رسوایی دیگری برای نهادهای حقوق بشر غربی

خبرگزاری شبستان: آنچه این روزها در میانمار روی می دهد هولناک تر و دهشتناک تر از آن چیزی است که در تصور بگنجد. رسانه ها به ویژه رسانه های غربی عملا یک سرپوش بزرگ و بایکوت خبری بر نسل کشی مسلمانان در میانمار گذاشته اند. آمارهایی که اخیرا از سوی رسانه های بین المللی منتشر شده حکایت از آن دارد که فقط در چند روز گذشته هزار تن از مسلمانان میانمار به فجیع ترین شکل ممکن قتل عام شده اند، با این همه هیچ بعید نیست ابعاد فاجعه از این اعداد و ارقام فراتر هم باشد.
محتوای دهشتناک و متأثرکننده اخباری که این روزها به صورت بسیار محدود در برخی رسانه های جهان بازتاب داشته نشان می دهد میانمار امروز فجیع تر از بالکان به صحنه تسویه نسلی و عقیدتی تبدیل شده است. تصاویر و فیلم های معدودی که مخابره شده بسیار اندوهناک و متأثرکننده است. فارغ از این که این انسان ها چه عقیده و مسلک و مرامی داشته اند آنچه روی می دهد یک علامت سوال بزرگ را در برابر همه نهادهای بین المللی به ویژه نهادهای به اصطلاح حقوق بشر غرب و چتر رسانه ای شان قرار می دهد.
رسانه ها با آن تعریفی که امروز غرب به آن رسیده و ترویج می کند ساحران و شعبده بازان عصر ما هستند. آن ها هستند که وقتی به نفع شان باشد لکه کوچکی را آن قدر بزرگ می کنند و زیر پوستش می دمند که همه از وسعت و ابعادش متحیر شوند اما وقتی به نفع شان نباشد می توانند کوهی از فاجعه را چنان سبک جلوه دهند یا صورت مسأله را چنان تحریف کنند که شاکی در جایگاه متهم بنشیند.
درست است که امروز جهان پهناور ما با شبکه های تنیده شده اطلاعاتی به دهکده ای کوچک تبدیل شده اما عمده ساکنان این دهکده قربانیان تبعیض و سیاست سلطه و تبعیضند. ما در دهکده ای زندگی می کنیم که شاهراه های ارتباطی اش در خدمت رسانه ها و نهادهای به اصطلاح حقوق بشر است. آن ها هستند که می توانند چتر دوربین هایشان را بر یک موضع کم اهمیت چنان بگسترانند که جامعه جهانی گمان کند آن موضوع مهم ترین و حیاتی ترین مسأله روز جهان است. اتفاقی که امروز در اشکال گوناگون آن در امپراطوری رسانه ای غرب رخ می دهد. آن ها چنان نگاه های تنگ نظرانه را تسخیر کرده اند که سرگرمی ها، لهو و لعب ها و زرق و برق های حرام و فرش قرمزها و تحریف وقایع و ماهیت حوادث جهان یعنی هر آنچه که صاحبان زر و زور و تزویر به دنبال آن هستند و منافع شان را تضمین و تأمین می کند به صدر اخبار راه می یابد اما اخباری که با جان میلیون ها انسان مستضعف در سراسر جهان گره خورده اصلا مطرح نمی شود یا اگر هم مطرح شود به گونه ای عنوان می شود که انگار این حوادث حاشیه های گریزناپذیر جهانی سازی هستند!
مسلما در آنچه امروز به عنوان نسل کشی مسلمانان در میانمار روی می دهد و دولت های غربی هم چشم بر این فجایع می بندند نمی توان ضعف های کشورها و دولت های اسلامی و رسانه هایشان را نادیده گرفت. امت اسلام با وجود بیداری اسلامی و حرکت های آزادی بخشی که آغاز شده هنوز آن گونه که شایسته این بیداری باشد به ابزارهای رسانه ای و پیگیری نهادهای بین المللی با تعریف اسلامی از حقوق بشر دست نیافته است. زخمی که امروز بر کالبد هزاران مسلمان در میانمار نشسته است زخم تازه ای نیست. این زخم ناسور کهنه، زخمی است که سال هاست بر پیکره امت اسلام دیده می شود. این زخم جز با دیده بانی و تداوم بیداری اسلامی و پوشاندن جامه رسانه ای درخور این بیداری میسر نخواهد شد.
پایان پیام/