به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجتالاسلام والمسلمین مسعود عالی استاد اخلاق در مراسم سوگواری شب تاسوعای حسینی که با حضور آیتالله خامنهای رهبر معظم انقلاب در حسینیه امام خمینی(ره) برگزار شد. طی سخنانی گفت: یکی از بالاترین مقاماتی که انسان میتواند به آن برسد معیت با امام معصوم(ع) است.
وی افزود: برای اینکه انسان در دنیا و آخرت در معیت اهل بیت(ع) قرار بگیرد باید سه شرط معرفت و محبت به اهل بیت(ع)، معرفت و محبت نسبت به اولیا و دوستان اهلبیت(ع) و برائت از دشمنان اهل بیت(ع) را داشته باشد.
حجتالاسلام والمسلمین عالی با بیان اینکه هرکس بخواهد یار اهلبیت(ع) باشد باید نسبت به رسالت ولی خدا معرفت داشته باشد، عنوان کرد: هر امام معصوم(ع) به عنوان ولی خدا در موقعیتهای مختلف رسالت و مأموریت خود را داشتند در عین حال که روح کلی بر حرکت آنها حاکم بود اما اقتضا و شرایط هر کدام با یکدیگر تفاوت داشت.
این استاد اخلاق با بیان اینکه در معرفت نسبت به اهلبیت(ع)، معرفتهای عمومی و اطلاعات ذهنی لازم است اما کافی نیست، اظهار کرد: یک مومن باید شان و مرتبه اهلبیت(ع) را در حد امکان بشناسد، نسبت به فضائل، مناقب و سیره آنها آشنا باشد و بداند ولی خدا چه وظایفی از او انتظار دارد. آشنایی با این موارد لازم است اما کافی نیست چراکه ایثار، فداکاری و تسلیم به وجود نمیآورد.
وی افزود: اطلاعات عقلی را دشمنان هم داشتند و برخی از آنها فضایل اهلبیت(ع) را میدانستند اما اطلاعات صرف تسلیم بودن، ایثار و فداکاری را ایجاد نمیکند، آنچه سبب میشود انسان در معیت ولی خداوند قرار بگیرد علاوه بر معرفتهای عقلی و ذهنی معرفت قلبی است یعنی انسان آنها را باور کند.
حجتالاسلام والمسلمین عالی تصریح کرد: امام راحل می فرمودند معارف باید وارد قلب شود در این صورت بر روحیات، قلب و رفتار انسان اثرگذار است. معرفت قلبی نسبت به ولی خدا به این معنی است که امام معصوم بیش از من بر مصالح من آگاه است و حتی دلسوزتر و مهربانتر از من به من است. یعنی اگر ما اختیار خود را داریم ولی خدا اختیاردارتر است.
این استاد اخلاق با بیان اینکه باور قلبی ارادت، دلدادگی، وفا و ایثار میآورد، اظهار کرد: دلدادگی و باور انسان را به اقدام، عمل، وفا، تسلیم و ایثار میکشاند. معرفت قلبی با باور قلبی، توسل، اشک، ارتباط با اهلبیت(ع) و امام زمان(عج)، نماز اول وقت، ارتباط با قرآن و اعمال صالح حاصل میشود.
وی با بیان اینکه انسان نه تنها باید نسبت به اهلبیت(ع) معرفت داشته باشد بلکه باید نسبت به دوستان اهلبیت(ع) هم معرفت کسب کند. ابراز کرد: برخی پیامبر(ص) را دوست داشتند اما دوستان پیامبر(ص) را دوست نداشتند چرا که گاهی برخی از آنها فقیر و از طبقات پایین اجتماع بودند.
حجتالاسلام والمسلمین عالی افزود: در قرآن آمده که مردم به حضرت نوح(ع) میگفتند چرا ما به شما ایمان بیاوریم در حالی که فرومایگان و کسانی از طبقات پایین اجتماع در کنار شما قرار دارند. برخی از مردم زمان پیامبر(ص) از او میخواستند که از فقرا کنارهگیری کند اما خداوند پیامبر را توصیه میکرد که چشم از آنها برندار یعنی با مومنان فقیر باش زیرا آنها به کار تو میآیند.
این استاد اخلاق ادامه داد: برخی افراد رسول خدا(ص) را دوست دارند اما دوستان رسول و دوستداشتنیهای ایشان را دوست ندارند. اگر انسان بخواهد محک بزند خود را که چقدر اولیا خدا و اهلبیت(ع) را دوست دارد ببیند که به خاطر آنها میتواند از میل خود بگذرد و دوستداشتنها و دوستان آنها را دوست داشته باشد.
وی بیان کرد: گاهی اهلبیت(ع) دستور میدهند که کسی یا چیزی را دوست داشته باشیم که طبق میل ماست این هنر نیست، محبت خالصانه زمانی است که برخلاف میل خود کسی یا چیزی را که اهلبیت(ع) دوست دارند را دوست داشته باشیم، این محبت خالص است.
حجتالاسلام والمسلمین عالی با بیان اینکه شرط دومی که انسان بتواند در معیت اهلبیت(ع) باشد این است که دوستان و دوست داشتنیهای اهلبیت(ع) را دوست داشته باشد، عنوان کرد: اهلبیت(ع) نسبت به شیعیان و دوستان خود تعصب داشتند. اگر کسی حقی از شیعیان را ضایع میکرد این تضیع حق و اهانت را تضیع و اهانت به خود حساب میکردند.
این استاد اخلاق با بیان اینکه اهلبیت(ع) پدران امت هستند، گفت: اگر به فرزند پدری اهانت شود، آن پدر اهانت به فرزند را اهانت به خود تلقی میکند. شیعیان و مومنان فرزندان اهلبیت(ع) هستند بلکه آنها را بسیار بیشتر از فرزندان خود دوست دارند؛ چراکه محبت پدر و مادر به فرزند غریزی است اما محبت اهلبیت(ع) نسبت به شیعیان و مومنان از سنخ محبت خداوند است.
وی با بیان اینکه اهلبیت(ع) معدن رحمت الهی هستند، اظهار کرد: اگر مومنان حقوق یکدیگر را رعایت کنند ارادت و ولایت آنها نسبت به اهلبیت(ع) بیشتر میشود. محکم شدن ولایت و اضافه شدن ارادت به اهلبیت(ع) فقط با اشک، توسل، سینهزنی و زیارت نیست بلکه احترام به مومنین، حق مومن را ادا کردن و کار آنها را راه انداختن، شیعیان را به عنوان فرزندان اهلبیت(ع) پشتیبانی کردن یکی از راههایی است که میشود ولایت خود را با اهلبیت(ع) محکمتر کرد.
حجتالاسلام والمسلمین عالی با تاکید بر اینکه اهلبیت(ع) نسبت به شیعیان و مومنان خود تعصب داشتند، عنوان کرد: مراقب باشیم دل شیعیان اهلبیت(ع) را نشکنیم، سوز دل، اشک روان، آه سحر، ناله شب، همه از لطف خداست به کسانی داده میشود که نسبت به شیعیان محبت داشته باشد.
این استاداخلاق ادامه داد: اهلبیت(ع) برنمیتابند که شیعیان آنها نسبت به مومنان و شیعیان دیگر بیاحترامی داشته باشند در این بین پدر، مادر، خواهر و برادر حق مضاعفی دارند. اگر میخواهید به اهلبیت(ع) نزدیک شده و در معیت آنها قرار بگیرید باید احترام دوستان او را نگه دارید.
وی با بیان اینکه انسان افزون بر محبت به اهلبیت(ع) و دستان آنها باید نسبت به دشمنان اهلبیت(ع) هم برائت داشته باشد، گفت: اهلبیت(ع) نسبت به دشمنان خدا موضع داشتند و صلح کل نبودند، خداوند متعال با آن رحمت بینهایت نسبت به دشمنان دین غضب دارد مومن واقعی هم باید چنین باشد.
حجتالاسلام والمسلمین عالی با بیان اینکه ایمان محبت نسبت به جبهه حق و برائت از جبهه ناحق است، ابراز کرد: پیامبر اکرم(صص) فرموند محکم ترین رشته از ایمان که انسان را به خدا میرساند تولی و تبری است. برخی افراد از شعار مرگ بر آمریکا پرهیز میکنند در حالی که مرگ بر آمریکا ذکر است. شهید بهشتی میفرماید شمر زمان خود را بشناسید و در مقابل آن موضع بگیرید. اگر ما مرگ بر آمریکا میگوییم به مردم آنها کاری نداریم بلکه برای مستکبران و قلدر هایی که آنها را مدیریت میکنند است.
این استاد اخلاق افزود: کسانی که صلح کل هستند و به همه لبخند میزنند چه بسا دزدان ایمان و ارزشهای دینی آنها را ببرند و فرهنگ بیگانه را وارد زندگی آنها کنند. در مقابل دشمن موضعی داشته باشید و مراقب باشید که امواج فرهنگی دشمن وارد سبک زندگی شما نشود.
وی بیان کرد:خداوند متعال در قرآن خطاب به مومنان فرموده است که مبادا ذرهای به ظالمین میل کنید زیرا اگر میل شما به آن طرف برود تاریکی جبهه کفر آنقدر زیاد است که شما را هم خواهد گرفت. لعنهایی که در قرآن و ادعیه آمده است برای مستکبران و قلدرهایی است که در مقابل خدا و جبهه حق ایستادند.
حجتالاسلام والمسلمین عالی در پایان خاطرنشان کرد: با تولی و محبت به دوستان و اولیاء الهی و تبری از دشمنان آنها انسان میتواند در معیت ولی خدا قرار بگیرد. هنر مومن است که در فتنهها و شبههها ولی خدا را رها نکند. حضرت ابوالفضل(ع) در جایی که فتنه، شبهه و تاریکی بود و یاران همه به شهادت رسیده بودند برای او امان نامه آمد اما حضرت نه تنها جواب آنها را ندادند بلکه به دشمنان غضب هم کردند که هیچ گاه امام خود را رها نخواهد کرد.
نظر شما