مشکل علوم انسانی فقدان کار زیربنایی است

به گزارش خبرگزاری شبستان، با توجه به اهمیت پژوهش و ضرورت آسیب شناسی آن جهت ارتقای سطح کیفی پژوهش ها گفتگویی با حجت الاسلام و المسلمین گودرزی، از محققان پژوهشکده مهدویت انجام شده که در ذیل می آید:

مشکل کنونی پژوهش های ما در عرصه علوم انسانی، به ویژه مطالعات دینی چیست؟

نخستین مشکل در این زمینه محدودیت است، چون غالب پژوهش های ما در غالب پایان نامه سطح سه و چهار و مقالات تخصصی است. یعنی در حوزه علوم انسانی کار زیربنایی نمی شود و کارهای پژوهشی موردی است.

دومین مشکل این است که پژوهش به معنای واقعی که حاصل تولید علم باشد یا نیست یا نادر است. به دلیل اینکه هم مدیریت خیلی عالی می خواهد و هم زمان زیادی نیاز دارد و هم فراغت کامل محقق را می طلبد. مطلب دیگر اینکه پژوهش ها پراکنده است یعنی مراکز متعدد اسمی با بودجه های متفاوت وجود دارد و یک مدیریت واحد در پژوهش های علوم انسانی دیده نمی شود.

چه علل و عواملی موجب چنین مشکلی شده است؟

1-عدم آگاهی از کارهای پژوهشی انجام شده در رابطه با موضوعی که می خواهیم کار کنیم.

2-طولانی شدن امور اداری و سیر تصویب خواهی طرح ها و پروژه ها که گاهی به یکسال می رسد.

3-محیط مطالعه و پژوهش از جهات روحی و روانی اصلا مناسب نیست از سرو صدا گرفته تا عدم امکانات کافی و موارد دیگر.

4-قوانین و ضوابط کاری اعضای هیئت علمی و محققان مانند کارمندی است.

5-حلقه اتصال پژوهش با تبلیغ قطع است در حالی که پژوهش حداقل می تواند زمینه سازی برای تبلیغ داشته باشد.

یک پژوهش علمی و ایده آل چه مختصات و ویژگی هایی دارد؟

پژوهش باید به روز باشد یعنی نیاز جامعه را برطرف کند. همچنین، در حد امکان کاربردی و مسئله محور باشد و دارای مقدمه و موخره باشد یعنی معلوم شود که هدف از این پژوهش چیست و چه چیزی را می خواهد بگوید.

چه راهکارهایی جهت دستیابی به چنین پژوهشی پیشنهاد می کنید؟

باید از اساتید فن به عنوان ناظر و مشاور در پژوهش های علمی استفاده شود و در صورت امکان واحدی که پرونده علمی پروژه ها را تشکیل بدهد راه بیافتد. علاوه بر این، مدیران مراکز باید از خود مراکز و پژوهشکده ها باشند نه از جاهای دیگر، چون اینها هم آشنایی با محیط مراکز خودشان دارند و هم وقت بیشتری را می توانند در مرکز حضور داشته باشند و نیز تشکیل کارگروه های تخصصی.

به نظر می رسد برای کاربردی کردن این پژوهش و انعکاس عملی آن در نظام سیاسی و دینی باید در کنار استفاده از تجارب دیگران، ارتباط پژوهش با بخش های دیگر نظام از جمله قوه قضائیه، مجریه و مقننه داشت و از شکست پروژه و عملیاتی نشدن آن ترس نداشت.

منبع: ایسکا

پایان پیام/