به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از شمال استان اصفهان، میثم نمکی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشان به بهانه چاپ کتاب "هفت بند" کمال الدین ملا حسن کاشی در وصف امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) در پاکستان، یادداشتی منتشر کرد.
متن یادداشت، چنین است:
چشم هایش مثل همیشه نافذ و کلامش همچون همه سال های استادی و پژوهشگری متین و متقن بود.
سال هاست خاک فرهنگ خورده و خود غبار از چهره مظلوم فرهنگ زدوده است. مقالات و درس گفتارهایش جملگی بوی عشق به ایران و بزرگان ایرانی دارد. در دوره های نخستین همایش چهره های ماندگار، در حوزه زبان و ادبیات فارسی جزء برگزیدگان بوده و هنوز هم با گام‌های استوار - استادانه - در سپهر پر فروغ فرهنگ و ادب ایران می درخشد.
رویکرد ذهنی او به زبان و شعر حافظ باعث شده است تا حافظ را فیلسوفانه و رندانه تر بخوانیم و بشناسیم و البته لذّت ببریم. سبک سخن و پژوهش او، آموزش محور است و کمتر کسی است که پای سخن او بنشیند و چیزی نیاموزد.
رونمایی کتاب یکی از بزرگان شعر و ادب کاشان به نام "ملا حسن کاشی" (قرن ۷) که مزین به توصیف حضرت علی ابن ابیطالب (علیه السلام) بود، فرصت دوباره‌ای فراهم ساخت تا پس از سال ها دوباره از گوهر اندیشه های زلالش در باب زبان و ادبیات فارسی بهره مند شویم.
"دکتر اصغر دادبه" که به گواه حداقل دو نسل از دانش آموختگان ادبی کاشان، حق بزرگی بر گردن کاشان داشته و به تربیت شاگردان بسیاری پرداخته، بار دیگر در جمع شاگردان قدیم خود حضور یافت و با همان صلابت و صراحت داد سخن به تمامی داد و از ژرفای وجودش به جان مایه و بن مایه ای به نام زبان و ادبیات فارسی، چنان پرداخت که در چشمی اشک و آه بود و در چشمی دیگر غرور و غیرت.
تأثیر پذیری فرهنگ شبه قاره هند از شاعران پارسی زبان با حضور بزرگانی از ایران در آن ولایات و وام گیری آنان از آبشخور مکتب فرهنگی ادبی فردوسی و سعدی و حافظ، محور سخنان دکتر دادبه بود و این که هنوز همان رگه های جوشان در حال خروشیدن است و صد افسوس که این همّت و حمیّت در نهاد فرزندان ما کم رمق و نیم رمق می نماید.
استاد اما در کنار بزرگان میراث ادب ایران زمین - فردوسی و سعدی - از متأخرین، «ملک الشعرای بهار» را گنجینه ای بی همانند در زایش و تراوشات ادبی دانست و به مطالعه مشی این پژوهشگر ادیب توصیه ها کرد.
دکتر دادبه افول تدریجی زبان و فرهنگ در بستر تاریخ را زنگ خطری برای نسل ها و هويت فرهنگی ایران دانست و از نفوذ هوشمندانه فرنگی ها و رخنه در کار فرهنگ و میراث و زبان ایران، ناله سر داد.
انقطاع تاریخی و فرهنگی از میراث گذشته به معنای مرگ یک فرهنگ و هویت است و این همان غارت فرهنگی و هجوم همه جانبه استعمار به داشته ها و سرمایه های فرهنگی ماست. در نگاه دکتر دادبه موج تخریب خانه های به اصطلاح "کلنگی" اما در حقیقت شاهکارهای معماری ایران و تسرّی آن به مفاخر و مواریث فرهنگی دردناک ترین واقعه تاریخ این سرزمین است و مصرّانه و ملتمسانه خواست تا نگذاریم با ادعای خانه های کلنگی، تیشه به ریشه اصالت هایمان بزنند و بزرگان مان را به بهانه بیگانگی با معاصر بودن با ما در نگاه فرزندان امروزی، کلنگی و تاریخ مصرف گذشته قلمداد کنند.
همه به خوبی می دانند و می دانیم، مرگ تدریجی زبان و فرهنگ یعنی مفارقت روح از بدن و این سیاست استعمار، حربه ای برای اضمحلال و نابودی حیات پر افتخار یک ملت رشید است که در آن رستم ها و فردوسی ها فر و شکوه تمدن یک ملت را آفریده اند.
دکتر دادبه با اشاره به خانه تاریخی تاج، همت بلند استاد سید علی اکبر حِلّی در بازسازی و مرمت خانه های تاریخی کاشان را ستود و راه علاج طرح مرموز تخریب خانه های تاریخی به بهانه کلنگی بودن را تکثیر استاد حلی ها دانست.
از خوش اقبالی، آیین رونمایی از کتاب هفت بند کمال الدین ملا حسن کاشانی که نسخه عکسی آن به کوشش دکتر عارف نوشاهی در پاکستان و نسخه دیگری از همین کتاب به سعی علی اصغر شاطری در کاشان به چاپ رسیده، تحفه معنوی استاد پیشکسوت زبان فارسی (دکتر نوشاهی) به کاشان و معرفی ده ها نسخه عکسی و خطی شاعران و نویسندگان کاشانی در کتابخانه های شبه قاره هند و پاکستان بود.
این فهرست مطول نشان داد که ریشه های فرهنگی حوزه تمدنی کاشان تا آن سوی مرزها امتدادی پر افتخار داشته و وجود مزار شاعرانی چون کلیم کاشانی، سنجر کاشانی و قصاب کاشانی در هند، گواه تأثیر گذاری مفاخر این شهر و نشانه تأثیر پذیری فارسی زبانان و دوستداران فرهنگ و زبان فارسی در دیگر بلاد است.
در حالی که حضور گرم استادان زبان و ادبیات دانشگاه های کاشان در این محفل با مشارکت مرکز کاشان شناسی دانشگاه کاشان و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی کاشان مغتنم و نقش ارزشمند دکتر علی میر انصاری، دکتر وحید مهدی زاده، دکتر وفایی و دکتر محمد خداداد در مدیریت، اجرا و هماهنگی این مراسم ستودنی بود و تجلیل از استاد عارف نوشاهی، استاد حسن عاطفی (مصحّح دیوان ملا حسن کاشی) و علی اصغر شاطری در خاطره ها ثبت می شد؛ با خود می اندیشیدم چگونه می توان آیینی باشکوه با محوریت شاعران بزرگ کاشانی مدفون در هند با مشارکت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی در آن سرزمین برگزار کرد. اقدامی که می تواند ضمن تحکیم پیوندهای فرهنگی و استحکام مشترکات فرهنگی کاشان و شهرهای میزبان شاعران کاشانی آرمیده در آن، اثرات و ثمرات بی شمار داشته باشد و غبار غربت و گمنامی از چهره این پارسی سرایان شیرین سخن بزداید.
نظر شما