تاکید امام بر اتصال امامت تا قیامت//پاسخ به شبهه وهابیت از امام عسکری

خبرگزاری شبستان: احادیثی که از معصومین(ع) به ما رسیده است، در یک تقسیم بندی به دو دسته مشافهه ای (احادیثی که از طریق گفت و شنود افراد با امام به ما رسیده) و مکاتبه ای (احادیثی که از طریق دست نوشته امام یا سؤال و جواب کتبی افراد با امام به ما رسیده) تقسیم می شوند. به پاسخ های کتبی امام به سؤالاتی که از ایشان شده است، توقیع گفته می شود. بنایراین توقیعات ازجمله احادیث مکاتبه ای هستند و کیفیت اطمینان از آنها که آیا از امام زمان(عج) رسیده است یا نه؟ عینا همانند کیفیت اطمینان به احادیثی است که از سایر ائمه(ع) به ما رسیده است.
در این فرصت با کارشناسی پژوهشگران حوزه مهدویت به بررسی و تحلیل توقیع وارد شده از ناحیه مقدس امام عصر(عج) می پردازیم.
حجت الاسلام جواد جعفری، عضو هیأت علمی و معاون پژوهش مؤسسه آینده روشن (پژوهشکده مهدویت) در تفسیر توقیع ششم صادرشده از محضر مبارک امام عصر(عج) جلد دوم کتاب "کمال الدین" نوشته مرحوم شیخ صدوق بیان می کند:
در این توقیع مرحوم شیخ صدوق به نامه امام زمان(ع) به محمدبن ابراهیم مهزیار پرداخته است.
شایان ذکر است که ابراهیم و علی مهزیار از یاران و وکلای ائمه سابق بودند و محمد بن ابراهیم برادرزاده علی بن مهزیار بوده. وقتی که ابراهیم از دنیا می رود محمد می گوید که شک داشتم که بعد از امام حسن عسگری، امامی باشد و پول پدرانم را که از عراق آورده ام را به ایشان بدهم یا برگردانم که نامه ای دریافت کردم.
در این نامه امام زمان(ع) خطاب به محمد بن ابراهیم مهزیار نوشته بودندکه به محمد بگویید آنچه را که در ذهن تو بود را ما فهمیدیم. آیا تو این آیه را نشنیدی که خدای متعال امر می کند که از خدا و پیامبرش اطاعت کنید که این امر تا روز قیامت ادامه دارد.
همچنین فرموده بودند که آیا نمی بینید که خداوند برای شما پناهگاه هایی قرار داده که به آنها پناه ببرید و نشانه هایی که به آنها دلالت کنید از زمان حضرت آدم تا حال حاضر. ازجمله این نشانه ها این است که وقتی نشانه ای از دنیا می رود، قطعا نشانه ای جای او گذاشته می شود.
آیا خیال کرده اید که وقتی امام عسگری از دنیا رفتند خدا امر همیشگی را قطع می کند و بعد از ایشان رابطه خدا با خلقش از بین می رود؟ نه هرگز اینطور نیست و این رابطه تا روز قیامت قطع نمی شود تا امر حقیقی آشکار شود.
از نکته ای که در این نامه نهفته درمی یابیم که امام زمان تاکید بر اتصال امامت تا روز قیامت دارند، این تاکید شک و شبهه را از بین می برد و وظیفه ما اطاعت از این امر است، تاکید این توقیع تاکید بر وجود امام تا روز قیامت، هرگونه شکی را محو می کند.
نکته مهم دیگر در این توقیع تعبیر امام از امر است و اینکه امام رابطه و وسیله ارتباطی بین خدا و مردم است این نوع نگاه به ما آموزش می دهدکه چگونه باید در زندگی امام را رابط بین خود و خدا ببینیم و اینکه امام تنها وسیله بین انسان و خداست. بحث توسل در این مسئله مطرح می شود که شیعه وقتی چیزی از خدا می خواهد به واسطه ای توسل می کند و تنها کارکرد امام حلقه رابط بین مردم با خداست، این توقیع جایگاه امامت را به روشنی نشان می دهد.
همچنین در توقیع 24 کتاب کمال الدین مرحوم شیخ صدوق آمده است:
یکی از یاران امام به نام ابوطاهر بلالی می گوید امام حسن عسکری دو سال قبل از اینکه از دنیا بروند برای من نامه ای نوشتند و در آن جانشین خود را معرفی کردند، همچنین امام عسکری سه روز قبل از شهادتشان نیز در نامه ای دیگر به ابوطاهر بلالی از جانشین خود خبر دادند.
بیان این نامه از آن جهت مهم است که وهابیت و دشمنان اهل بیت با تبلیغات گسترده ای سعی در قطع شدن امامت بعد از شهادت امام حسن عسکری می کنند و به این استناد می نمایند که تنها کسی که خبر از ولادت فرزند امام دادند حکیمه خاتون خواهر امام عسکری بود، آنها می گویند که شیعه در اعتقاد به امام بعد از امام عسکری به شهادت یک زن دلالت می کند.
ولی در این توقیع آمده است که امام عسکری دو بار به ابوطاهر نامه نوشتند و جانشین خود را معرفی کردند و نشان می دهدکه تنها راه ما خبر حضرت حکیمه خاتون نیست بلکه کانال های دیگری نیز وجود داشته که امام خبر از جانشین خود داده اند.

پایان پیام/