به گزارش خبرگزاری شبستان از کرمان، عفت ابوحیدی، مدرس حوزه و کارشناس قرآنی بنیاد شهید استان، شامگاه(31فروردین) در جشن کوثر آفرینش که به همت امور بانوان دبیرخانه کانون های مساجد استان و کانون فرهنگی هنری ثامن الحجج (ع) برگزار شد؛ در سخنانی با بیان اینکه به دنیا آمده ایم تا جزء وجودمان تبدیل به کل شود؛ تصریح کرد: آیا واقعاً چنان وصل به دامن حضرت فاطمه شدیم که جزء وجودمان تبدیل به کل شود؟
وی افزود: در فاطمیه و جشن های ولادت و محرم و... دانشگاه هایی برای ما باز کردند که جزء وجود ما را به کل تبدیل کنند؛ در مقابل طوفان هایی که در جامعه و در جبر فضا پیش می آید باید به حبل الله "چنگ" بزنیم و "گرفتن" آن کافی نیست زیرا ممکن است دستمان رها شود بلکه باید به حبل الله که یکی از مهره های آن فاطمه(سلام الله علیها)ست؛ چنگ بزنیم.
ابوحیدری ادامه داد: باید چنان وصل به دامن فاطمه شویم که با کوچکترین بادی نلرزیم و در مکتب فاطمه آمدیم که نور وجود فاطمه را در وجود خود قرار داده تا چنان نورافکنی شود که اگر اشاره ابرویی است، اصلاح کنیم.
وی با بیان اینکه در دنیا نیامدیم که سرگرم شغل اداری و شغل آزاد و خانه و ... شویم؛ تصریح کرد: کار اصلی ما عبد بودن است و این جدای از عبادت است زیرا عبادات، ابعادی از عبودیت هستند.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه حضرت زهرا(سلام الله علیها)آمده است تا درس واقعی عبودیت به ما بدهد، بیان داشت: عبودیت یعنی ارباب چشمم شوم که هر چیزی را نبینم، ارباب زبانم شوم که هر چیزی را نگویم و هر مجلسی را نرویم.
وی با تأکید بر اینکه باید به خود بیائیم تا ببینیم در خانه دل چه چیز و چه کس را قرار دادیم؟ گفت: مکتب حضرت زهرا(سلام الله علیها)عمل به قرآن به ما یاد می دهد و از آنجا که در قرآن طی 4 آیه به صراحت به موضوع حجاب اشاره شده است؛ لذا چنانچه حجاب را رعایت نکنیم یعنی به کلام قرآن بی توجه بوده ایم.
ابوحیدری با بیان اینکه جزوه درسی دانشگاه فاطمه، قرآن است، لذا قیامت هیچ عذری در این رابطه نداریم که بگوئیم جزوه ما یا استاد ما ناقص بود؛ افزود: در قیامت، فاطمیون را همانند آهنربایی که براده های آهن را از بین خاک ها جدا می کنند؛ از دیگران جدا کرده و شفاعت می کنند.
در این مراسم ضمن تجلیل از تعدادی از مادران شهدا و بانوان فعال کانون فرهنگی هنری ثامن الحجج (ع)، جوانان حاضر در جلسه طی مراسم باشکوه و زیبایی بر دست و پای مادران خود بوسه زدند؛ مادری می گفت: فرزندم تا امروز حتی یکبار هم دستم را نبوسیده است.
پایان پیام/
نظر شما