به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام والمسلمین سیدمحمدباقر علوی تهرانی استاد حوزه علمیه به مناسبت شهادت حضرت زهرا(س) در ایام فاطمیه در مراسمی که در مسجد امیر تهران برگزار شد، طی سخنانی گفت: فدک ملک اختصاصی حضرت رسول گرامی اسلام(ص) بود که بدون جنگ و خونریزی آن را به دست آورده بود و طبق دستور الهی آن را به حضرت زهرا(س) بخشیده بودند.
حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی با بیان اینکه اجماع فرقین و غدیر بر این است ملک فدک مختص خاندان نبوت یعنی حضرت زهرا(س) بوده است، عنوان کرد: شیعه و اهل سنت هر دو در این باب روایت دارند که فدک تنها بخشش پیامبر(ص) نبوده است بلکه اموال دیگری از فئی هم بوده است که پیامبر(ص) در اختیار اولی و دومی و حتی بخشی از مهاجر قرار داده است.
وی با بیان اینکه صاحب مال هرگونه که بخواهد می تواند در اموال خود تصرف کند. ابراز کرد: خداوند فاطمه را مالک فدک قرار داده است، پیامبر (ص) برای این امر سند صادر می کنند. فدک بخشش پدری به دخترش نبود بلکه بخشش الهی به حضرت زهرا(س) بود. ابان ابن تغلب از امام صادق(ع) آورده است که خداوند فاطمه را مالک فدک قرار داده است. پیامبر(ص) بر این عطای الهی سند زدند و شاهد گرفتند؛ اما آن دو نام ماترک حضرت زهرا(س) یعنی فدک را صدقه گذاشتند که بتوانند آن را غصب کنند.
این استاد حوزه علمیه با بیان اینکه طرفداران سقیفه همه حقیقت را بازگو نمی کنند، اظهار کرد: ابن ابی الحدید درباره وقایع غصب فدک روایت تاریخی دقیق آورده اما قضاوت نادرست دارد، او می گوید که فاطمه درحالی از دنیا رفت که نسبت به آن دو خشمگین بود اما آن دو نفر مورد بخشش خداوند قرار گرفتند؛ ابی الحدید این را گفته اما دلیلی برای این سخن خود ندارد. خداوند خود فرموده است غضب من در غضب فاطمه و رحمت من در رحمت فاطمه است. . وقتی حضرت زهرا آنها را نبخشید است پس خداوند هم آنها را نبخشیده است. ابی الحدید می گوید ان دو باید حرمت فاطمه را حفظ می کردند اما نگران فتنه در امت شدند و آنچیزی را انجام دادند که مصلحت امت بود. چیزی که اسلام را بر زمین زد تشخیص مصلحت از ناحیه افرادی بود که اصلا مصلحت جامعه را تشخیص نمی دادند.
حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی با بیان اینکه امیرمومنان امام علی(ع) در مقابل تمام لشکر سقیفه مظلوم بود اما ضعیف نبودند. گفت: وقتی اهل سقیفه آمدند که فدک را از امیرمومنان امام علی(ع) بگیرند حضرت فرمودند اگر گردن مرا بزنید فدک را به شما نمی دهم. زمانی که مردم با ابوبکر بیعت کردند و پایه های حکومت او مستحکم شد همه را ساکت کرد. کسانی را فرستادند همه کارگزاران حضرت زهرا(س) در منطقه فدک را اخراج و آنجا را غصب کردند. مردم بنده دنیا هستند غیر از دنیا دنبال چیزی نیستند، این سیاست که دست اطرافیان پیامبر را خالی کنند رویه منافقان بود.
وی در پایان با بیان اینکه نفاق سیاسی و عقیدتی خطرناکترین نوع نفاق است که قصد نابودی وحی الهی را دارد و یکی از انگیزه ها برای غصب فدک رشوه و تطمیع مخالفان بود. خاطرنشان کرد: آیت الله سبحانی تحلیلی دارند که در آن می گوید هیچ نقص شخصیتی در امیرمومنان امام علی(ع) وجود نداشت که مردم از کنار او پرداکنده شوند، حضرت همه شرایط رهبری را دارا بودند؛ هر گاه فردی با این خصوصیت قدرت مالی داشته باشد بخواهد با دستگاه خلافت ظلم به مبارزه برخیزد مردم گرد او را می گیرند و برای دستگاه خلافت خطرناک خواهد بود؛ بنابراین منافقان فکر کردند که اگر سلب امکانات و شرایط دیگر او امکان پذیر نیست می توان قدرت اقتصادی او را سلب کرد؛ منافقان برای تضعیف بنیه اقتصادی حضرت امیرمومنان امام علی(ع) فدک را از خاندان نبوت گرفتند تا به عقیده خود آنها را به دستگاه خلافت نیازمند کنند.
نظر شما