به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری شبستان، روزی که «مارشال مک لوهان» جامعه شناس و نظریه پرداز ارتباطات عصر حاضر را عصر رسانه ها نامید و اصطلاح «دهکده جهانی» را مطرح کرد نظریه او برای برخی با تردید همراه بود، مک لوهان معتقد بود پیشرفت رسانه ها در آینده برای بشر مشکل ساز خواهد شد.
از دیدگاه مک لوهان دنیای امروز یک دنیای الکترونیکی است و رسانه های الکترونیکی با گسترش خود فاصله های زمانی و مکانی موجود میان انسانها را از بین برده اند و به عبارتی وسایل ارتباط جمعی جدید مانند تلویزیون، رادیو، مطبوعات، اینترنت و ... شیوه های زندگی بشری را تحت تاثیر خود قرار داده و دگرگون کرده و جهان را به یک دهکده کوچک تبدیل کرده اند.
مک لوهان این دهکده‌ی کوچک را دهکده جهانی می‌نامد که در آن افکار و اعمال جوامع از یک دیگر پنهان نمی باشند و در عین حال تاریخ شاهد به منصه ظهور رسیدن یک نوع جدید از فردگرایی انسانی است. ازدیدگاه وی در دهکده جهانی هرگونه اتفاقی که دریک نقطه می افتد قابل تسری و تعمیم به دیگر نقاط دهکده است. چرا که فرایند تبادل اطلاعات، علوم و اندیشه با سرعت قابل ملاحظه ای درجریان است.
ارجاع به نظریه ارتباطی مارشال مک لوهان به این خاطر بود که به اینترنت بیشتر بپردازیم همان که توسعه و گسترش شبکه های اجتماعی برخاسته از توسعه آن موضوع برخی از چالش ها در جوامع و بویژه جامعه ماست.
روز ۲۹ اکتبر یا همان ۸ آبان در تقویم شمسی روز جهانی اینترنت نام گذاری شده است، شاید زمانی تصور نمی کردیم تا این حد زندگی روزمره هر کدام مان به این شکل با اینترنت گره خورده باشد، عده کمی از افراد حتی نمی توانند بدون اینترنت روز یا شب شان را بسر کنند؛ پیشرفت تکنولوژی و گسترش شبکه های اجتماعی و توسعه فناوری های دیجیتال مناسبات اجتماعی جوامع را بهم ریخته و تمام شئونات زندگی افراد را تحت سیطره خود قرار داده است، اگر دنیای ما را به پیشا و پسا آمدن اینترنت تقسیم کنیم قطعا جاذبه های دنیای پیشا اینترنت بیشتر است و مناسبات اجتماعی و خانوادگی قوی تر از اکنون است، اینترنت علی رغم اینکه همه زندگی را برای مان سهل الوصول کرده و دسترسی های به ما داده که با داشتن آنها در سریع ترین زمان و مکان هر آنچه می خواهیم را با مخاطبانی در سراسر جهان به اشتراک می گذارند، اما همه انسانها را در پیله تنهایی و انزوا فرو برده است.
اینترنت از چه زمانی به ایران آمد و چگونه توسعه پیدا کرد؟
ایران در سال ۱۳۷۲ به اینترنت جهانی متصل شد، از آن زمان، تعداد کاربران اینترنت در ایران روند فزاینده‌ای داشته‌است. اما بر اساس آمار سال ۲۰۱۸، ایران به لحاظ سرعت اینترنت در دسترسی برای کاربران خانگی، در بین ۲۰۷ کشور در جایگاه ۱۱۸ قرار داشت. طبق آمار اسپیدتست در سال ۲۰۱۹ سرعت اینترنت موبایل ایران در رده ۵۶ و سرعت اینترنت ثابت ایران در رده ۱۳۰ جهان قرار دارد.
شبکه اینترنت توسط چه کسی و چگونه اختراع شد؟
اینترنت توسط مردی به نام «رابرت تیلور» که برای «آژانس پروژه‌های تحقیقاتی پیشرفته» وزارت دفاع آمریکا در شهر واشینگتن دی سی کار می‌کرد شروع شد. او سه رایانه در دفتر کارش داشت که هر یک به یکی از پروژه‌های متعدد ARPA در ماساچوست، لس آنجلس و منلوپارک وصل بود. تیلور از اینکه نمی‌توانست از طریق یک رایانه با هر سه پروژه ارتباط داشته باشد و از اینکه سه پروژه امکان ارتباط مستقیم با هم و درمیان گذاشتن اطلاعات با یکدیگر را نداشتند، خسته شده بود. راه حل تیلور برای این مسئله، که بعدها اولین شبکه رایانه‌ها شد، آرپانت (ARPANET) نام داشت و اولین مأموریت خود را در شب ۲۹ اکتبر ۱۹۶۹ (۱۳۴۸ ه. ش) به نتیجه رساند، زمانی که جی. سی کلایندر از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس پیام "lo" را به بیل دووال در منلوپارک فرستاد. این پیام قرار بود واژه "login" باشد، اما دستگاه بعد از دو حرف از کار افتاد و نتوانست کلمه را به‌طور کامل ارسال کند. البته کمتر از یک ساعت بعد آنها توانستند پیام را به‌طور کامل ارسال کنند.
زیرساخت ارتباطی پیچیدهٔ اینترنت، از اجزای سخت‌افزاری به همراه سامانه‌ای از لایه‌های نرم‌افزاری که جنبه‌های مختلفی از معماری آن را کنترل می‌کنند تشکیل شده‌است. از آنجا که سخت‌افزار اینترنت را غالباً می‌توان برای پشتیبانی از هر سامانه نرم‌افزاری دیگری استفاده کرد، اینترنت ویژگی‌هایش را مرهون طراحی معماری نرم‌افزار و پروسه استانداردسازی قوی این معماری است که زیربنای مقیاس‌پذیری و موفقیت آن را می‌سازد. مسئولیت طراحی معماری سامانه‌های نرم‌افزاری اینترنت بر عهده گروه ویژه مهندسی اینترنت (IETF) گذارده شده‌است.
ضریب نفوذ اینترنت
با گسترش ضریب نفوذ اینترنت در کشور نظام جامعه دچار دگردیسی شده و نهاد خانواده نیز از آن بی نصیب نمانده و سبک زندگی مردم تغییر کرده است؛ چه بخواهیم و چه نخواهیم شبکه های اجتماعی توانسته اند بر کسب و کار، عادات، سبک زندگی، پوشش، تعاملات و مراوداتمان اثر بگذارد.
شبکه‌های اجتماعی مانند سایردستاوردهای فناوری فواید بی‌شماری در ارتقای آموزش، پژوهش، اطلاع‌رسانی، فرهنگ‌سازی در زمینه حفاظت از محیط زیست یا ارتقای فرهنگ شهرنشینی همچنین افزایش فرهنگ رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، بهبود رعایت بهداشت فردی داشته باشند اما از طرفی تاثیرات منفی هم بر روی سبک زندگی افراد و فرهنگ جوامع گذاشته و می‌گذارد بنابراین در مورد شبکه‌های اجتماعی باید مانند سایر محصولات تمدن جدید از قاعده کلی پیروی کنیم و به جای اینکه افراد را از حضور و فعالیت در این شبکه‌ها منع کنیم یا این شبکه ها را از دسترس آنها خارج کنیم آنها را آموزش دهیم و به افراد یادآور شویم شبکه های اجتماعی همانند تیغ دو لبه است، با آگاه سازی و آموزش بیشتر می توان از قابلیت های مثبت آن بیشتر استفاده کرد.
نظر شما