساعی و کوشا بوده و در ماموریت های یگانی بسیار موفق عمل می نمود و خدمات ارزشمندی در تیپ 258 تکاور عرضه کرد همچنین به دلیل دارا بودن تخصص کار با مواد منفجره نزدیک به دو سال در مناطق مرزی ایران و عراق دور از خانواده اش به پاکسازی میادین مین جنگی بر جا مانده از هشت سال دفاع مقدس مشغول بود.


بعد از آن در طول خدمت صادقانه اش در تیپ 258 تکاور ذوالفقار در ساخت وساز پادگانی و امور مهندسی رزمی تحقیقات صنعتی و جهاد خود کفایی فعالیت های چشمگیری داشت و در سال 83 با عمل به سنت رسول الله ازدواج کرده و هم اکنون دو فرزند به نام های علی 9 ساله و فاطمه دو سال و نیم از وی به یادگار مانده است.


شهید فردی متدین و با اخلاق و دائم الوضو بود که کار و زندگیش با وقت نمازش تعیین می شد تاهمیشه برای ادای نماز اول وقت به جماعت در مسجد بتواند حضور داشته باشد و علاوه بر اینکه همسری به تمام معنا مهربان و فداکاری بود به عنوان یک پدر برای فرزندانش، عاشق آنها بود.


شهید زرهرن به سید و سالار شهیدان دلبستگی بسیاری داشت که چندین ماه قبل از اعزام به سوریه به زیارت امام حسین (ع) و عتبات عالیات شتافته بود.


این سرباز ولایت مدار رهبر وقتی اذن نائب بر حق مهدی (عج) مبنی بر حضور مستشاری ارتشیان در جبهه مقاومتی اسلام در سوریه را شنید مشتاقانه ندای رهبرش را لبیک گفت و برای دفاع از آل الله و دفاع از مظلومیت با ایمانی کامل و یقین به هدف والای دفاع از ناموس اهل بیت پیامبرش با شهامت بسیار و عاشقانه قدم در راه نهاد و با دل و جانش کنار همرزمانش با رشادت های فراوان برای دفاع از حریم خانم زینب (س) عباس وار جنگید.


جگر گوشه هایش علی و فاطمه چشم به راهش بودند اماتکلیفی که بر دوشش احساس می کرد بالاتر از عشق او به خانواده و عزیزانش بود که در روز 21 فروردین روز ولادت امام محمد باقر (ع) وسالروز شهادت اسوه و الگویش شهید صیاد شیرازی با افتخار فدایی خانم زینب کبری (س) گردید.


در حاشیه تشییع و تدفین پیکر مطهر اولین شهید مدافع حرم شهرستان شیروان سرهنگ دوم مهندس مرتضی زرهرن سربندی که بر پیشانی این شهید با نام حضرت 'زینب' متبرک شده بود بر پیشانی فرزندش علی بسته شد اگر چه داغ پدر سخت است اما شهادت این داغ را شیرین می کند.


پدر علی در راه دفاع از وطن و دفاع از حرم اهل بیت (علیه السلام) جان خود را فدا کرد و دست متجاوزان را از میهن عزیزمان قطع نمود این راهی بود که خود پدر علی با افتخار انتخاب کرد و قطعا علی هم به تاسی از پدر ادامه دهنده این راه پرافتخار خواهد بود و پا در جای پای پدر قرار می دهد.


فاطمه دختر کوچک شهید نیز اگر چه در دنیای کودکی خود سیر می کند و چیزی از شهید و شهادت نمی داند قطعا فردا زینب وار پیام شهدای مدافع حرم را به گوش مردم عالم خواهد رساند.


امروز علی دست فاطمه خواهر کوچکترش را محکم فشرده است تا در نبود پدر راه پرافتخار او را با هم طی کنند.


آن ها نظاره گر دلاورمردی های ارتشیان در رژه امروز بودند که ضمن پیروی از دستورات مقام عظمای ولایت آمادگی خود را در دفاع از کیان اسلامی اعلام کردند.

 

آسمان چون جمع مشتاقان پریشان می کند

در شگفتم من؛ نمی پاشد زهم دنیا چرا ؟

 

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر

این سفر راه قیامت می روی؛ تنها چرا . . .

این شعر به قلم همسر شهید مرتضی زرهرن است.

 

مزار این شهید بزرگوار واقع در خراسان شمالی، شهرستان شیروان جوار امام زاده حمزه رضا(ع) در گلزار شهدای زیارت واقع شده است. شهید سرهنگ دوم مرتضی زرهرن اولین شهید تکاور ارتش ایران و چهارمین شهید مدافع حرم از خراسان‌شمالی است.

 

شهرستان شیروان با 157 هزار نفر جمعیت در 60 کیلومتری شرق بجنورد قرار دارد که در دوران دفاع مقدس 636 شهید تقدیم نظام جمهوری اسلامی کرده است.

 

 

کد خبر 1167012

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha