خبرگزاری شبستان البرز؛ مجتبی دانایی: نمی دانم چگونه می توان تمامی تمنیات دل را به تصویر کشید به ویژه دلی که با آهنگ کربلای حضرت اباعبدالله الحسین(ع) آمیخته و معطر شده باشد.
دلدادگی به حضرت دوست به آن جانشین و فرزند بهترین ها بر روی زمین فصلی از عشق و بلوغ ایمانی است، فصلی از درک مقام امام در بعد جهانی. آن زمان که از هر نژاد و قوم و قبیله ای یکجا در اربعین فریاد یا حسین(ع) سر داده می شود.
نوای هل من ناصر ینصرانی همچنان باقی و پابرجاست و تا دولت ظهور این آهنگ و این طلب معطر برای شکل گیری حکومتی با وجود امام جاری و ساری است.
محبت به امام، درک مقام امام و قدر منزلت امام همان چیزی است که دنیای دهکوره امروز محتاج و نیازمند بدان است اینکه همه، همه آدمیان با باور به قدر و ساحت امام در یک منزل قرار گیرند و منتظرانه حقیقت معنی ظهور را درک کنند.
اربعین ۱۴۰۲ پرشکوه تر از سال‌های گذشته برپا شد، مردان، زنان، کودکان و پیر و جوان به صحنه آمدند برای ارادت خالصانه برای باوری که با خون سید و سالار شهیدان کربلا در دل داشتند.
و این عهدی شد برای دولت عشق، آن زمان تمام مردم جهان تحت سیطره یک باور و یک پرچم نوای دلدادگی به آزادی خواهی و اسلام ناب محمدی سر خواهند داد و تا آن روز اربعین یادآور مقام قدر امام در ابعاد جهانی است.
نظر شما