به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از استان تهران، اکثر مردم متدین و مذهبی کشور و جریان حزب اللهی و مؤمن و انقلابی ما از علت مدارا یا مماشات با اغتشاش گران می‌پرسند و برخی نیروهای انتظامی و امنیتی را به کوتاهی و انفعال متهم می‌کنند. آیا واقعا نیروهای انتظامی و امنیتی در جمهوری اسلامی منفعل و بی تفاوت هستند؟!
برای پاسخ به این سؤال اول باید ببینیم نقشه دشمن چیست؟ چه پازلی طراحی کرده و چه نتیجه ای را می خواهد بگیرد؟ همانطور که می دانیم دشمن با یک برنامه ریزی جامع این اغتشاشات را طراحی و عملیاتی کرد.
مرحله اول: تحریک هیجانات و احساسات عمومی با داستان سرایی و ایجاد فضای رسانه ای در خصوص مرگ مهسا امینی بود که با تکرار پروژه کشته سازی سعی در از بین بردن امنیت روانی و قانع کردن مخاطبان رسانه ای خود مبنی بر غیر قابل اعتماد بودن و خونریز بودن جمهوری اسلامی نمود.
مرحله دوم: با استفاده از جریانهای ضد انقلاب و تجزیه طلب و منافقین اعتراضات را وارد مرحله اغتشاش کرد ؛ در این مرحله دشمن یک طرح اولیه و یک طرح پشتیبان را دنبال می کرد ؛ طرح اولیه همراه کردن قشر خاکستری جامعه و ایجاد انقلاب رنگی شبیه کاری که در اوکراین و گرجستان اتفاق افتاده بود اما با عدم همراهی اکثریت مردم و پایگاه اجتماعی عظیم جمهوری اسلامی این طرح شکست خورد ؛ لذا وارد طرح پشتیبان شد و مرحله سوم را کلید زد.
مرحله سوم: به بالا بردن حجم خشونت و تخریب و هتاکی و هنجار شکنی برای ایجاد فضای ناامن و ایجاد رعب و وحشت در فضای جامعه اقدام کرد . قتل های وحشیانه ، تخریب اموال عمومی و خصوصی و قاچاق سلاح و مهمات در حجم بالا در این مرحله انجام گرفت.
ورود به مرحله تشدید خشونت ، تخریب و آدم کشی دقیقا به معنای ناامیدی از وقوع انقلاب سریع و همراه شدن قشر خاکستری جامعه است ؛ چرا که عدم همراهی مردم با جریان خشن ، تخریب گر و آدم کش کاملا واضح است.
پس دشمن دنبال چه نقشه ای است؟
در حال حاضر دشمن به دنبال ایجاد تله و طراحی جنگ داخلی است؛ زیرا با افزایش خشونت، ترور و نا امنی، مردم برای بازگشت آرامش به دستگاه های انتظامی، اطلاعاتی و امنیتی فشار می آورند و نارضایتی از این دستگاه ها بالا می گیرد و همزمان با افزایش فشار افکار عمومی، دستگاه‌های نظامی و امنیتی صبر راهبردی خود را از دست داده و مجبور به بالا بردن خشونت در مقابله با اغتشاشگران می شوند و این دقیقا ورود به تله جنگ داخلی است.
افزایش خشونت نیروهای انتظامی و انتشار اخبار و فیلم های آن، باعث مظلوم نمایی و توجیه خشونت متقابل می شود و با بالا گرفتن درگیری، کشورهای متخاصم نیز برای ورود به درگیری نظامی، مشروعیت بین المللی به دست می آورند و این جاست که پروژه ایجاد جنگ داخلی و سوریه سازی ایران با موفقیت انجام می گیرد. جلسات منظم این روزهای نهادهای بین المللی در همین راستا است.
در حال حاضر صبر استراتژیک نظام نه مماشات است و نه مدارا؛ بلکه پرهیز از ورود در تله ایست که کار گذاشته اند و این صبوری، جز تدبیر نظام نیست؛ همان گونه که فرمانده ارتش چند روز پیش بیان نمود که صبر در برابر اغتشاشگران صرفا با اراده نظام صورت گرفته و به معنای عدم توانایی نیروهای نظامی نیست.
دشمن فکر کرده است با پهن کردن این تله، می تواند شکار را به چنگ آورد اما کور خوانده است، چراکه حریف اژدهاست نه یک موش ضعیف!
لطفاً با دامن زدن به موج لزوم برخورد نیروهای امنیتی و انتظامی، کشور را وارد تله دشمن نکنید.
بهترین راهبرد همین است که نظام در پیش گرفته و آن صبر راهبردی رسانه ای و همزمان مبارزه و دستگیری سریع عوامل اطلاعاتی و میدانی دشمن است تا حربه دشمن کند شده و با تداوم این برخورد هوشمندانه نظام، برای حفظ مهره های اصلی و شبکه جاسوسی خود از ادامه پروژه دست بکشد و عوامل اصلی را از کشور خارج کرده یا مخفی نماید؛ چرا که اگر نتواند به خواسته اش برسد، قطعا حفظ مهره های کلیدی و شبکه جاسوسی که سال ها برای آن زحمت کشیده اهمیت بالاتری دارد.
نظر شما