دکتر «سیما فردوسی» عضوء هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی، روان شناس و کارشناس خانواده در صدا و سیما در گفتگو با خبرنگار فرهنگ و اجتماع خبرگزاری شبستان با اشاره به عواقب نمایش خشونت در آثار و سریال های شبکه نمایش خانگی اظهار کرد: هر اثری هنری که خلق می شود، نمی تواند برگرفته از شرایط اجتماعی زمان خود نباشد؛ بنابراین وقتی آثار خشونت باری خلق می شود، قطعا این نوع اتفاق یا نظیر آن در جامعه ای که هنرمند در آن زندگی می کند، وجود دارد. مشاهده این اتفاقات در جامعه، هنرمندان را تحت تاثیر قرار داده و آنها نیز آن اتفاقات واقعی را به تصویر می کشند.
وی تصریح کرد: درباره اینکه آیا لزومی برای به تصویر کشیدن این موارد در جامعه است، باید بگوییم انسان ها نباید از محیط اطراف خود بی خبر باشند و باید بدانند در محیطی که زندگی می کنند، چه اتفاقاتی می افتد؛ چرا که دانستن این موارد برای حفظ و حراست آنها امری لازم و ضروری است منتهی نباید عواقب اجتماعی آن را نیز نادیده گرفت.
دکتر فردوسی در ادامه بیان کرد: مسایل اجتماعی در روح و روان انسان ها تاثیر می گذارند و بسیاری از افراد بر اثر آنها دچار استرس های شدید شده و احساس ناامنی به آنها دست می دهد؛ بنابراین این مسایل باید با ظرافت انجام شود تا از یک طرف هم اطلاع رسانی شده باشد و سطح آگاهی آدم های جامعه بالا رود تا بیشتر مراقب خانواده خود باشند و از سوی دیگر نیز آن قدر هم نباید آنها را دراماتیک مطرح کرد تا موجب ترس شدید در افراد شود.
کارشناس امور خانواده با اشاره به عواقب به تصویر کشیدن خشونت در آثار هنری شبکه نمایش خانگی بر کودکان اظهار کرد: در خصوص نمایش این آثار برای بچه ها نیز باید بگوییم نه تنها تماشای این آثار برای آنها لازم نیست بلکه هرگز نباید این آثار را ببینند. باید به خانواده ها به جد تاکید شود تا این گونه فیلم ها و سریال ها را برای بچه های خود نگذارند؛ چرا که آنها بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند.
وی با بیان اینکه یکی دیگر از آسیب های فیلم های خشونت بار بدآموزی است افزود: بسیاری از افرادی که مستعد انجام کارهای خلاف هستند با دیدن این آثار چیزهای جدیدی یاد می گیرند و درصدد انجام این امور ناپسند برمی آیند. در واقع با مشاهده این تصاویر یک موضوع منفی جدید به آنچه از قبل بلد بودند، افزوده می شود. از طرفی بر روی این گونه آثار حتما باید کارشناسی انجام شود تا دلایل رفتار آدم های داخل آن فیلم یا سریال برای آنها تحلیل شود.
عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی بر لزوم بحث پیشگیری تاکید کرد و افزود: به هر حال با مشاهده خشونت در آثار هنری وضعیت روحی و روانی آدم ها به خطر می افتد و دچار شکست عصبی می شوند؛ در نتیجه ممکن است کارهای عجیب و غریب انجام دهند؛ در واقع جامعه نیاز به ارتقای سطح دانش خود در مسایل روحی و روانی دارد. ما نمی توانیم تمام افراد را سالم بدانیم و برخی نشانه های ناسلامتی در آدم ها مشاهده می شود که نباید آنها را نادیده گرفت. اگر شخصی یک سری علایم حتی خفیف از رفتارهای ناجور و غیر عادی نشان می دهد، آدم های اطراف وی باید آن قدر اطلاعات شان قوی باشد که رفتارهای آن فرد را عادی تلقی نکنند.
دکتر فردوسی با اشاره به دلیل نمایش خشونت در شبکه نمایش خانگی گفت: جامعه ما در حال حاضر بیش از تلویزیون به سمت تماشای آثار شبکه نمایش خانگی گرایش پیدا کرده است. صدا و سیما به دلایل مختلف از جمله مشکلات مادی خیلی از ساخت آثار جدید استقبال نمی کند، بنابراین بیشتر تهیه کننده ها به سمت تولید آثار برای پخش در فضای مجازی می روند. صدا و سیما باید این امر را جدی بگیرد که اگر نمی خواهد متولی برنامه ها شوند، هنرمندان به سمت شبکه نمایش خانگی می روند و از این طریق آثار خود را به معرض نمایش می گذارند. باید یک فیلترینگی برای بررسی اثرات مخرب این محصولات و سانسور آنها وجود داشته باشد؛ چرا که عوارضی همچون تاثیرات روحی و روانی و بدآموزی در خود دارند.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه از لحاظ روانشناسی مسئولیت هنرمندان و فیلمسازان در برابر مخاطب چقدر است تصریح کرد: خیلی زیاد، یک هنرمند با آثار خود مستقیما با اوضاع فکری، ادراک، نقص و روح و روان آدم ها در ارتباط مستقیم است؛ بنابراین وظیفه بسیار سنگینی بر عهده دارد و کاری که بنا دارد آن را در سطح جامعه پخش کند، باید حتما از لحاظ روانشناسی و جامعه شناختی کارشناسی شود و متخصصان و کارشناسان بر روی این محصولات نظر دهند. متاسفانه در برخی موارد نیز فیلمسازان صرفا اقتصادی کار را در نظر می گیرند و بیشتر به دنبال جذب مخاطب هستند تا پول بیشتری به دست می آورند. این مسئله امری کاملا ناراحت کننده و خیانت بزرگی به جامعه است. اینکه ما صرفا به خاطر مسایل اقتصادی محصولی ارایه دهیم که روح و روان مردم را درهم بشکند و تاثیرات بسیار بدی در جامعه ایجاد کند، قطعا خیانت است.
وی در پایان گفت: باز تاکید می کنم؛ تولید آثار هنری اولا حتما باید با نظر کارشناسان و متخصصان صورت بگیرد ثانیا حتما بعد از ارایه آثار یک میزگرد تحلیل گرایانه ای داشته باشند؛ چرا که ممکن است مخاطب نتواند پیام های آثار را آن طور که باید دریافت نماید؛ بر همین اساس ضرورت دارد این پیام ها توسط متخصصان به مخاطب انتقال داده شود.
نظر شما