«سیروس کهوری نژاد»، بازیگر سینما و تلویزیون در آستانه ۱۹ مهرماه سالروز بیانات مقام معظم رهبری درباره کانون های مساجد در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان درباره تجهیز کانون های فرهنگی و هنری مساجد و استفاده از ظرفیت آنها در تربیت نسل تراز فرهنگ و هنر همانند نسل دهه شصت اظهار کرد: با توجه به اتفاقاتی که در حوزه هنر رخ می دهد اغلب آثار هنری به لحاظ محتوایی و کیفی نازل شده اند و جذابیت هنری چندانی ندارند بنابراین من فکر می کنم تمام جامعه نیازمند تربیت درسی و هنری است؛ حتی آثار آن کیفیت دهه هفتاد و هشتاد را هم ندارند.
این بازیگر سینما و تلویزیون درباره دلیل افت کیفی آثار فرهنگی و هنری گفت: یکی از دلایل این موضوع خود مسئولان فرهنگی و هنری هستند، زمانی که به هنرمندان نیاز دارند آنها را مورد توجه قرار می دهند و کارشان که تمام شد، رهایشان می کنند؛ از دید آنها در سبد زندگی مردم هنر موسیقی، تئاتر و سینما تعریف نشده است و به آن توجهی ندارند مگر آثاری که سفارشی هستند.
کهوری نژاد با اشاره به بیانات مقام معظم رهبری در حمایت از هنر گفت: طبق فرمایش رهبر معظم انقلاب تئاتر و هنر برای همه است، همه مردم مالیات می دهند اما از عواید مالیات تنها یک قشر خاصی استفاده می کنند و این عادلانه نیست و همین باعث خانه نشینی هنرمند می شود، متاسفانه نگاه به هنر مادی و ابزاری شده است.
بازیگر سینما و تلویزیون درباره مدرسه تئاتر شبستان و آموزش هنر به بچه های مسجد، بیان کرد: نوجوانان و جوانانی که در کانون های فرهنگی و هنری مساجد آموزش هنر دیدند به ما مربیان می گفتند ما آموزش دیدیم اما الان کجا کار کنیم؟ می گفتم: مسجد! می گفتند ما را در مسجد به خطر سبک پوشش مان راه نمی دهند؛ انگار ما آنجا غریبه هستیم یا اگر نمایش غیرمذهبی در مسجد اجرا کنیم می گویند باید در مسجد کار مذهبی اجرا شود. با همه این مسایل آموزش تئاتر در مساجد و مدرسه تئاتر شبستان جای امیدواری بسیار دارد چرا که به نوجوانان و جوانان علاقه مند آموزش می دهند و آنها نمی خواهند در کلاس هایی که بابت آن باید هزینه های میلیونی پرداخت کنند، شرکت کنند.
کهوری نژاد با اشاره به ندادن بودجه به برخی از هنرمندان برای ساخت آثار سینمایی و تئاتری گفت: متاسفانه بودجه تئاتر و سینما تنها به حلقه دوستان می رسد و آنهایی که بودجه را دریافت می کنند در طول سال تنها یک یا دو کار تولید دارند؛ من می خواهم این موضوع را به حضرت آقا بگویم که قصه ما این است که نمی توانیم کار انجام دهیم؛ ما برای انجام کار فرهنگی بودجه می خواهیم.
وی با اشاره به شرایط سخت هنرمندانی که نمی توانند تئاتر کار کنند، گفت: وقتی صحبت از تئاتر می شود همه چپ چپ نگاهمان می کنند، این قدر وضع ما بد شده که حتی هنرمند همکار ما هم چپ چپ نگاه می کند! مگر جامعه ما به شعر و تئاتر و سینما نیاز ندارد و عده ای که گیشه می خواهند باید کار کنند؟ گیشه تعیین می کند که چه کسی کار کند؛ این تئاتر و هنر نیست. مشتری تعیین می کند که من چه می خواهم؟ سالن های ما هم می گویند اگر نتوانید تماشاگر داشته باشید ما نمی توانیم سالن برای اجرا به شما بدهیم؛ در این شرایط هنرمندی که کار بلد است باید چه کار کند؟ تکلیفش چیست؟ وقتی دولت خود را از تئاتر کنار می کشد کار به این ابتذال کنونی که در تئاتر است، کشیده می شود.
وی با اشاره به رواج طنزهای مبتذل در آثار سینمایی و تئاتری و استقبال از این آثار گفت: متاسفانه به لحاظ محتوایی سینما و تئاتر ما دچار ابتذال شده است. من برخی از اصطلاحات در فیلم ها را حتی نمی توانم برای دخترم معنی کنم و خجالت می کشم. چرا سلیقه ها به این سمت رفته است نمی دانم! آیا سلیقه ملتی با ۱۴۰۰ سال سابقه دین اسلام و فرهنگ اسلامی این است؟ این تولیدات درخور یک ملت ایثارگر نیست.
نظر شما