به گزارش خبرگزاری شبستان تاجیکستان در کمتر از یک هفته دیگر وارد مرحله نوینی از تاریخ خود می شود. انتخابات سراسری در جنوبی ترین جمهوری شوروی این بار بر خلاف دوره های گذشته اش از اهمیت بیشتری بر خوردار است.
گزارش ها نشان می دهد صد ها جوان و نوجوان تاجیک در جبهه های نبرد سوریه علیه نیروهای اسد می جنگند . این مردان تاجیک برای تحصیل علوم اسلامی به کشورهای خطرناکی از جمله عربستان سعودی سفر کرده اند و در این مناطق با گروه های افراطی سلفی آشنا و جذب جریان های القاعده شده اند.
در همین حال نزدیکی جغرافیایی به افغانستان و تبادلات مرزی میان این دو کشور تاجیکستان را بیش از یک کشور آرام در آسیای مرکزی به انباری مملو از باروت تبدیل کرده است که هر لحظه می تواند مشتعل شود.
امام علی رحمان همانطور که اشاره شد رئیس جمهور کشوری است که مرزهای 749 مایلی با افغانستان دارد. او که از سال 1992 در مسند قدرت قرار دارد در حالی دوره کنونی ریاست جمهوری اش را که از سال 2006 آغاز شده به اتمام می رساند که به نظر نمی رسد فرد دیگری بتواند جایگزین او در قدرت شود.
حضور دوباره رحمان در قدرت به معنای ادامه فساد مالی و اداری ، فشارهای دولتی به بخش های سرمایه گذار خصوصی و همچنین گروه ها و احزاب اسلامی است .
رحمان و مونوپل قدرتی که توسط حزب دموکراتیک تاجیکستان ایجاد کرده است مادامی که کنترل نیروهای امنیتی و اطلاعاتی و همچنین جریان های مالی این کشور را در اختیار دارد حاضر به کناره گیری از قدرت نیست به طوری که با تغییر قانون اساسی رهبری مادام العمرش را کلید زده است.
خروج نیروهای خارجی از افغانستان حمایت های پشت پرده از رحمان را وارد مرحله عملی تری کرده است. آمریکایی ها مسیر تاجیکستان را برای خروج نیروهای نظامی خود انتخاب کرده اند و برای امنیت این خروج ثبات سیاسی در تاجیکستان با وجود رحمان تا سال 2020 ضروری است. در همین حال نباید از نظر دور داشت که جهانیان نسبت به تحولات در این کشور سیاست مشخصی را پیگیری نمی کنند و تنها ترکیه ، عربستان سعودی و روسیه نقش فعالی در تحولات داخلی تاجیکستان دارند به همین جهت انتخابات آبان ماه 1392 زمانی برای آغاز حرکتی پیوسته برای نقش آفرینی در تاجیکستانی است که با زبان فارسی و فرهنگ اسلامی مشترکات بسیاری با ایران و ایرانی دارد .
پایان پیام / سبا
نظر شما