به گزارش خبرنگار قرآنی خبرگزاری شبستان، آیت الله محمد علی جاودان در ادامه جلسات درس اخلاق خود امروز 7 آذر با اشاره به اهمیت و جایگاه امامت در اداره جهان هستی گفت: امامان همچون اداره کنندگان جهان وظیفه حل اختلافات بشری را تا لحظه برپایی قیامت بر عهده دارند.
خداوند برای حل اختلافات مردم چه تدبیری کرده است؟
وی با اشاره به روایتی از امام صادق(ع) در خصوص تدبیر الهی برای گذر جهان از اختلافات مردم تصریح کرد: حشام یکی از شاگردان طراز اول امام صادق(ع) بود، مقام حشام در علم و دانش به قدری بالا بود که وزیر هارون جلسات متعدد بحث و گفت و گو با دانشمندان جهان را برگزار می کرد و حشام نیز وظیفه داوری این جلسات را بر عهده داشت.
حشام با آنکه 25 سال نداشت برای آشنایی با مباحث دانشمند علم کلام آن زمان به بصره سفر کرد.
امام صادق(ع) از حشام پرسید که در دیدار با عمربن عبید چه اتفاقی افتاد؟ حشام در محضر امام صادق(ع) ادب کرد و گفت: در حضور شما سخن گفتن سخت است.ولی به امر امام صادق(ع) سفر خود به بصره را شرح داد.
آیت الله جاودان عنوان کرد: حشام گفت: به مسجد جامع بصره رفتم و دیدم که عبید درحال اداره ی مجلسی بزرگ است و به بحث کلام می پردازد.رفتم جلوی مجلس و به عبید گفتم: من در این شهر غریب هستم و از شما یک سوال دارم؛ عمربن عبید گفت: سوالت چیست؟ گفتم: آیا شما چشم، گوش و... دارید؟ با چشم، گوش و هواس پنج گانه خود چه کار می کنید؟اگر روزی در ادراکات این حواس پنج گانه اختلافی ایجاد شود، حل این اختلاف با کیست؟
حشام ادامه داد: خداوند متعال در لحظه ای که بین حواس پنج گانه ما انسان ها اختلافی پیش بیاید، قوه عقل را برای تشخیص و شناسایی حقیقت در ساختمان بسیار کوچک آدمی قرار داد است، خداوندی که برای سیستم کوچک انسان ها چنین تدبیر کرده قطعا برای حل اختلافات عالم و جهان، حاکم و فصل الخطابی قرار می دهد.
آیت الله جاودان افزود: امام شخصیتی است که در حل اختلافات مردم قضاوت می کند و این یک حرف اساسی برای اداره این جهان است.
خداوند لحظه ای که این عالم را خلق کرد و آدم و حوا در آن زندگی کردند تا چندین نسل اختلافی در بین بشر وجود نداشت اما از لحظه ای که آدمی با شهرنشینی آشنا شد، اختلافات بین انسان ها رواج پیدا کرد و خداوند برای حل این مشکل پیامبران و کتب آسمانی را نازل کرد ویکی از اهداف رسالت حل اختلافات مردم بود.
منشأ اختلافات بشر پس از رسالت انبیاء هوا و هوس است
آیت الله جاودان با اشاره به ریشه اختلافات انسان ها پس از آشنایی با وظیفشان عنوان کرد: اختلافات بشر در مرحله اول از سر جهالت بود که با ارسال پیامبران از جانب خداوند این نادانی ها از بین رفت اما پس از پیامبران مردم به خاطر هوا و هوس ، حب ریاست و خودخواهی دچار اختلاف شدند که امامان معصوم وظیفه حل این مشکلات را برعهده داشتند.
امکان ندارد در یک زمان دو امام در زمین قرار بگیرند و اگر چنین شد، یکی از آن دو امام صامت و دیگری ناطق است همچون امام حسین(ع) که در زمان امامت حضرت مجتبی(ع) وظیفه اطاعت از ایشان را داشتند.
وی افزود: امام صادق(ع) می فرمایند: "روزی نمی شود که بیاید و امام بر روی زمین نباشد"؛ یکی از وظابف امام جلوگیری از تحریف دین از سوی مردم است که در حال حاضر این وظیفه برعهده علمای دینی است.
آیت الله جاودان تصریح کرد: نمی شود زمین بدون حجت الهی بماند و اگر روزی امام در زمین حضور نداشته باشد؛ زمین عهدش را فرو می برد و جامعه انسانی به زوال و نابودی کشیده می شود.
حضرت زینب(ع) در حکم ولی خدا بود
آیت الله جاودان با اشاره به حماسه سازی حضرت زینب(س) در لحظه ای که امام حسین(ع) به شهادت رسیدند و امام سجاد(ع) در بستر بیماری بودند؛ گفت: حضرت زینب(س) در مجلس ابن زیاد که در خون خواری زبان زد بود از الفاظی استفاده کردند که هر لحظه احتمال قتل عام همه اسرای کربلا وجود داشت اما از آنجا که حضرت زینب(س) در مقام ولی خاص الهی بودند،عاقبت سخنان خود را به خوبی دانسته و حوادث را مانند موم اداره می کردند.
در مجلس یزید هم ایشان ضمن خوار کردن خلیفه خون خواه، مجلس را طوری کنترل کردند که به عاقبت قتل عام اسرا منتج نشد و این کار تنها از یک ولی الهی امکان پذیر است.
بیان احکام شرعی نماز/حکم خواندن قرآن در سجده چیست؟
آیت الله جاودان با اشاره به احکام شرعی نماز و سجده صحیح گفت: اگر انسان در حال نشستن نماز می خواند؛ برای رفتن از رکوع به سجده، بهتر است تکبیر بگوید.همچنین مردها برای رفتن به سجده ابتدا دستان خود و زن ها ابتدا زانوهای خود را بر روی زمین قرار دهند.
وی با اشاره به برخی از مستحبات سجده نماز تصریح کرد: نمازگزار بهتر است که بینی خود را در لحظه سجده بر روی خاک یا مهر بگذارد؛ همچنین هنگام سجده انگشتان به هم چسبیده و رو به قبله باشند.
مستحب است، انسان در سجده دعا کند و از خداوند متعال حاجت بخواهد و پس از بلند شدن روی ران چپ بنشیند.سجده را طول دهد و اگر صلوات را به قصد ذکری که در سجده دستور داده اند بگوید؛ اشکال ندارد. مردان شکم و آرنج خود را به زمین نچسبانند و آرنج مقداری از پهلو فاصله داشته و خواندن قرآن در هنگام سجده مکروه است.
پایان پیام/
نظر شما