به گزارش خبرنگار اندیشه خبرگزاری شبستان، برنامه «شب آسمانی»،به تهیه‌کنندگی «علیرضا قطبی» با موضوع پاسخ به شبهات شبکه‌های وهابی با حضور حجت‌الاسلام وا لمسلمین «علیرضا جوادی» به روی آنتن شبکه قرآن و معارف سیما رفت.
بر پایه این گزارش، حجت‌الاسلام و المسلمین جوادی با بیان اینکه وهابیت نسبت به اهل بیت بغض و کینه دارند، اظهار کرد: در جلسه گذشته نیز اشاراتی داشتم که اساسا اهل سنت و وهابیت در اصول با یکدیگر متفاوت‌اند برای مثال وهابیون قائل به توسل،شفاعت،زیارت نیستند و می گویند این سه کفر است و هرکس چنین اعتقاداتی داشته باشد از اسلام خارج است در حالی که اهل سنت چنین نیستند.
وی ادامه داد: یکی از مثال‌هایی که می‌توان درباره این مساله ارائه کرد کتاب «البدایة و النهایة » نوشته «ابن کثیر دمشقی » از شاگردان ابن تیمه است،او در این کتاب عبارتی دارد که اهمیت دارد.
این محقق افزود: ابن کثیر در این کتاب در تشریح و توضیح تشییع جنازه ابن‌تیمیه می‌گوید: او را موقع عصر کمی زودتر دفن کردند،در آن روز همه مغازه‌ها تعطیل شد و همه آمدند برای تشییع جنازه و و عده کمی از مردم که نیامدند به علت ازدحام جمعیت بود، زنان زیادی تا 15هزار نفر و مردان بین 20 تا 60 هزار نفر در این مراسم حضور داشتند،زمانی که می‌خواستند جنازه او را غسل دهند آبی که از غسل جنازه جاری شد توسط عده‌ای برای تبرک جمع و خورده شود، سدری که ابن‌تیمیه را غسل دادند برای تبرک بردند، کلاهی که سر این تیمیه بود را به 500 درهم فروختند و آویز گردن او را که ظاهرا کیسه‌ای به آن بود و شی جیوه‌ای مانندی داخل اش بود تا پشه‌ها در هنگام حیات از او دور بمانند نیز به قیمت 150 درهم فروخته شد و آن قدر جمعیت پشت سر جنازه او آمد و مجالس ختم گرفتند و در خواب از مقامات و کرامات او دیدند که حد ندارد.
حجت‌الاسلام جوادی عنوان کرد: این شیوه تشییع جنازه ابن‌تیمیه به توصیف شاگردش بود، حال اگر ما چنین کنیم از دین خارج شده و مشرک هستیم.
در ادامه برنامه ویدئویی پخش شد که که طی آن یکی از وهابیون نسبت به فعالیت‌های قرآنی ایرانیان در عربستان برخورد بدی کرده و در حالی که یکی از ایرانیان مشغول قرائت قرآن با صوت بود، دست این فرد را که به جهت قرائت بهتر قرآن بر گونه هایش قرار داشت، کشید و قرآن را به سختی از او گرفت.
در بخش بعدی برنامه، حجت‌الاسلام جوادی درباره بغض وهابیت نسبت به اهل بیت (ع) اظهار کرد: هفته گذشته درباره نحله‌های کلامی شکل گرفته طی قرون هفتم و هشتم هجری اشاراتی داشتم و گفتم شیعه توسط خواجه نصیر در بغداد،نحله اهل سنت و جماعت در فارس توسط قاضی ایجی،و ابن تیمیه در شام شکل گرفت.
وی ادامه داد: نحله کلامی خواجه‌نصیرالدین طوسی در بغداد قائل به امامت حضرت علی(ع)بود و در عین حال این نحله معتقد است به این که نص و نصب امامت از سوی خداست لذا از مهمترین اعتقادات ما تولی و تبری است،همچنین در مکتب اهل سنت قائل به خلفا هستند و تبری نداشته در نتیجه قائل به عدالت جمیع صحابه هستند.
حجت الاسلام جوادی در این راستا تصریح کرد: در مکتب ابن تیمیه که تعریفی دقیقا مقابل نحله خواجه نصیرالدین طوسی است قائل به خلفا هستند اما آنچه که نحله ابن تیمیه را با اهل سنت متمایز می کند آن است که وهابیون نسبت به حضرت علی(ع) بغض و کینه دارند و این کینه را جزو شروطی در اعتقادات خود می دانند.
وی گفت: عامل تمایز بین وهابیت و اهل سنت در نگاه آنان به اهل بیت است، ابن تیمی حساب حضرت علی(ع) را از خلفا و صحابه جدا کرده است در حالی که پیامبر(ص) فرمود هیچ کس محبت تو (حضرت علی ) را ندارد مگر اینکه مومن است و هیچ کس بغض تو را ندارد مگر آنکه منافق است ،ضمن آنکه وهابیت می گویند جرح و نقد صحابه زندیق است حال آنکه ابن تیمیه در کتاب‌اش صراحتا از بغض نسبت به علی(ع) سخن می‌گوید.
این محقق تصریح کرد: ابن تیمیه همچنین در این کتاب(منهاج السنة) اشاره به جنگ صفین کرده و هدف حضرت علی(ع) را در جنگ با معاویه حب دنیا می داند.
وی در ادامه به برخی منابعی که ابن تیمیه در منهاج السنة، به آنها اشاره کرده است، گریز زده و افزود: ابن تیمیه در این کتاب از آثاری چون صحیح بخاری،مسند احمد بن حنبل و بسیاری از آثار دیگر استناد می‌کند و در عین حال به برخی کتب مانند «تذکره الخواص» نوشته سبط بن جوزی به شدت طعنه می زد چراکه در این اثر و آثاری از این دست مناقب امیرالمومنین گفته شده است،لذا معیار ابن تیمیه آن است که حتی اگر بزرگترین عالم اهل سنت بیاید و کتابی بنویسد که در آن مدح پیامبر (ص) و اهل بیت باشد آن کتاب از حیات خارج است.
در ادامه برنامه ویدئویی از تخریب مقام حضرت ابراهیم (ع) توسط وهابیت با استفاده از بولدوزر پخش شد.
حجت‌الاسلام جوادی در پایان خاطرنشان کرد: از جمله تناقضات ابن تیمیه آن است که او زمانی که به کتابی چون مسند احمد بن حنبل اشاره می کند این کتاب مشکلی ندارد اما زمانی که علامه حلی به همین منبع برای اعتبار موضوعی استناد می‌کند وضع ابن تیمیه عوض می شود و فلان کتابی که قبلا تایید کرده بود از اعتبار می افتد چون علامه حلی به آن استناد کرده است.
پایان پیام/
نظر شما