خبرگزاری شبستان: "روایت است پیامبر (ص) زمانی که می خواستند همسر خود را صدا کنند می فرمود: "گل زیبای من کجایی؟" ما تا چه حد به این نوع برخورد و رفتار و گفتار پایبندیم؟" امروز یکی از مشکلات اصلی سبک زندگی که مقام معظم رهبری به عنوان دغده ای جدی مطرح کرده اند به تغییر روابط همسران باز می گردد از این رو در گفتگو با حجت الاسلام محمدتقی حسین زاده، استاد حوزه و دانشگاه و پژوهشگر خانواده در خصوص سبک زندگی زوجین گفتگویی انجام داده ایم که از نظرتان می گذرد:
سبک زندگی که اسلام در خصوص روابط میان زن و شوهر توصیه می کند چه ویژگی هایی دارد؟
در دین اسلام توصیه هایی به زن و شوهر شده است که در صورت بکارگیری آنها، شاهد خوشبختی همسران و به سرانجام رسیدن زندگی زناشویی خواهیم بود؛ مساله ای که امروز که کمتر به آن توجه می شود و برای همین زندگی افراد به راحتی از هم می پاشد و زوجین از همراهی با یکدیگر باز می مانند.
قرآن در این خصوص تشبیهاتی بیان کرده است که در صورت عمل به آن زندگی سعادتمندی برای افراد رقم می خورد.
نمونه ای از این تشبیهات را بیان بفرمایید.
تشبیهی که در سوره الرحمن به آن اشاره شده و بسیار قابل تامل است، عبارت و آیه مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ است که دو همسر مانند دریایی هستند که یکرنگ دارند و این یکرنگی زیباست اما گاه دیده می شود همسران با یکدیگر هفت رنگ برخورد می کنند و این مطابق آیات الهی نیست. وقتی این دریا در زندگی یکرنگ بود، محصول آن لؤلؤ و مرجان و فرزندان نیکویی است که با والدین خود با ادب و احترام برخورد می کنند و آنها را نیکو می شمارند.
یا تشبیه دیگری که در قرآن اشاره و بارها مطرح شده است، تشبیه به لباس است؛ گاه همسران گمان می کنند که لباس بالاخره یک روز کهنه می شود و باید آن را دور انداخت اما اگر زن و شوهر همیشه مراقب یکدیگر باشند و برای هم وقت گذاشته و برخورد و نگاه ویژه با یکدیگر داشته باشند، این لباس هیچ گاه کهنه نمی شود.
این نگاه ویژه یعنی چه؟
قرآن به مردان توصیه می کند که با همسران خود "عاشروهنّ بالمعروف"،"یرضین"، لایحزن" و ... برخورد کنید یعنی با زوجه با مهربانی، محبت، سخن نرم و نیکو رفتار کرده آنها راضی نگه دارید و نارحت نکنید. زن موجودی بسیار عاطفی و حساس است و باید به نرمی و محبت با او رفتار کرد. نگاه ویژه یعنی اینکه این اصول را در برخورد با زن رعایت کرد. به طور مثال اگر ما در قبال کاری که فردی برایمان انجام می دهد می گوییم دست شما درد نکند، به همسر خود بگوییم دست گل شما درد نکند یا در صدا زدن او دقت کنیم. روایت است پیامبر (ص) زمانی که می خواستند همسر خود را صدا کنند می فرمود: "گل زیبای من کجایی؟" ما تا چه حد به این نوع برخورد و رفتار و گفتار پایبندیم؟ اگر همسران این گونه یکدیگر را صدا کنند و نگویند مقابل بچه ها بد است، خود به خود رفتار فرزندان نیز تنظیم می شود و مراقب هستند این گل نباید پژمرده شود.
پس اگر زن و شوهر مانند دریا باشند خروجی آن لؤلؤ و مرجان است وگرنه نتیجه آن لولویی بیش نخواهد بود!
یا طبق منابع اسلامی زن و شوهر باید همدیگر را نور چشم و مایه روشنی زندگی خود بدانند و این چشم روشنی تنها برای زمانی نیست که همسر به مسافرت برود و پس از بازگشت چشم طرف مقابل روشن شود! بلکه باید به گونه ای باشد که همسران طاقت یک دقیقه دوری هم را نداشته باشند و دلتنگ هم شوند و وقتی مرد برای بردن زباله به سر کوچه می رود، زن بگوید: ان شاء الله همسرم به سلامت به زودی برمی گردد.
اسلام همواره توصیه به دعا در حق یکدیگر دارد نه نفرین. همسران باید حتی برای دعا در حق یکدیگر وقت بگذارند، نه اینکه تنها طلب خانه و ماشین کنند بلکه برای محبت به همدیگر دعا کنند و این است معنای دو رکعت نماز واقعی و حسابی.
مشکل اینجاست که اغلب افراد نمی دانند چطور باید محبت کنند؛ این محبتی که شما به آن اشاره کردید و به گفته شما قوام و دوام زندگی را ضمانت می بخشد، چطور صورت می گیرد؟ در واقع همسران چگونه باید به یکدیگر محبت کنند تا سبک زندگی اصلاح شود؟
بر طبق مبانی دین اسلام و روایات، مهم ترین مساله ای که محبت می آورد، عبارت دوستت دارم آن هم به صورت پیوسته است. امروز اگر گوشی های تلفن همراه را بررسی کنیم از بیست پیامک، 19 مورد به دوستان ارسال می شود و یکی به همسر آن هم برای یادآوری خرید! امروز رابطه میان همسران خانه به خانه نیست، کارخانه ای است و وقتی این اتفاق افتاد، خانه توپخانه می شود.
از امام صادق (ع) روایت داریم نه تنها به همسر بگویید دوستت دارم، بلکه آن را برایش بنویسید. امروز ارسال پیامک یکی از بهترین وسایل ابراز این دوست داشتن است. ما هر چه پیامک زیبا داریم معمولا برای دوستان خود می فرستیم نه همسر.
در خصوص نوع برخورد و روابط میان همسر می توانید به الگویی اشاره کنید؟
بله؛ معمولا در جامعه امروز زن و شوهر حاضر نیستند با هم بسازند بلکه یکدیگر را می سوزانند و این غالبا به دلیل آن است که نگاه مرد به زن که کانون محبت و عاطفه و توجه است، ویژه نیست. به طور مثال در حالات امام حسین (ع) و هسرش رباب بیان شده که رباب از ایشان پرسید بهترین خانه برای تو کدام است؟ امام (ع) در پاسخ ایشان نگفتند آن خانه ای که در بالای شهر باشد، دو هزار متری بوده و استخر و جکوزی و ... داشته باشد، بلکه فرمودند: بهترین خانه، خانه ای است که تو در آن باشی.
ببینید وقتی امام (ع) خانه را نمی بیند و همسر را می بیند، همان می شود که رباب در صحرای کربلا بدون آب و غذا و خانه، ایشان را همراهی می کند و درجا نمی زند و شانه خالی نمی کند و حتی طفل شیرخوار خود را در این راه می دهد و جالب است که پس از شهادت طفل، رباب بر از دست دادن همسر بیشتر مویه و ناله می کند و همیشه در آفتاب سوزان می نشست نه در سایه چرا که می گفت همسر من در آفتاب بود و شهید شد.
اگر سیره اهل بیت (ع) را واکاوی کنیم این موارد کم نیست، یا مشاهده می کنیم که حضرت زهرا (س) و حضرت علی (ع) از یکدیگر چیزی درخواست نمی کردند و از این کار شرم می کردند. چقدر این سیره امروز در زندگی ما جاری است؟ آیا تا چه اندازه زن و شوهر با ادب و تقاضا و احترام از یکدیگر مساله ای را در خواست می کنند؟
بنابراین می توان با تاسی به سیره معصومین (ع) بهترین الگو ها را دریافت. محبت را به زبان آوردن و ابراز علاقه و دوست داشتن مهم ترین رکن زندگی است که مردان به عنوان شبکه اصلی خانواده باید بیشتر به این موضوع در برخورد با همسر توجه داشته باشند.
اما گاه دیده می شود برخی افراد تنها به ابزار محبت کلامی در روابط خود بسنده می کنند و این موضوع طرف مقابل را دلسرد می کند و حتی در پاره ای مواقع با ابراز کلام محبت آمیز، همسر دچار نوعی انزجار شده و از آن بیزاری می جوید به این دلیل که آن را نوعی زبان بازی به حساب می آورد که در عمل نمی توان ردپایی از این محبت دید؛ چطور این مساله را می توان توجیه کرد؟
ببینید این کلام و فکر از جانب شیطان است؛ چطور ممکن است زن و شوهری دائم به یکدیگر ابراز محبت و دوست داشتن کنند و در عمل این طور نباشد؛ البته گاه این باید به تمرین و ممارست تبدیل شود به این معنا که همسر گاه می خواهد رفتار محبت آمیز با طرف مقابل داشته باشد و برای این امر ابتدا باید از کلام شروع کند. این وعده قرآنی است که اگر از زبان شروع شود، خداوند گذشته را می آمرزد و آینده را هم درست می کند: "یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آَمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُولُوا قَوْلاً سَدِیداً* یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمَالَکُمْ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ وَمَنْ یُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِیمًا"(احزاب/ آیات 70 و 71)
پیامبر (ص) نیز با قول نرم و محبت آمیز توانست عرب جاهلی را هدایت کند و نباید ابراز محبت گفتاری، زبان بازی و فریب کاری از سوی همسر تلقی شود. فراموش نکنیم زبان معجزه می کند و البته پیرو آن باید در عمل هم آن را نشان داد. بنابراین، زن و شوهر برای محبت به یکدیگر نیز باید برنامه ریزی داشته باشند و این موضوع را بتدریج در زندگی خود پیاده کنند مانند این که وقتی دکتر می رویم توصیه می کند برای بهبود باید هر هشت ساعت یک کپسول خورد، زن و شوهر هم برای بهبود زندگی و روابط خود باید با برنامه و با تکیه بر زندگی اهل بیت (ع) محبت را به زندگی تزریق کنند تا رابطه آنها به سر منزل مقصود رسد.
پایان پیام/
نظر شما