به گزارش خبرنگار شبستان، سید محمد حسینی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مراسم اختتامیه بیست و ششمین دوره جشنواره بین المللی موسیقی فجر با بیان این مطلب گفت: پیامبر گرامی اسلام می فرمایند هر کسی قرآن را به آهنگ و آوای خوش نخواند از ما نیست و کلام خداوند را به تغنی خواندن یعنی زیبایی به زیبایی افزودن، چه رمزیست در این موسیقی که حتی سخن خداوند تبارک و تعالی را باید طالب در آن زیست تا طالب بیشتر پیدا کند.
حسینی افزود: الم نشرح لک صدرک، مفاعیلن مفاعیلن، این چنین عروضی عروس وزن تقرب و خلوت انس می تواند باشد که محفل انس با قرآن و آن موسیقی عیان و پنهان و شور جمع عاشقان است.
وی تصریح کرد: شعر و موسیقی در فرهنگ تاجیک که با فرهنگ ایران اسلامی ارتباطی نزدیک دارد به شیر و شکر تشبیه می شود و این دو وقتی با هم ترکیب می شوند، جدایی ناپذیرند و چه خوب است که شاعر و موسیقیدان نیز شیرین شکرین شوند.
وزیر ارشاد در ادمه گفت: خلق آثار بزرگ ار ارتباط شاعر و موسیقیدان سرچشمه می گیرد، شاعر شهیر محمد حسین شهریار با ابوالحسن صبا موسیقیدان رئیس و جلیس بود و به اقتضای هم نفسی آن دو بزرگ کارها آثار کرامت یافتند.
حسینی در ادامه خاطر نشان کرد: نا آشنایی شاعر با دنیای موسیقی و بیگانگی موسیقیدان با عالم شعر، کارها را یکبار مصرف می کند، شاعران هر چه بیشتر با موسیقی آشنایی داشته باشند با ظرافت اندیشه و قدرت سخن آرایی همنوایی بهتری خواهند داشت، از سرآمدان و رفیع قامتان این سروستان حافظ شیرازی همان لسان الغیب است.
وزیر ارشاد بیان داشت: می دانیم هنوز هم جمعی از اهل موسیقی بی وضوء دست بر ساز نمی برند که وضوء ضیاء است و نغمه ذکر که با طهارت اظهار ارادت نور علی نور است.
وی در ادامه گفت: آن در فرهنگ هند باستان رواج داشت این بود، کسانی که بر دستگاه ها و ردیف های موسیقی مسلط نبود اجازه دست بردن بر ساز را نداشتند، زیرا هر زخمه خطا را زخمی بر بال فرشتگان و تیغی بر بدن ملائک می دانستند و این بدان معناست که آسمان نیز نگران سلامت موسیقی است و لهو لعب فرشتگان را می آزارد.
حسینی تصریح کرد:«نی»از جان تهی می شود تا نیست شود تا نای معرفت شود تا به سوی حکایت جان برود.بی جهت نی را نی ننامیده اند نی می گوید از خود تهی شو تا از خدا لبریزت کنند، خود را نفی کن تا به اجازه حکایت نور و هر چه از اوست به سوی ماندگاری بردی، هفت بند نی حکایت از هفت شهر عشق می کند. آتش است این بانگ نای و نیست باد هر که این آتش نداند نیست باد.
پایان پیام/
نظر شما